Πέρασε ένας χρόνος που έφυγε από τη ζωή ο δικηγόρος Κώστας Παρθενίδης και μέρα με την μέρα φαίνεται το καινό που άφησε ο θάνατος του πριν ένα χρόνο.Η οικογένεια του οι συγγενείς, οι φίλοι και οι συνάδελφοι του θα τον τιμήσουν το Σάββατο 15 Ιουλίου 2023 στην Ιερά Μονή Αγίου Μηνά στο Νεχώρι, όπου θα τελεστεί το ετήσιο μνημόσυνο του.
Τα Μαστιχοχωρούσικα Νέα ενθυμούνται τον αποχαιρετισμό του Δικηγορικού Συλλόγου Χίου που έχει ιδιαίτερη αξία. Ο Δικηγορικός κόσμος της Χίου είναι φτωχότερος επισημαίνει σε ανακοίνωση του ο Δικηγορικός Σύλλογος Χίου, με αφορμή την απώλεια του Κώστα Παρθενίδη. Στον αποχαιρετισμό που εκφώνησε η Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου η κα. Ανθίππη Ζαννάρα είπε τα παρακάτω.
« Ο Κωνσταντίνος Παρθενίδης, ο αγαπημένος μας, χαμογελαστός σχεδόν πάντοτε Κωστής –όπως τον αποκαλούσε ο αξέχαστος πατέρας του και έτσι μάθαμε και εμείς-ήταν γυιός του δικηγόρου Χρυσοσθένη Παρθενίδη από την Καλαμωτή και της Μαρίας Μπατά Παρθενίδη από το Πυργί, εγγονός δε του δικολάβου παππού του, Κωνσταντίνου Παρθενίδη.
Γεννήθηκε στη Χίο στις 12 Ιανουαρίου του 1972 και ήταν μόλις 50 ετών.Απεφοίτησε από το τότε 1 ο Λύκειο Χίου (το ιστορικό παλιό Αρρένων) και υπήρξε καθώς λένε οι συμμαθητές του ,ο αγαπημένος μαθητής των τότε καθηγητών ,όχι μόνο για τις υψηλές επιδόσεις του ,αλλά και για το ήθος του και τη σύμπνοια με τους συνομηλίκους του.
Εισήχθη κατόπιν επιτυχούς δοκιμασίας στις Πανελλαδικές στη Νομική Σχολή του Ε.Κ.Π.Α από την οποία απεφοίτησε με «λίαν καλώς» στις 12/10/1995, ενώ συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον της Αγγλίας , από το οποίο έλαβε δύο μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών. (masterΝομικής) στις 21.3.1997. Εκπλήρωσε τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις ως έφεδρος αξιωματικός. Μετά την άσκησή του ως τις 3/6/1999 , επιτυχών στις εξετάσεις για την άδεια εξάσκησης επαγγέλματος ενώπιον του Εφετείου Αιγαίου στη Σύρο, διορίσθηκε Δικηγόρος στο Πρωτοδικείο Χίου στις 3.6.1999 εγγραφόμενος κατά την αυτή ημέρα της ορκομωσίας του στο Δικαστήριο, στα Μητρώα του Δ.Σ.Χίου με αριθμό 152/1999. Με την από 15/03/2004 απόφαση του Δ.Σ. του Δ.Σ.Χίου προάχθηκε ως παρ Εφέταις δικηγόρος στο Εφετείο Αιγαίου και στη συνέχεια με την από 04.05.2015 απόφαση του ιδίου, προάχθηκε σε δικηγόρο στον ΄Αρειο Πάγο. Έχοντας την εκτίμηση των συναδέλφων δικηγόρων ,ανέπτυξε συνδικαλιστική δράση και διετέλεσε μέλος του Δ.Σ. του Συλλόγου μας την χρονική περίοδο από 27/2/2005 έως 23/2/2008 και από 27/2/2011 έως 25/11/2017.
Παντρεμένος στη ζωή, από το 2005 με την αγαπημένη του σύζυγο Εύα Σπηλιοπούλου από την Αχαϊκή Πάτρα ,γνωρίσθηκε μαζί της στις μεταπτυχιακές τους σπουδές και ευτύχησε να αποκτήσει μαζί της τα δύο πολυαγαπημένα παιδιά τους, την Αναστασία και τον Χρυσοσθένη ηλικίας 13 και 11 ετών αντίστοιχα.
Ο Κωνσταντίνος Παρθενίδης διακρίθηκε ιδιαίτερα ως ικανότατος δικηγόρος με εξαιρετική κατάρτιση και ταλέντο , έχοντας εργασθεί και στην Αθήνα σε γνωστό μεγάλο δικηγορικό γραφείο, ο ίδιος θα μπορούσε –εάν το ήθελε – να συνέχιζε τη δικηγορία στην πρωτεύουσα ή στο εξωτερικό, σε συνδυασμό με τις άριστες σπουδές του. Ωστόσο ο Κωστής, που πάντα το πρόσωπό του το φώτιζε ένα χαμόγελο, αγαπούσε βαθειά το νησί, τη Καλαμωτή, τη Κώμη κι έτσι σύντομα επέλεξε να συνεχίσει τη δικηγορική του καριέρα στη Χίο. Ξεκινώντας από το γραφείο του πατέρα του Χρυσοσθένη στην οδό Βουπάλου, γρήγορα και αποφασιστικά πήρε την πρωτοβουλία για ένα μεγάλο γραφείο με συνεργάτες , επί της οδού Βενιζέλου, όπου και η Εισαγγελία της Χίου. Με βεβαιότητα ο Κωστής ξεπέρασε τον, επίσης χαρισματικό πατέρα του Χρυσοσθένη ,αναπτύσσοντας ταχύτατα δική του πελατεία και γράφοντας τις δικές του πρώτες επιτυχίες στα δικαστικά έδρανα του Πρωτοδικείου μας και όσον ούπω στο Εφετείο και στον ΄Αρειο Πάγο, καθιερώνοντας τον άμεσα, ως ένα από τους καλύτερους δικηγόρους της Χίου, κάνοντας δικαιολογημένα υπερήφανους τους γονείς του και την οικογένειά του. Πάντα φιλικός με τους συναδέλφους ,παλιούς και νεότερους,υποστηρικτικός ,μελετηρός και εργατικός, υπηρέτησε με αφοσίωση τη νομική επιστήμη καιτη Δικαιοσύνη, αναλαμβάνοντας δίκες που υπήρξαν σταθμός στα δικά μας δικαστικά χρονικά.
΄Όταν εντελώς ξαφνικά προ πενταετίας διαγνώσθηκε με καρκίνο, ο Κωστής–έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση της συζύγου του Εύας και του ιατρού πενθερού του στην Ελβετία- έδωσε παλικαρίσια και με περισσή αξιοπρέπεια ετούτη την άνιση μάχη, σηκώνοντας όλο το ψυχικό βάρος του «προσδόκιμου» ζωής, που του είχε δώσει η επιστήμη, αντέχοντας σωματικά τις κάθε είδους θεραπείες, συνεχίζοντας απτόητα την δικηγορία, μένοντας όρθιος ακόμη και στην, με πολλές διακοπές, μεγάλη δίκη της πυρκαγιάς της Σιδηρούντας. Δεν εγκατέλειψε τους εντολείς του, παρ ότι υποχρεωνόταν στον ενδιάμεσο χρόνο που μεσολαβούσε μέχρι να επαναληφθεί η διαδικασία, να μεταβαίνει αεροπορικώς για τη συνέχιση της θεραπείας του στη Γενεύη, , κι όλα αυτά διαδραματίζονταν μόλις ένα εικοσαήμερο, πριν το συμπαντικό του ταξίδι στον ουρανό.
Τέτοια ψυχή παλικαριού είχε ο Κωστής Παρθενίδης και αυτή τη παρακαταθήκη, μας άφησε.Το νησί, η Καλαμωτή, η Κώμη ,οι άνθρωποι του τόπου του-κρινάκια ανοικτά στο μικρόκοσμο της καρδιάς και των συναισθημάτων του-, απετέλεσαν το καταφύγιο της ψυχής του κι αντιστάθηκαν στον κοσμοπολιτισμό που απέκτησε και κατείχε ,επιτρέποντάς του να τον ενσωματώσει μαζί τους , μα να μην τους στερήσει τον δικό τους Κωστή Παρθενίδη, τη δικηγορική του οντότητα , την πληρότητα του ανθρώπου που ανοίχθηκε στους ορίζοντες. Χιουμορίστας , -με κάτι απ τον Χρυσοσθένη σ αυτό- απολάμβανε τα αστεία και το γέλιο ,σαν το αντίδοτο που τον «χαλάρωνε» απ τη σοβαρότητα του και τις αρχές του,τυλιγμένες πάντα στο δικηγορικό του κοστούμι και τη συγκρότησή του, βαθιά αφοσιωμένος στην οικογένειά του. Κι ωστόσο παρά τη παράδοση που έφερε μέσα του ,ανατρεπτικός με τη «σανίδα» του, ξεμάκραινε από το κοντινό γαλάζιο της παραλίας με πίστη στο μπλε των βυθών και τη θέωση. Συνάμα ακουμπούσε τη προσευχή του στα μικρά εκκλησάκια ,βρίσκοντας βάλσαμο και γαλήνη ,αναπαμό και ελπίδα στις άγιες εικόνες της καρτερίας και της απαντοχής.
Αγαπημένε μας Κωστή, το φτερούγισμά σου σβέλτο, δυναμικό και κοφτό σαν του αετού, είχε το μεγαλείο του΄ απ την άλλη, ευαίσθητο σαν το θρόϊσμα του χελιδονιού, χάριζε γενναιόδωρα την άνοιξη της ψυχής σου, σε όλους μας. «Κράτα γερά» σου έλεγαν οι φίλοι και οι συγγενείς και τώρα να ,εσύ «κρατάς» τις καρδιές μας, ενωμένες στο θρήνο και στις εικόνες, στη δίψα σου για τη ζωή, στη καλοσύνη και την αγάπη που «όλα τα μπορεί», κρατώντας σε ,στο πάνθεον του Δικηγορικού μας Συλλόγου ,που είναι βαθιά ορφανεμένος ,από την τόση πρόωρη απώλειά σου….
Στη κόψη του καλοκαιριού που αγαπούσες, στο πέταγμα των γλάρων στο Βενέτικο και στον ουρανό, στη χούφτα της μικρής Ειρήνης με την άμμο και τα κοχύλια, στο μπλε της θαλασσινής Κώμης που σεργιάνιζες, στη θρηνούσα μάνα Παναγιά Μαρία και στο δάκρυ της μαστίχας, στην αγάπη που πονά στη συνοδοιπόρο γυναίκα σου ,στις μνήμες του ήλιου και των κυμάτων , -φυλακτά και νόστος των παιδιών σου, για το μέλλον-, αποσβολωμένοι εμείς οι φίλοι συνάδελφοί σου, -ακουμπισμένοι στα γήϊνα θαρρείς- σε θρηνούμε και σε συντροφεύουμε εδώ στο αγαπημένο μας νησί, που κουβαλούσες πάντα μέσα σου, να κουρνιάσεις σ αυτό τη ψυχή σου ……
Με όλες τις προσωπικές στιγμές που καθένας μας μοιράσθηκε μαζί σου, πολυαγαπημένε μας φίλε και συνάδελφε Κωστή, όλοι μαζί ο Δ.Σ. Χίου, σου ευχόμαστε καλό ταξίδι στη γειτονιά των αγγέλων και πάντα θα κρατάμε το χαμόγελο που σε φώτιζε, την αγάπη και τη πίστη σου, τον αγώνα σου στο βαθύ μπλε της ζωής και της θάλασσας….»
Ας είναι αιωνία η μνήμη Σου…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου