Από το 1994 έχουμε καθιερώσει τον όρο «Ελληνολογία» (νεολογισμός) για την δημιουργία μιάς ειδικής επιστήμης με σκοπό την μελέτη και την ανάδειξη του ελληνικού ιστορικού και πολιτισμικού φαινομένου σε τρία επίπεδα: παρελθόν, παρόν και μέλλον.
Ανάλυση
Ο όρος «Ελληνισμός» από πολιτισμικής πλευράς περιέχει τρεις έννοιες:
α. μία διατοπική έννοια, η οποία σημαίνει τους απανταχού της γης Έλληνες. ΟΙ Έλληνες χωρίζονται σε τέσσερις γεωγραφικούς και ιστορικούς χώρους:
- τους Ελλαδίτες Έλληνες - τους Έλληνες της Κύπρου - τον Μείζονα Ελληνισμό (του Πόντου, Κωνσταντινουπόλεως και γενικά της Μικρασίας, της Νοτίου Ρωσίας, Αιγύπτου, Νοτίου Ιταλίας) και - τους Έλληνες της Διασποράς ή Ομογενείς. Πρόκειται για τις νεότερες κοινότητες ελλήνων μεταναστών από Ελλάδα, Κύπρο και τον Μείζονα Ελληνισμό.
β. μία διαχρονική έννοια, η οποία σημαίνει την διαμόρφωση του Ελληνισμού ως ιδιαίτερου πολιτισμού καθώς και την ιστορική πορεία αυτού του πολιτισμικού φαινομένου από την Μυθολογία μέχρι το παρόν αλλά και το μέλλον και
γ. μία διανοητική έννοια , η οποία περιλαμβάνει τις αξίες, την πνευματική παραγωγή, τις παραδόσεις και τα ιστορικά παραδείγματα, τα οποία ανέδειξε ο Διαχρονικός ελληνικός πολιτισμός. Ελληνισμός είναι ο ιδιαίτερος τρόπος σκέψεως και ζωής των Ελλήνων. Αυτό γίνεται ακόμη και υποσυνείδητα μέσω της νοοτροπίας. Γι’ αυτό πολύ σωστά ο Χρήστος Γιανναράς λέγει, ότι ο ζωντανός ελληνικός πολιτισμός είναι κυρίως ο «τρόπος».
1.2. Ο όρος «Ελληνισμός» από χρονικής πλευράς χωρίζεται σε τρία στάδια: το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον.
Με αυτή την έννοια η Ελληνολογία περιλαμβάνει τρία κεφάλαια χρονικών περιόδων:
α. το παρελθόν αφορά την μελέτη του Ελληνισμού ως ιδιαίτερης ταυτότητας πολιτισμού, τα στοιχεία της ταυτότητας και της ιδιαιτερότητάς του καθώς και την μελέτη των παραγόντων εξελίξεως του Ελληνικού κόσμου και πολιτισμού.
β. το παρόν αφορά την μελέτη της σημερινής καταστάσεως του Ελληνισμού, τους γεωπολιτικούς συσχετισμούς της περιοχής μας καθώς και τις αιτίες και τις συνέπειες της κρίσεως, που αντιμετωπίζει ο Ελλαδικός ελληνισμός και
γ. το μέλλον αφορά την μελέτη των προϋποθέσεων διασφαλίσεως του μέλλοντος του Ελληνισμού ως έθνους, ως πολιτισμού και ως κράτους. Αυτά τα τρία στοιχεία της ιστορικής υποστάσεως του Ελληνισμού πρέπει να προσεγγίζονται αναγνωρίζοντας την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα του κάθε στοιχείου και την ανάγκη ιδιαίτερης ενισχύσεώς του.
2. Συμπεράσματα
Από επιστημονικής πλευράς η Ελληνολογία μπορεί να χαρακτηρισθεί ως η Μακροκοινωνιολογία του Διαχρονικού ελληνικού πολιτισμού. Πρόκειται για μία εποπτική, κριτική και στρατηγική επιστήμη, με μία λέξη για μία στρατευμένη επιστήμη, η οποία δεν περιορίζεται στις αναλύσεις και τις διαγνώσεις αλλά αναζητεί και τις αιτίες των προβλημάτων και καταλήγει στις προτάσεις , για την αντιμετώπιση και την λύση των προβλημάτων.
Με αυτή την έννοια η Ελληνολογία προσεγγίζει το αντικείμενό της, τον Ελληνισμό, δυναμικά, δηλ.σε τρία επίπεδα: ως υφιστάμενη κατάσταση, ως δυνατότητα αξιοποιήσεως των πιστοποιημένων από την ιστορία δυνατοτήτων του και ως πρόβλημα, που απαιτεί την θεραπευτική αντιμετώπισή του, ακριβώς όπως η ιατρική επιστήμη είναι ταγμένη στον υπέρτατο σκοπό της, την φροντίδα της υγείας του ανθρώπου.
Ο Διαχρονικός ελληνικός πολιτισμός περιλαμβάνει συνολικά τα κάτωθι στάδια εξελίξεως:
α. Μυθολογία β. Κλασσικοί χρόνοι γ. Ελληνισμός –Χριστιανισμός, Ορθοδοξία
δ. Βυζάντιο ε. Νεότερος ελληνισμός (Τουρκοκρατία, Ελλαδικό κράτος) και στ. Το μέλλον του Ελληνισμού. Οι παγκόσμιες τάσεις, οι κίνδυνοι και οι προϋποθέσεις- προοπτικές του Ελληνικού μέλλοντος.
Από ιδεολογικής απόψεως η Ελληνολογία έχει ελληνοκεντρικό χαρακτήρα αλλά πιστεύει στον οικουμενικό χαρακτήρα του ελληνικού πολιτισμού. Δεν επηρεάζεται από κόμματα και πολιτικές θεωρίες. Αντιθέτως προβάλλει τον δημοκρατικό πατριωτισμό, για να αποτελέσει τον κοινό παρονομαστή ολόκληρου του ελλαδικού πολιτικού φάσματος, του δημόσιου λόγου και του εκπαιδευτικού συστήματος της πατρίδας μας.
Γιαυτό η Ελληνολογία κινείται ιδεολογικά και κοινωνικά σε τρία επίπεδα:
α. την διάδοση της φιλοπατρίας και μιάς κριτικής ελληνογνωσίας
β. την συμβολή στην διαμόρφωση μιάς δημόσιας ηθικής της κοινής ευθύνης και της συμμετοχής των πολιτών στα κοινά για την προαγωγή της δημοκρατίας, για την επιβίωση, ανάπτυξη και προβολή του Ελληνισμού και του πολιτισμού του και γ. την ενημέρωση των Ελλήνων στο εσωτερικό και το εξωτερικό με σκοπό την συσπείρωση και την ενεργοποίηση.
Ο Ελληνισμός έχει ανάγκη από ένα ΝΕΟ ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ. Χρειαζόμαστε μία πνευματική νέα Φιλική εταιρεία, που θα συνδυάζει την επιστημονική γνώση με την διαφώτιση και την εκλαϊκευση.