Απεβίωσε σε ηλικία 83 ετών ο Κωνσταντίνος Κανάριος του Μιχαήλ στην Αμερική. Η κηδεία του θα γίνει στην Ορθόδοξη Εκκλησία στο Akron Ohio, την Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2016.
Στο άκουσμα του θανάτου του στο αγαπημένο του χωριό, βύθισε σε πένθος τους συγγενείς, τους φίλους του και λύπησε πολύ την κοινωνία της Καλαμωτής.
.........................................................................................
Ο Κωνσταντίνος Κανάριος ήταν το τελευταίο παιδί από τα επτά του Μιχάλη και της Ευαγγελίας Κανάριου, που δεν βρίσκονται πλέον στη ζωή. Γεννήθηκε στην Καλαμωτή το 1933 και σε ηλικία 16 ετών χάνει τον πατέρα του.
Στους δύσκολους τότε καιρούς κατάφερε με την θέληση και την επιμονή του να τελειώσει το Γυμνάσιο στη Χίο. Στη συνέχεια για ένα καλύτερο αύριο ακολούθησε το επάγγελμα του ναυτικού και όταν έφθασε στην Αμερική αποφάσισε να παραμείνει κοντά στα δύο αδέλφια του που ζούσαν εκεί.
Το 1962 γύρισε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει την Στρατιωτική του θητεία. Το 1965 παντρεύεται την Αλίκη Σταμούλα που μαζί με της δύο κόρες της και τους γονείς της πηγαίνουν στην Αμερική.
Με την αστείρευτη ενέργεια και όρεξη για ζωή και δημιουργία που είχε, κατάφερε πολύ γρήγορα να αποκτήσει δικό του εστιατόριο και να δημιουργήσει γερές βάσεις για την οικογένεια του στην Αμερική. Η επιτυχία του οφείλεται στον ακέραιο χαρακτήρα του, στην ανθρωπιά του, στην εντιμότητα του, στον πλούσιο συναισθηματικό του κόσμο, αλλά και στην τόλμη και το θάρρος που έπαιρνε σε πολύ γρήγορες αποφάσεις για σημαντικά πράγματα.
Ήταν πάντα αληθινός και ντόμπρος, ήταν πάντα ο εαυτός του.
Απέκτησε δύο γιούς, εξαίρετους επιστήμονες που διαπρέπουν στην Αμερική. Ευτύχισε να καμαρώσει τα παιδιά του και τις δύο κόρες της γυναίκας του, που δεν τις ξεχώρισε ποτέ από παιδιά του, που έδωσαν στη ζωή του οκτώ εγγόνια και ένα δισέγγονο.
Πριν μερικά χρόνια ήρθε αντιμέτωπος με προβλήματα υγείας που τα αντιμετώπιζε με περισσό θάρρος και θαυμαστή αξιοπρέπεια. Σε όλη την δοκιμασία που έδινε για το πρόβλημα υγείας του, δίπλα του στάθηκε, κάθε λεπτό στο πλευρό του με ανυπέρβλητη τρυφερότητα και φροντίδα η αγαπημένη του σύζυγος Αλίκη.
Ανεξίτηλα θα μείνει στη μνήμη μου το τελευταίο καλοκαίρι που πέρασε στην αγαπημένη του Κώμη,
και δεν θα ξεχάσω ποτέ το τηλέφωνο που με πήρε από το αεροδρόμιο πριν φύγει για Αμερική.
Για μένα αυτό το τηλέφωνο σήμαινε πολλά και επισφράγισε το μεγαλείο του χαρακτήρα του στο πόσο καλός είναι.΄Οσο αυστηρός και αν έδειχνε, άλλο τόσο καλός ήταν μαζί μας.
Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι αλλά πάντοτε θα τον θυμόμαστε και θα τον νοιώθουμε ανάμεσα μας. Κληρονομιά μας άφησε την εντιμότητα του, το σεβασμό για τους άλλους και την υπερηφάνεια της ψυχής του.
Αγαπημένε μου θείε. θα μείνεις για πάντα μες στις καρδιές μας.
Από την ζεστή αγκαλιά του πατέρα σου, της μητέρα σου και των αδελφών σου στη γειτονιά των Αγγέλων που βρίσκεσαι τώρα, ξέρουμε ότι μας βλέπεις και χαμογελάς. Νοιώθουμε ευλογημένοι που σε είχαμε στη ζωή μας. Η παρακαταθήκη που αφήνεις πίσω σου θα φυλαχθεί από όλους μας και θα σε θυμόμαστε πάντα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αμερικής που θα σε σκεπάσει και ας δίνει ο Θεός μας βάλσαμο παρηγοριάς στην σύζυγο σου, στα παιδιά σου, στα εγγόνια σου, στο δισέγγονο σου,στα ανήψια σου και στους συγγενείς.
Αιωνία η μνήμη σου.