Βομβαρδισμένο τοπίο μοιάζει στη θέα των ετοιμόρροπων κτισμάτων η Καλαμωτή

 

Βομβαρδισμένο τοπίο μοιάζει στη θέα των ετοιμόρροπων κτισμάτων η Καλαμωτή, καθώς υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος κατάρρευσης.

Σε μια εποχή που δυστυχώς η ευαισθησία δεν περισσεύει χρειάζεται κάποιο ταρακούνημα, ένα δυνατό Kick που μπορεί να γίνει μέσα από την ιδιωτική πρωτοβουλία.

H ευαισθησία και η  αγωνία του Νέο Καλαμωτούση Λουκά Ιωάννη Αρχιτέκτων Μηχανικού για τα ετοιμόρροπα του χωριού,τον έκανε να γνωστοποιήσει το χρόνιο πρόβλημα που υπάρχει στην Καλαμωτή, στον χιώτικο τύπο.

Η ανταπόκριση ήταν μεγάλη από τους κατοίκους του χωριού με τα σχόλια τους  στο Facebook, στης αναρτήσεις του Προέδρου της Κοινότητας, της Άννας Μισαηλίδου και φυσικά του ίδιου.

Το πρόβλημα αυτό παραμένει άλυτο πολλά χρόνια και κανείς δεν κάνει τίποτα

Μήπως έφθασε η ώρα να συγκινηθούν οι αρμόδιοι να σκύψουν και να λύσουν το πρόβλημα.

Ελπίζουμε η αρχαιολογία και η Τεχνική Υπηρεσία του Δήμου να ενεργοποιηθούν πριν καταρρεύσουν τα επικίνδυνα κτίσματα και θρηνήσουμε θύματα.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ των Μαστιχοχωρούσικων Νέων από παλαιές αναρτήσεις

Αποτελέσματα αναζήτησης

Αποτελέσματα ισ

,

Η Ελάτα είναι ένα Μεσαιωνικό καστροχώρι, χρονολογούμενο από τον 14ο αιώνα

 

Στην Ελάτα τα μικρά σοκάκια του χωριού προσφέρουν στον επισκέπτη μία μοναδική εμπειρία με έντονη την παρουσία του 14ου αιώνα. Έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο κι η αρχιτεκτονική του προέρχεται από τη Βυζαντινή περίοδο. Τα σπίτια είναι μικρά, κολλητά και σχηματίζουν μία περίμετρο φρουρίου με 7 πύργους.

 

Χιόνισε στην παραλία της Κώμης

 

                                           ΦΩΤΟ. ΣΤΕΛΛΑ ΣΤΕΦΑΝΟΥ

Σε λευκό κλοιό βρίσκεται η Ελλάδα με την κακοκαιρία «Μήδεια» να σαρώνει τη χώρα και τα χιόνια να φθάνουν έως και στην παραλία  της Κώμης, ενώ οι προβλέψεις των μετεωρολόγων κάνουν λόγο για ακόμα πιο ισχυρά φαινόμενα κατά τις βραδινές και πρωινές ώρες.

ΕΟΡΤΗ ΑΓΙΟΥ ΑΝΘΙΜΟΥ του ΕΝ ΧΙΩ του ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥ 1869- 1960

 

Σήμερα Δευτέρα 15-2-2021 στην Ιερά Μονή της Παναγίας της Βοήθειας στη Χίο, τελέσθηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία στη μνήμη του Οσίου Ανθίμου. Οι ψαλμωδίες απο της Μοναχές και τους Ιερείς, σκόρπισαν ρίγη συγκίνησης στους πιστούς που με μεγάλη ευλάβεια τίμησαν την μνήμη του Αγίου Ανθίμου. 

Ο Αγιος Άνθιμος είναι ο 'Αγιος της αγάπης και της θυσίας, Υπηρέτησε τον ασθενή συνάνθρωπο, στο Νοσοκομείο και στο Λεπροκομείο της Χίου. Είναι ο Ιδρυτής και Κτήτορας της Ιεράς Μονής "ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ".

[ Απολυτίκιον π. Ανθίμου ήχ. α']

"Χορός ο των Πατέρων ευμενώς υποδέχθητι,

τον νέον εν τοις χρόνοις και υμών τον

ομότροπον. Το άνθος το εύοσμον Χριστού,

τον Άνθιμον της Χίου το σεπτόν εγκαλώπισμα

και κλέος και της Μονής Βοήθειας κοσμήτορα

τον μέγιστον αντιλήπτορα πιστών, εκ γής μεν

μεθιστάμενον και συν υμίν υπέρ ημών αεί

πρεσβεύοντα.-"

Έφυγε η Δέσποινα Μονιάρου του Μιχαήλ

\

Απεβίωσε η Δέσποινα Μονιάρου. το γένος Χρύση από τα Νένητα  χήρα του αείμνηστου Μιχάλη Μονίαρου από την Καλαμωτή σε ηλικία 78 ετών. 

Η κηδεία της έγινε σήμερα Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2021 στον  Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου στον Βόλο στις 13.00

Στα παιδιά της, στα εγγόνια της και στους συγγενείς  εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.

Ας είναι αιωνία η μνήμη της και αναπαυμένη η ψυχή της.

Μνημόσυνο για τα 16 χρόνια της μακαριστής Γερόντισσας Βρυαίνης, Καθοδηγούμενη της Ιεράς Μονής Παναγίας Βοήθειας Χίου.

Σήμερα Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2021, τελέσθηκε Μνημόσυνο για τα 16 χρόνια που έφυγε η Αγία Ηγουμένη - Βρυαίνη της Ιεράς Μονής Παναγίας Βοήθειας καί

 προσευχήθηκαν όλοι υπέρ αναπαύσεως της ψυχής της

Εγεννήθηκε στη Μ. Ασία (Καράβουρνα) στο τέλος της δεκαετίας, του 1910. Το όνομά της ήταν Νίκη. Ενωρίς έχασε τον πατέρα της.Μετά τους πρώτους διωγμούς ήλθε ορφανή πλέον περί το 1925 στη Χίο.

Εφοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο και στο Ανώτερο Παρθεναγωγείο. Ήταν επιμελής και άριστη μαθήτρια, αλλά δεν το ετελείωσε μέχρι και την πέμπτη τάξη ˙ αφοσιώθηκε στην Παναγία μας.

Εγνώρισε τον Γέροντα, ο οποίος επροστάτευσε την οικογένειά της, έγινε μοναχή κατά τη δεκαετία του 1930. Εξελέγη ηγουμένη τον Δεκέμβριο του 1986.

Τα εγκώμια που είπαν οι μοναχές της Ιεράς Μονής την ημέρα της χειροτονίας της επιβεβαιώνουν την 20ετή πορεία της αείμνηστης Βρυαίνης, στο τιμόνι της Ιεράς Μονής της Παναγίας Βοήθειας.

                                              ...................

Ιδού, η μέρα έφθασε η τρισευλογημένη κι ανέβηκε στο θρόνο της η νέα Ηγουμένη. Σήμερα φεγγοβόλησε όλη η Εκκλησία, γιατί ο λύχνος στήθηκε επάνω στη λυχνία.

                                               

Όλη η φύσις σκίρτησε, όλη η Χίος χαίρει κι έτρεξαν όλοι ν' ασπασθούν το άγιο της χέρι.Ιδιαιτέρως χαίρεται όλη η Αδελφότης, γιατί πάλι, ανέλαβε τον θείο οδηγό της.

Κι ο Άγιος μας Γέροντας σήμερα στη χαρά μας ευφραίνεται και εύχεται εις την Γερόντισσα μας.Το είχε πεί πολλές φορές πως θέλει Ηγουμένη να βάλη στη Βοήθεια την ταπεινή Βρυαίνη.

Πάντα μαζί μας βρίσκεται κι όλα τα επιβλέπει,αλλά ιδίως σήμερα εδώ κοντά μας στέκει.Και χαίρεται κι αγάλλεται δια το ποίμνιο του, που είδε πως πληρώθηκε το θείο όνειρο του.

Εκοιμήθη τη 10η Φεβρουαρίου 2005.

Καλό ταξίδι στη γειτονιά των Αγγέλων Μέμα

 

 Έφυγε από τη ζωή, νικημένη από την επάρατη νόσο η Δήμητρα -Μέμα Νιανιούρα-Βαρλά. Πάλεψε με την αρρώστια τα τελευταία χρόνια, αλλά τελικά την νίκησε.

Η εξόδιος ακολουθία έγινε προ ημερών στην Αθήνα και την συνόδευσαν στην τελευταία της κατοικία πολλοί Καλαμωτούσοι και φίλοι της οικογένειας

Η είδηση του θανάτου της στο χωριό, πλήγωσε όσοι την αγαπούσαν, όλους όσοι την γνώριζαν.

 Η Μέμα ήταν άριστη μητέρα, μια μητέρα ταγμένη στην οικογένεια της, πάντοτε δίπλα στον αείμνηστο σύζυγό της  Γιάνννη και στα παιδιά της.

Μέμα, ήσουν μαχήτρια,πάλεψες την επάρατο νόσο τα τελευταία  3 χρόνια με θάρρος για την ζωή σου.

Ηταν καλόκαρδη, απλή, αγαπητή σε όλους και λάτρευε τα παιδιά της και τα εγγόνια της.

 

Στις οικογένειες των δύο παιδιών της και στους συγγενείς, εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια.

 

Ας είναι αιώνια η μνήμη της και αναπαυμένη η ψυχή της.

Ο γιός της της Νίκος αποχαιρέτησε ΄την μητέρα του με μία ανάρτηση του στο Facebook.

Μεμάκι μου, ψυχάρα μου, μία από τις τελευταίες μας στιγμές σε ρώτησα αν μ'αγαπάς και ψελλισες: Άπειρα. Κι εγώ το ίδιο, ηρωίδα μου.

Όταν έσπασα μου είπες ότι οι φοβιτσιάρηδες πεθαίνουν κάθε μέρα, ενώ οι γενναίοι μόνο μια φορά.

Μέχρι να αρρωστήσεις ήσουν η μάνα μου. Με όσα έζησα δίπλα σου τους 32 μήνες που πάλεψες, ενώ ήξερες ότι θα φύγεις, για μένα είσαι πια ιδέα.

Οι ιδέες δεν πεθαίνουν. Θα σε είσαι εδώ μαζί μας μέχρι να φύγουμε κι εμείς και θα λέμε την ιστορία σου στα εγγονάκια σου.

Στον Παράδεισο άφηνε κανέναν να σε κερδίζει στη μπιρίμπα που και που..

Δώσε μια μεγάλη αγκαλιά στον μπαμπάκα από μένα και το Μαράκι. Μακάρι κάποτε να σας ξαναδώ