Ονοματοδoσία οδού στην Καλαμωτή, ΙΑΚΩΒΟΥ ΤΡΥΦ. ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ 1896 -1957

 

Η επιτροπή Ονομασίας-Μετονομασίας Συνοικιών-Οδών-Πλατειών των ΟΤΑ του Δήμου Χίου συνήλθε και γνωμοδότησε μεταξύ άλλων αναφορικά με την 6/2022 ομόφωνη απόφαση της Τοπικής Κοινότητας Καλαμωτής αποφάσισε ομόφωνα θετικά να ονομασθεί ανώνυμη  δημοτική οδός που εφάπτεται νοτίως του Ιερού Ναού της Αγίας Κυριακής Καλαμωτής δηλαδή στην οδό εκείνη που ενώνει την Επαρχιακή οδό Θολοποταμίου - Καλαμωτής {οδός δυτικά της Αγίας Κυριακής}με την οδό που οδηγεί προς το Σχολείο Καλαμωτής σε οδό {ΙΑΚΩΒΟΥ ΑΜΥΓΔΑΛΟΥ ΤΟΥ ΤΡΥΦΩΝΑ}ώστε να τιμηθεί το ανθρωπιστικό έργο του εκλιπόντος πρωτοπόρου ιατρού,

Ο Ιάκωβος Αμύγδαλος, υιός του Τρύφωνα Αμύγδαλου, Γέροντα του χωριού Έξω Διδύμα επί Τουρκοκρατίας, γεννήθηκε στο τέλος του 1896 στην Έξω Διδύμα της Χίου. Το 1913 απεφοίτησε από το Γυμνάσιο Αρρένων Χίου και το 1918 από την Ιατρική Σχολή Αθηνών με "Άριστα". Υπηρέτησε στην συνέχεια  σαν έφεδρος Ανθυπίατρος στην Μικρασιατική εκστρατεία (1920-1922) όπου τιμήθηκε με το "ΧΡΥΣΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΙΟΝ ΑΝΔΡΕΙΑΣ" για την δράση του στους  προκεχωρημένους υγειονομικούς σταθμούς του μετώπου και ειδικότερα την αποτελεσματική αντιμετώπιση των τραυματιών των ιστορικών μαχών ( Σαγγάριου , Αφιόν Καραχισάρ κτλ). Από το 1922 άσκησε την Ιατρική στα Μαστιχοχώρια, επισκεπτόμενος έφιππος, ημέρα και νύχτα, υπό βροχήν και χιόνι τους ασθενείς του και στους πιο απομακρυσμένους οικισμούς. Μαζί με τον Λ. Μπιλiράκη και Γ. Θεοτοκά υπήρξαν οι πρώτοι Mαστιχοχωρίτες ιατροί που άσκησαν την ιατρική στην Νότια Χίο .

 Το 1934 παντρεύεται την Kαλαμωτούσαινα Καλλιόπη Κων. Γαλάτουλα και εγκαθίσταται οριστικά στην Καλαμωτή. Μαζί αποκτούν τρία παιδιά, τον Νίκο τον Άγγελο και τον Γιώργο, καταξιωμένα σήμερα, και προβεβλημένα μέλη της κοινωνίας μας .

Ο Ιάκωβος Αμύγδαλος συνέδεσε το όνομά του και με ένα τολμηρό εγχείρημα για την εποχή του στο χώρο της υγείας. Συνέλαβε την ιδέα για δημιουργία της πρώτης Κλινικής στην ύπαιθρο της Χίου για την περίθαλψη των ασθενών των Νοτιοχώρων. 

Πράγματι, το 1926, αγοράζει στην περιοχή Πηγή μεταξύ των οικισμών Μέσα και Έξω Διδύμας έκταση 15 στρεμμάτων περίπου, η οποία ήταν μετόχι της Νέας Μονής.

Στο κτήμα υπήρχε παλαιός μεσαιωνικός πύργος, καθώς και πηγές άφθονου νερού. Αργότερα κατά τη δεκαετία 1930-1940, ξεκίνησε εργασίες επέκτασης του υπάρχοντος κτίσματος με σκοπό την δημιουργία Παθολογικής Κλινικής δυναμικότητας περίπου 40 κλινών η οποία θα εξυπηρετούσε τα Μαστιχοχώρια. Η επέκταση έγινε στο ισόγειο και στον όροφο ακολουθώντας την μορφολογία του υπάρχοντος κτίσματος, δηλαδή κτίσιμο με πέτρα περιοχής σε συνδυασμό με εμφανές τούβλο, ξύλινα κουφώματα και κεραμοσκεπή, σύμφωνα με τις σύγχρονες απαιτήσεις της εποχής.

Επρόκειτο για ένα σημαντικό έργο υποδομής υγείας της περιοχής, με ευοίωνες προοπτικές για την λειτουργία του, αν σκεφτούμε ότι η ύπαιθρος χώρα και ειδικά αυτή των Μαστιχοχωρίων έσφυζε τότε από ζωή .

Δυστυχώς όμως ο Πόλεμος και η Κατοχή που ακολούθησαν ακύρωσαν την ολοκλήρωσή του έργου αυτού.

Έτσι, το εξαιρετικά τολμηρό αυτό εγχείρημα δεν έγινε πράξη, παρά τον αγώνα ενός ακόμα πρωτοπόρου ιατρού του νησιού μας . 

Στον πόλεμο του 1940 υπηρέτησε στην θέση του Διοικητή του 13ου ορεινού χειρουργείου με τον βαθμό του Λοχαγού κατ’αρχήν και αργότερα Ταγματάρχη Υγειονομικού και τιμήθηκε με το "ΜΕΤΑΛΛΙΟ ΕΞΑΙΡΕΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ" (1941) για την ιατρική του δράση αλλά και την διοικητική του ικανότητα, αρνούμενος το χειμώνα του 1941 την ευνοϊκή μετάθεση στα έμπεδα σαν Διοικητής αντίστοιχου στρατιωτικού υγειονομικού σταθμού . 

Μετά τον πόλεμο συνέχισε και πάλι την δραστηριότητα του σαν ιατρός και πάλι στα Μαστιχοχώρια με έδρα την Καλαμωτή.

Το κοινωνικό του έργο δεν περιορίζεται μόνο στην άσκηση του ιατρικού επαγγέλματος. Συμμετέχει ενεργά σε όλα τα δρώμενα του χωριού. Ιδιαίτερη ήτανε η συμβολή του στην ίδρυση και λειτουργία του εξατάξιου Γυμνασίου Καλαμωτής, καθ’ότι υπήρξε ενεργό μέλος της επιτροπής που δημιουργήθηκε το 1948 με πρωτοβουλία της κοινότητος για την ανεύρεση των απαραίτητων οικονομικών πόρων. Η επιτροπή αποτελείτο από τους Κ. Τριαντάφυλλο, πρόεδρο, Ισ. Μισαηλίδη, Ιακ. Αμύγδαλο, Μιμ. Τριαντάφυλλο, Γ. Κανάριο, Δ. Τριαντάφυλλο, Γ.Μ. Σαρρή και Μ.Γ. Σχουρσίδη, μέλη. Από της ενάρξεως της λειτουργίας του Γυμνασίου και μέχρι του θανάτου του εδίδασκε στους μαθητές των μεγάλων τάξεων, το μάθημα της Υγιεινής αμισθί. 

Και όχι μόνο. Συμμετείχε στην προσωρινή επιτροπή που συστάθηκε το1950 για τον ηλεκτροφωτισμό της Καλαμωτής . Η επιτροπή αποτελείτο από τους Ισ. Μισαηλίδη, Ν. Δενδρινό, Κων. Τριαντάφυλλο, Ιακ. Αμύγδαλο, Γ. Κανάριο, Ιων. Μαΐστρο, Παν. Καραγιαννάκη, Ν. Γιαννουλλάκη και Γ. Τσαμπά.

Η συμμετοχή του και στις δύο επιτροπές ήταν καταλυτική. Λόγω και της συγγένειας με τον μεγάλο ευεργέτη του χωριού μας Κωνσταντίνο Βαμβακά, ασκούσε μια θετική επιρροή στον ούτως η αλλιώς μεγαλόψυχο και αλτρουιστή ευεργέτη, με αποτέλεσμα την υλοποίηση και των δύο προαναφερθέντων στόχων .

Ιδιαίτερη όμως μνεία πρέπει γίνει για την συμμετοχή του στην ίδρυση και λειτουργία της ΕΝΩΣΗΣ ΜΑΣΤΙΧΟΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΧΙΟΥ, της οποίας υπήρξε  ιδρυτικό μέλος  και μέλος του πρώτου Διοικ. Συμβουλίου,αλλά και επί σειρά ετών Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Οι θετικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη και την οικονομική αναβάθμιση των Μαστιχοχωρίων με την ίδρυση και λειτουργία της Ε.Μ.Χ. έγιναν άμεσα αισθητές, συνεχώς διευρύνονται  και εξελίσσονται σε κυριαρχικές για την Χιώτικη οικονομία αλλά και για την Ελληνική οικονομία γενικότερα.

Ο αιφνίδιος θάνατός του στις 7 Μαΐου το 1957, σε ηλικία 60 ετών, έθεσε πρόωρα τέρμα στο κοινωνικό και ανθρωπιστικό του έργο . Η οικογένειά του έχασε τον προστάτη της, το στήριγμά της και η Καλαμωτή και η Χίος γενικότερα ένα δραστήριο και προοδευτικό άνθρωπό της.

Τα μηνύματα όμως της προσφοράς και της αγάπης για τον τόπο του και τον πλησίον πρόλαβαν και πέρασαν στα παιδιά του, που συνεχίζουν να βαδίζουν στα χνάρια του πατέρα τους.