Aπό τον εκπαιδευτικό κ. Κώστα Προμπονά λάβαμε μια επιστολή την οποία δημοσιεύουμε.
Aξιότιμε κύριε Κανάριε, σας στέλνω μια επιστολή που αφορά ένα αγαπημένο μου τόπο που συνεχίζει και βγάζει προοδευτικούς ανθρώπους, την Καλαμωτή. Το έστειλα για να ξεκινήσει κάποιος διάλογος και επειδή σας διαβάζω κάθε μέρα. Έτσι κι αλλιώς θα συζητηθεί. Θα θέλαμε και την άποψη των Καλαμωτούσιων
Με τιμή
Κώστας Προμπονάς
Αξιότιμα "Μαστιχοχωρούσικα Νέα",
Το παρόν υπόμνημα φιλοδοξεί να αποτελέσει μια μικρή συμβολή για ένα ουσιαστικό διάλογο πάνω στη φροντίδα και την εκπαίδευση των μικρών παιδιών στα Μαστιχοχώρια. Το ζήτημα είναι επίκαιρο. Στην τελευταία συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου (24/2/15) λήφθηκε η απόφαση, κατόπιν εισήγησης του Αντιδημάρχου Μαστιχοχώρων Α. Βεργίτση, να ιδρυθεί παιδικός σταθμός εντός του νέου κτηρίου που στεγάζει το ολοήμερο Νηπιαγωγείο Μαστιχοχώρων. Δυο λόγια εδώ για το κέλυφος που στεγάζει από φέτος το Ολοήμερο Νηπιαγωγείο με τα 25 παιδιά από έξι οικισμούς των Μαστιχοχώρων: Είναι μια λαμπρή συνέργεια χρημάτων του ΕΣΠΑ και δημιουργικότητας των μηχανικών της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου. Εκτελέστηκε με άρτιο τρόπο υπό την εργολαβία του κ. Στρογγυλού. Το κτήριο περιλαμβάνει τον χώρο υποδοχής, μια αίθουσα εργασίας, μια παρόμοιου εμβαδού αίθουσα ψυχοκίνησης - αθλοπαιδιών, πολύτιμη όμως καθώς η αυλή είναι ανύπαρκτη, ένα μικρό κουζινάκι για να προετοιμάζονται τα γεύματα των παιδιών, την αίθουσα ύπνου (απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει ολοήμερο νηπιαγωγείο) καθώς και ένα μικρό δωματιάκι που στεγάστηκε η παιδική δανειστική βιβλιοθήκη Μαστιχοχώρων «Αντώνιος Αγγελικούσης». Είναι ένα κτήριο κόσμημα, δώρο ουσιαστικά της Ευρωπαϊκής Ένωσης που δημιουργήθηκε για να στεγάσει το όνειρο για ποιοτική εκπαίδευση των νηπίων από ΟΛΑ τα Μαστιχοχώρια. Και σε ένα μεγάλο βαθμό αυτό έχει επιτευχθεί. Έχουμε τέσσερα διαφορετικά δρομολόγια του ΚΤΕΛ, με εντεταλμένους στην παιδαγωγική αποστολή τους οδηγούς που μεταφέρουν τα νήπια από όλα τα Μαστιχοχώρια-πλην Καλαμωτής. Εδώ, ας μας επιτραπεί μια μικρή παρέκβαση για αυτό που θεωρούμε ως μνημείο βλαβερής τοπικιστικής αρχαϊκότητας: Το πρώην διοικητικό κέντρο της Νότιας Χίου επιμένει να διατηρεί ένα Νηπιαγωγείο με πελάτες, αποκλειστικά αλλοδαπούς, που επιδοτεί με ένα ποσό 600 ευρώ το μήνα από κληροδότημα (μαγαζί στην Απλωταριά). Εδώ, απλά θα επισημάνουμε ότι όλη η ερευνητική κοινότητα, ξένη και εγχώρια, ψυχολόγων και παιδαγωγών που μελετούν το φαινόμενο της πολυ-πολιτισμικής εκπαίδευσης έχουν καταλήξει ότι τα παιδιά των αλλοδαπών πρέπει να διαμοιράζονται στις τάξεις των αυτοχθόνων ώστε να μην ξεπερνούν το 30% του συνόλου εντός της σχολικής αίθουσας, αλλιώς όχι μόνο δεν ομογενοποιούνται αλλά υφίσταται το φαινόμενο της γκετοποίησης με αποτέλεσμα τελικά αυτά τα παιδιά να μην καταφέρουν να ενταχθούν. Στην Καλαμωτή, το ποσοστό αλλοδαπών στο Νηπιαγωγείο τα τελευταία χρόνια είναι γύρω στο 90%
..
Υπηρετώντας ένα σχετικό τομέα ευθύνης που αφορά την εκπαίδευση μικρών παιδιών στα Μαστιχοχώρια, θα προσπαθήσω να συμβάλλω εποικοδομητικά στη συζήτηση για μια απόφαση που λήφθηκε με τον κακό τρόπο, χωρίς δηλαδή δυστυχώς μέχρι τώρα διαβούλευση. Ας οριοθετήσουμε πρώτα το επίμαχο ζήτημα που αφορά πρωτίστως πώς θα συμβάλλει η Δημοτική Αρχή στις ανάγκες των μητέρων και των μικρών παιδιών που διαμένουν στα Μαστιχοχώρια. Τί προσδοκούν οι Γονείς από αυτούς που κυβερνούν; «Να αναλάβουν τις πράξεις που οδηγούν προς τον μεγάλο στόχο» όπως έλεγε και ο μέντορας του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο στρατηγός Ντε Γκολ. Για την μεγάλη πλειοψηφία των γονέων σήμερα ο μεγάλος στόχος είναι να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους τις κατάλληλες συνθήκες φροντίδας σε ένα ασφαλές περιβάλλον που θα επιτρέψει στα μικρά παιδιά ισότητα στις εκπαιδευτικές ευκαιρίες και μείωση της πιθανότητας για κοινωνικό αποκλεισμό. Βεβαίως, ο παραπάνω αδιαπραγμάτευτος στόχος οφείλει να συμβαδίζει με τη δυνατότητα των οικογενειών στην απασχόληση ώστε η κοινωνική ταυτότητα, το σημαντικό αυτό δώρο που σου δίνει η ένταξη στο εργασιακό περιβάλλον, να ενδυναμώνει ακόμη περισσότερο τους νέους Γονείς. Η εγκαθίδρυση ενός δικτύου Παιδικών σταθμών, μια σταθερά για την σοσιαλδημοκρατική μεταπολεμική Ευρώπη, είναι η επαρκής και αναγκαία συνθήκη για την επίτευξη της συμφιλίωσης εργασίας και οικογένειας. Και εδώ συμφωνώ με το πνεύμα, με την ιδέα που κομίζει η επίμαχη απόφαση, προϊόν εισήγησης του Καλαμωτούση Αντιδημάρχου. Και, ας σημειωθεί, ότι ήμουν ο πρώτος σταυροφόρος που την πρότεινε στο μακρινό παρελθόν. Πλην, στα Μαστιχοχώρια τείνει και η μισθωτή εργασία και η οικογένεια με μικρά παιδιά να εξαλειφτούν! Η μοναδική θέση μισθωτής εργασίας-ιδιαίτερα χαμηλόμισθης που δύνανται να βρουν οι γυναίκες σήμερα στα Μαστιχοχώρια είναι στα συνεργεία καθαρισμού μαστίχας λίγων ολιγαρχών-μεγαλοαγροτών. Όσο για τις οικογένειες με μικρά παιδιά ρέπουν προς εξαφάνιση. Εδώ και λίγα χρόνια, οι θάνατοι στα Μαστιχοχώρια είναι περισσότεροι απ’ τις γεννήσεις. Το 75% των νοικοκυριών έχουν παιδιά μεγαλύτερα από 15 ετών. Πώς φτάσαμε σ’ αυτήν την θλιβερή πραγματικότητα; Δεν είναι ακριβώς η οικονομική κρίση σύμφωνα με κάποιους- ίσως κακεντρεχείς- παρατηρητές. Γιατί και άλλες περιοχές της Ελλάδας-όπως η ιδιαίτερη μου πατρίδα, το Φιλώτι της Νάξου- αν και είχαν χειρότερες οικονομικές επιδόσεις από τα Μαστιχοχώρια συνέχισαν να τεκνοποιούν. Ο λόγος ίσως θα πρέπει να αναζητηθεί στον πακτωλό χρημάτων που έρευσαν σε συγκεκριμένο χωριό των Μαστιχοχωρίων την περίοδο της επίπλαστης ευμάρειας, χρήματα σπαταλημένα στον βωμό του ολέθριου για την τοπική δημογραφία, επιπροσθέτως και ηθικά καταδικαστέου, trafficking αλλοδαπών γυναικών με τις ευλογίες των τοπικών αρχών. Υπάρχει η αξιοσημείωτη πιθανότητα η μαζική έξοδος τότε από τα Μαστιχοχώρια αυτοχθόνων γυναικών σε ηλικία αναπαραγωγής να οφείλεται στο αποτρόπαιο trafficking καθώς ισχύει η αρχή «το πλαστό νόμισμα διώχνει το καλό».
«Ουκ αεί θέρος έσσεται, ποιείσθε καλιάς» (Δεν θα είναι πάντα καλοκαίρι, θερίστε όσο είναι καιρός) Ησίοδος , 7ος Αιών π.Χ
Έλλειψη προνοητικότητας και ανεύθυνες πολιτικές για τα μικρά παιδιά: Όψεις της διαχρονικής πολιτικής εξουσίας στα Μαστιχοχώρια
Η μαζική έξοδος που κορυφώθηκε τη δεκαετία που μας πέρασε σε καμιά περίπτωση δεν ήταν μονοπαραγοντικής αιτιολογίας. Μια κρίσιμη αιτία ήταν η έλλειψη παιδικού σταθμού που αρνούνταν πεισματικά να προσφέρει η Δημοτική αρχή στις οικογένειες εντός των ορίων του Δήμου Μαστιχοχωρίων, τότε που ακόμη και οικονομικοί πόροι και παιδιά υπήρχαν. Αν δούμε πίσω στο παρελθόν, θα βρούμε όλους τους Χιώτες Δήμαρχους-πλην Μαστιχοχωρίων- να πιστεύουν έμπρακτα στη δημιουργία ενός δικτύου παιδικών σταθμών ως κρίσιμο εργαλείο στη φαρέτρα των κοινωνικών πολιτικών στα πλαίσια της πλήρους απασχόλησης, σε συνεργασία με την κεντρική κρατική εξουσία που τότε γενναιόδωρα επένδυε σε προνοιακούς θεσμούς, προσδοκώντας την ουσιαστική σύγκλιση με την Ευρώπη. Ήδη, από τη δεκαετία του ’80 δήμαρχοι στη μητροπολιτική Χώρα, στο Βροντάδο και τα πάμπλουτα Καρδάμυλα είχαν ιδρύσει παιδικούς σταθμούς, επενδύοντας εκατομμύρια στον πλουσιοπάροχο εξοπλισμό τους σε μια εποχή που συνέβαινε η πιο θεαματική αλλαγή στην Ελληνική κοινωνία, κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα: η μαζική πρόσβαση των γυναικών στην μισθωτή εργασία.
Στα Μαστιχοχώρια η κατάσταση ήταν κραυγαλέα διαφορετική. Αν και υπήρχαν κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανάγκες (ακραίο παράδειγμα: τα πρώτα χρόνια κατά τη δεκαετία μετά το 2000, το Νηπιαγωγείο Πυργίου είχε 30 περίπου μαθητές στοιβαγμένους σε μια αίθουσα 20 τετραγωνικών) η Δημοτική Αρχή αψηφώντας τα ώριμα αιτήματα μιας αυτόχθονης γενιάς γονέων για παιδικό σταθμό επέβαλε προκλητικά στην ατζέντα της ως μοναδικό έργο την δημιουργία ενός φαραωνικού δημαρχιακού μεγάρου που αν και σήμερα υπολειτουργεί λόγω συνένωσης Δήμων, συνεχίζει να φιλοξενεί το γραφείο του αντιδημάρχου σε μια πελώρια αίθουσα πολλών τετραγωνικών. (Μια επίκαιρη πρόταση προς τον φίλο Δήμαρχο κ. Βουρνού που γνωρίζει ότι τον στηρίζω και τον σέβομαι: το μισό τουλάχιστον δημαρχιακό μέγαρο του πρώην Δήμου να παραχωρηθεί ως παιδικός σταθμός).
Όταν ζυγίσουμε εκείνα τα χρόνια, μετρήσουμε τα χρυσά χρόνια της αστακομακαρονάδας, θα ήταν ανειλικρινές να τα βρούμε ολοσχερώς ελλιπή. «Περίσσεψε μεν η αμαρτία» - θυμάμαι να βάφω κάθε χρόνο την σχολική αίθουσα τα καλοκαίρια με δικά μου έξοδα χωρίς ουδέποτε να διαβαίνει την πόρτα του Νηπιαγωγείου Πυργίου κάποιος αιρετός- «επλεόνασε όμως η χάρις»: Η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, το 2008 αν θυμάμαι καλά, μετά την ενδελεχή αυτοψία του χώρου που στέγαζε το συνεχώς διογκούμενο μαθητικό δυναμικό μας αποφάσισε την ένταξη στα έργα ΕΣΠΑ της δημιουργίας σχολικού κτηρίου του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Μαστιχοχωρίων. Τώρα, αν ο Καλαμωτούσης Αντιδήμαρχος μπερδεύει τη συγκεκριμένη διδακτική χρήση η οποία χρηματοδοτήθηκε με 75% από τον Ευρωπαίο φορολογούμενο με την προνοιακή δομή που προορίζει για το κτήριο, το μπέρδεμα, αν δεν λυθεί σε ανώτατο πολιτειακό επίπεδο, θα το λύσουν τα Ευρωπαϊκά δικαστήρια. Με ένα ακόμη ίσως πρόστιμο για τη χώρα μας. Αυτό όμως που σπάνια τιμωρείται είναι η ανευθυνότητα της σημερινής πολιτικής εξουσίας στα Μαστιχοχώρια.
Έχει σημειωθεί πρόοδος στην φροντίδα και την εκπαίδευση των μικρών παιδιών στα Μαστιχοχώρια;
Aναμφίβολα, η απάντηση στο ερώτημα είναι ναι! Για να δούμε όμως τις θετικές εξελίξεις οφείλουμε να εστιάσουμε πάνω στην ιστορία της φροντίδας και της εκπαίδευσης των μικρών παιδιών στα Μαστιχοχώρια. Αμέσως παρακάτω αντιγράφω από την αναρτημένη σε ιντερνετική πλατφόρμα του Υπουργείου Παιδείας «Έκθεση Εκτίμησης του Νηπιαγωγείου Πυργίου»:
«Μέχρι την σχολική χρονιά που διανύουμε (2013-14) το διθέσιο Νηπιαγωγείο στεγαζόταν σε δύο μικρές, παλιές αίθουσες των 20 τετραγωνικών μέτρων του ισόγειου του Δημοτικού Σχολείου Πυργίου. Δεν υπήρχαν παιδικές τουαλέτες παρά μόνον ενηλίκων, τύπου «τούρκικες». Οι τουαλέτες ήταν σε απόσταση 80 μέτρων από το κτίριο. Επιπλέον υπήρχε μια τουαλέτα ενηλίκων σε απόσταση 100 μέτρων από το Νηπιαγωγείο για όλο το προσωπικό (άνω των 15 ατόμων) του Δημοτικού σχολείου που δεν επέτρεπε επίβλεψη των παιδιών του Νηπιαγωγείου. Εξαιτίας της φτωχής ποιότητας των παλιών υδραυλικών εγκαταστάσεων υπήρχαν μόνιμα προβλήματα μέσα στις τουαλέτες με διαφυγή νερού από τα καζανάκια. Δεν υπήρχε ξεχωριστός χώρος γραφείου, ούτε αποθήκη, ούτε αίθουσα πολλαπλών χρήσεων. Ο φυσικός φωτισμός αλλά και ο τεχνητός ήταν ανεπαρκής: Στη μια αίθουσα υπήρχε θορυβώδης λάμπα φθορισμού και στην άλλη, η παλιά ηλεκτρική εγκατάσταση συχνά κατέστρεφε τους λαμπτήρες λόγω των φθαρμένων καλωδίων. Δεν υπήρχε υποδομή για άτομα που παρουσιάζουν κινητικές δυσκολίες. Μόλις το 2011, μετά από επανειλημμένες αιτήσεις ετών, για κατασκευή παιδικής τουαλέτας, κατασκευάστηκε μια εσωτερική βρύση στη μια αίθουσα μόνο, με νερό μη-πόσιμο. Ο αύλειος χώρος μοιραζόταν με τα παιδιά του Δημοτικού που κάνουν είτε γυμναστική είτε διάλλειμα. Δεν υπήρχαν όργανα παιδικής χαράς παρά μόνο δύο μπασκέτες ενηλίκων. Η αυλή ήταν στρωμένη με άσφαλτο που είναι σκληρή προκαλώντας τραυματισμούς στα παιδιά. Η μια αίθουσα του νηπιαγωγείου παρουσίαζε σοβαρό πρόβλημα μούχλας κάθε χρόνο. Ο προϊστάμενος το τελευταίο δεκαήμερο του Αυγούστου έβαφε την αίθουσα «ιδίοις αναλώμασι» και επαναλάμβανε τον ελαιοχρωματισμό στις διακοπές των Χριστουγέννων. Τα τελευταία 5 χρόνια, ενόψει της μεταφοράς, έχουν γίνει επανειλημμένες αιτήσεις στον ΟΣΚ και στον Δήμο Χίου για ενίσχυση των επίπλων και καινούργιου παιδαγωγικού εξοπλισμού, όμως μόνο ο ΟΣΚ ανταποκρίθηκε σε περιορισμένο βαθμό, προσφέροντας τραπέζια και καρέκλες. Τα τελευταία χρόνια, κάποια έπιπλα δωρίθηκαν κατόπιν πρωτοβουλίας της σχολικής Συμβούλου εκ περισσευμάτων από νηπιαγωγεία της Χώρας, της πρωτεύουσας του νησιού…»
Καθώς από το 2010 περίπου ξεκινούσαν οι εργασίες ανέγερσης του σχολικού κτηρίου, εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης που βίωνε η χώρα, οι εκπαιδευτικοί του Νηπιαγωγείου διαπιστώσαμε με ένταση και καταστήσαμε ρητά δι’ εγγράφου στις δημοτικές αρχές ότι «δεν πρέπει να μπει παλιό κρασί σε νέους ασκούς». Σας καλώ να φανταστείτε ένα λαμπρό σχολικό κτήριο, με τις αίθουσες που περιγράψαμε, να διαθέτει μόνο λίγα παλιά έπιπλα..! Προς το τέλος της θητείας Λαμπρινούδη μας πληροφόρησαν ότι σε δημοτική επιτροπή αποφασίστηκε η αγορά Ψυγείου, ηλεκτρικής κουζίνας, παιδικών κρεβατιών και κάποιων φελοπινάκων ανάρτησης έργων. Δυστυχώς ουδέποτε τα είδαμε! Άραγε πού πήγε η εγκεκριμένη χρηματοδότηση για την αγορά τους; Θα βρεθεί κάποιος αρμόδιος να προθυμοποιηθεί; (Τα παραπάνω ήταν «εκ των ων ουκ άνευ» για την λειτουργία του ολοημέρου τμήματος που πολλαπλασιάζει τις δυνατότητες δημιουργικής απασχόλησης των παιδιών ασκώντας παράλληλα αντισταθμιστική εκπαίδευση στα παιδιά με κοινωνική ευαλωτότητα. Τελικά: για τα κρεβάτια γυρίσαμε, δίκην παλαιοπώλη, όλα τα νηπιαγωγεία της Χώρας ζητιανεύοντας και αποκομίζοντας 20 ράντζα, για τους φελλοπίνακες, τους αγοράσαμε ιδίοις αναλώμασι ενώ το ψυγείο μαζί με την ηλεκτρική κουζίνα είναι δωρεά του ευπατρίδη κυρίου Φεγγουδάκη, ευεργέτη του Νηπιαγωγείου μας.)
Για την πληρέστερη καταγραφή της συστηματικής προετοιμασίας για την είσοδο στο νέο κέλυφος παραθέτουμε μια ακόμη παράγραφο της Έκθεσης Εκτίμησης του Νηπιαγωγείου Πυργίου:
«Τα τελευταία δύο χρόνια, το Νηπιαγωγείο Πυργίου, είναι ένα από τα πλουσιότερα σε εκπαιδευτικά/επιτραπέζια παιχνίδια σχολεία του Αιγαίου, χωρίς οι Γονείς, να έχουν επιβαρυνθεί ούτε με ένα ευρώ και χωρίς καμιά απολύτως απώλεια λόγω κλοπών ή αδιαφορίας. Tο σημερινό πλούσιο εποπτικό υλικό, διαλεγμένο με ιδιαίτερη προσοχή ανάλογα με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των παιδιών και το αντικείμενο της διδασκαλίας, είναι αγορασμένο, όπως αποδεικνύεται και από την αλληλογραφία του Νηπιαγωγείου με τις Δημοτικές Αρχές, με προσωπικές θυσίες των μόνιμων εκπαιδευτικών του Νηπιαγωγείου, τα τελευταία χρόνια, σε συνδυασμό με την πολύτιμη (πλην απομειωμένη λόγω οικονομικής κρίσης) σταθερή κρατική επιχορήγηση από το 2012 που υπάρχει λογαριασμός ταμιευτηρίου του Νηπιαγωγείου και σήμαινε, επιτέλους, την διαφάνεια στις οικονομικές δοσοληψίες και την έλλειψη οικονομικής αυθαιρεσίας. Εν όψει της μετεγκατάστασης, το Νηπιαγωγείο μας, το 2013 προμηθεύτηκε πάγιο παιδαγωγικό υλικό από τους κορυφαίους οίκους εκπαιδευτικών παιχνιδιών της Ευρώπης (Haba,Djeco, Chaelesteshop του Ευγενίδειου ιδρύματος) καθώς και έπιπλα εξειδικευμένης χρήσης σε σχολικές αίθουσες νηπιαγωγείου. Αξιοσημείωτο μέρος των τιμολογίων, δωρήθηκαν από τους εκπαιδευτικούς του Νηπιαγωγείου. Πρόσφατα, το Νηπιαγωγείο Πυργίου αναζήτησε χορηγούς. Με έξοδα του εκπαιδευτικού προσωπικού , ανατυπώθηκαν τα λευκώματα των σημαντικότερων περιβαλλοντικών δράσεών του και χαρίστηκαν στις κορυφαίες Ελληνικές Ναυτικές Εταιρίες. Τελικά, το σχολείο μας ανταμείφθηκε με μια σημαντικότατη επιβράβευση: To κοινωφελές ίδρυμα Αντ. Αγγελικούση, της μεγαλύτερης ιδιωτικής Εφοπλιστικής Εταιρείας παγκοσμίως, δώρισε, τον Οκτώβρη του 2013, όσα ακριβώς ζητήσαμε: Έναν πανάκριβο ηλεκτρονικό εξοπλισμό (διαδραστικό πίνακα, υπολογιστές, τηλεόραση κ.α ) που φέρνει το Νηπιαγωγείο μας στην πρώτη γραμμή των Ευρωπαϊκών Νηπιαγωγείων. Το σχολείο μας επιδεικνύοντας ένα εντυπωσιακόportfolio με περιβαλλοντικές εργασίες του Νηπιαγωγείου Πυργίου που πρώτα είχαν αναγνωριστεί στην τοπική κοινωνία σε λευκώματα και εκδόσεις με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, ήταν το πρώτο σχολείο που επιλέχθηκε από το κοινωφελές Ίδρυμα».
Έως την ύστατη στιγμή- το καλοκαίρι του 2014 που παραλάβαμε τα κλειδιά του κτηρίου από τον Προϊστάμενο Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, περιμέναμε μια στοιχειώδη χειρονομία στήριξης από τον Δήμο, έστω μια χειρονομία καλής θέλησης η οποία δυστυχώς ουδέποτε υλοποιήθηκε.
Τελικά, πρυτάνευσε η συγκίνηση της προοπτικής να έχουν τα μικρά παιδιά των Μαστιχοχωρίων το κτίριο και την εκπαίδευση που τους αρμόζει και η ολομέλεια των εκπαιδευτικών αποφάσισε «να μπει με το δεξί» κάνοντας πράξη το γνωμικό «η αρχή είναι το ήμισυ του παντός» αλλά και τη ρήση του μεγάλου Αμερικάνου προέδρου John F. Kennedy «μη κοιτάς τι κάνει η πατρίδα σου για σένα αλλά τι κάνεις εσύ για την πατρίδα σου». Παρακάτω, μια ακόμη αντεγραμμένη παράγραφος από τον Ετήσιο Προγραμματισμό του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Μαστιχοχώρων, αναρτημένη σε διαδικτυακή πλατφόρμα του Υπουργείου Παιδείας:
«Η ολομέλεια διαπίστωσε ότι παρόλη την επανειλημμένη αλληλογραφία με τις Δημοτικές Αρχές δεν είχε υπάρξει καμία πρόοδος στο ζήτημα της μεταφοράς οικοσκευής του παλιού Νηπιαγωγείου στο νέο κτίριο. Οι Δημοτικές αρχές θεωρούσαν ότι ουδείς υπάλληλος περίσσευε για να βοηθήσει στη μεταφορά των υλικών εξοπλισμού η οποία τελικά πραγματοποιήθηκε με τη συνδρομή γειτόνων, παλαιών μαθητών του Νηπιαγωγείου (και οι οποίοι φοιτούν στο Λύκειο). Η ίδια η διαδικασία της μεταφοράς καθιέρωσε και τον θεσμό των «Συμμάχων-υποστηρικτών του Νεόκτιστου Νηπιαγωγείου» που αποτελούνταν από παλαιούς απόφοιτους του Νηπιαγωγείου. Το νέο κτίριο είναι σχετικά απομονωμένο από τον οικιστικό πυρήνα του χωριού. Τουλάχιστον σε μια περίπτωση, αποτράπηκε απόπειρα διάρρηξης χάρη στην έγκαιρη καταγγελία του περιστατικού από τους εθελοντές /εταίρους οι οποίοι περιφρουρούσαν το νέο κτίριο κατά τη διάρκεια των διακοπών του καλοκαιριού.) Δυστυχώς οι Γονείς, αγρότες στην απόλυτη πλειοψηφία τους, την επίμαχη περίοδο αδυνατούσαν να συνεισφέρουν ( τέλος καλοκαιριού μέχρι μέσα Οκτωβρίου είναι πλήρως απασχολημένοι με την συλλογή της μαστίχας η οποία την εποχή της οικονομικής κρίσης που διανύουμε είναι η μοναδική πηγή εισοδήματος. Στην παρούσα ολομέλεια και στις επόμενες αποφασίστηκε:
-η δημιουργία αίθουσας βιβλιοθήκης με την εκμετάλλευση των επίπλων-βιβλιοθηκών που δωρίθηκαν από την εφοπλιστική Εταιρία Αγγελικούση και τους εκπαιδευτικούς του Σχολείου (που προσέφεραν επίσης και τον υπολογιστή στον οποίο θα καταγράφονται τα βιβλία από τα παιδιά) και η ταξινόμηση των βιβλίων σε κατηγορίες.
- Η δημιουργία επιστημονικής γωνιάς με ενυδρείο, εργαλεία μετρήσεων (μηχανικών ρολογιών, μεζούρας, ζυγαριών), ηλεκτρολογικό υλικό σε παιγνιώδη μορφή, συλλογή κοχυλιών και μόνιμη έκθεση αφισών ζωολογίας και φυτολογίας, (όλα τα παραπάνω, δωρεές των εκπαιδευτικών του Σχολείου)
- Η άμεση παραγγελία και δημιουργία πινάκων (φελοπινάκων) ανάρτησης των παιδικών τέχνεργων και η χρηματοδότηση της αγοράς με χρηματική δωρεά των εκπαιδευτικών του Σχολείου αφού παραδοσιακά η συνδρομή από το Σύλλογο Γονέων έρχεται ιδιαιτέρως όψιμα καθώς η καταβολή των συνδρομών ξεκινά τέλη Οκτωβρίου και επιπλέον, λόγω της οικονομικής κρίσης, πολλοί Γονείς καθυστερούν να την καταβάλλουν ( βλ. και Έκθεση Αξιολόγησης). Ας σημειωθεί ότι πίνακες αναφοράς υπήρχαν στο παλιό Σχολείο αλλά ήταν ενσωματωμένοι στους τοίχους και οι αίθουσες χρησιμοποιούνται από το Δημοτικό Σχολείο Πυργίου στην ενισχυτική διδασκαλία. Επίσης, στην ίδια παραγγελία, αγοράστηκαν δωρίθηκαν και αναρτήθηκαν αναπαραγωγές διάσημων έργων των κορυφαίων ζωγράφων του 20ου αιώνα για να χαρίσουν την όχι αναγκαία αίσθηση λαμπρότητας στο νεόκτιστο κτίριο. Οι εργασίες της ανάρτησης και στερέωσης των πινάκων έγιναν δωρεάν τον Σεπτέμβριο από τον σύζυγο, εργολάβο οικοδομών, της Νηπιαγωγού του σχολείου Σοφίας Σαραντινού. Ο ίδιος ανέλαβε τη μεταφορά των μπαζών που προέκυψαν από τις εργασίες κοπής του πεύκου και κλαδέματος των υπόλοιπων δέντρων.
- Η άμεση παραγγελία για αγορά ραφιών και κρεμαστρών για να κρεμούν τα νήπια τις τσάντες τους και η συναφής πρόσκληση σε ιδιωτικό συνεργείο αποτελούμενο από ξυλουργούς για την εγκατάστασή τους.. [Εδώ, ας σημειωθεί ότι σε επιστολή μου προς τον Δήμο ζήτησα να μου επιτραπεί η ανάρτηση μικρής πινακίδας του δωρητή εις μνήμη συγγενή του. Ούτε καν μου απάντησαν…]
- η αποστολή αιτήματος καθώς και η τηλεφωνική επικοινωνία με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο κορυφαίας ξενοδοχειακής εταιρίας της Χίου για την δωρεά στο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο παιδικών κρεβατιών –ψυγείου-κουζίνας που χρειάζονται επειγόντως για την απρόσκοπτη λειτουργία του ολοήμερου τμήματος, κατόπιν οδηγίας της Διεύθυνσης Α/θμιας Εκπ/σης Χίου. Δυστυχώς, η απόφαση για την προμήθειά τους είχε ληφθεί προ μηνών από το απελθόν Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Χίου το οποίο και βαρύνεται με βαριά αμέλεια αθέτησης της γραπτής απόφασης.( Η εξέλιξη του αιτήματος μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου 2014 ήταν αρνητική)
- Η εκτεταμένη παρέμβαση στον αύλειο χώρο. Αποφασίστηκε μόλις κοπεί το αποξηρανθέν λόγω ασθένειας πεύκο, (το οποίο είναι λίαν επικίνδυνο για πτώση και δεν επιτρέπει την έξοδο των μαθητών στην ελάχιστου εμβαδού αυλή) να ζητηθεί η συνδρομή υπαλλήλων του Δήμου για το κλάδεμα των υπόλοιπων δέντρων. Τελικά, στην τελευταία ολομέλεια, διαπιστώθηκε επιτέλους η κοπή του πεύκου από Συνεργείο του Δήμου, κατόπιν καθυστέρησης αρκετών μηνών και πολλαπλών αιτημάτων κοπής εκ μέρους του Νηπιαγωγείου Πυργίου αλλά και του Δημοτικού Σχολείου. Επίσης διαπιστώθηκε ότι υπήρχε πλήρης ανυπαρξία εκείνη την περίοδο ανάληψης εθελοντικής δράσης καθαρισμού του αύλειου χώρου από τους Γονείς επειδή άκμαζαν οι εργασίες συλλογής μαστίχας (β’ 15νθήμερο Σεπτεμβρίου) Αποφασίστηκε ο αύλειος χώρος : 1) να καθαριστεί από τα πριονίδια και τις πευκοβελόνες που άφησαν οι εργασίες κοπής του πεύκου 2)να κλαδευτούν και λιπανθούν οι μουριές 3)να φυτευτεί γκαζόν 4) να αγοραστούν και να τοποθετηθούν 2 κούνιες και μια αιώρα 5) να αγοραστεί και να τοποθετηθεί μια αμμοδόχος με 20 τσουβάλια άμμο 6) η φύτευση καινούργιων δέντρων, καρυδιάς κ.τ.λ Όλα τα παραπάνω, προγραμματισμένα στις 11 Σεπτεμβρίου, είχαν πραγματοποιηθεί στο σύνολό τους μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου που γράφτηκε η παρούσα έκθεση. Η αγορά των υλικών (σπόρων γκαζόν, κούνιας, αιώρας, αμμοδόχου, καρυδιάς κ.τ.λ) και οι εργασίες κλαδέματος και ποικίλων αγροτικών εργασιών προσφέρθηκαν επίσης δωρεάν από τους εκπαιδευτικούς του σχολείου»
Το κερασάκι στην τούρτα της Δημοτικής αδιαφορίας ήταν όταν διά ζώσης παρακάλεσα θερμά έναν αντιδήμαρχο, γνωστό για τις πολιτικές του κωλοτούμπες, να βοηθήσει με ενέργειές του στην επίπλωση: «-Άντε, πάενε στο υπόγειο του Δημαρχείου, θα βρείς καρέκλες…» είχε πει με περιφρόνηση. Λίγες μέρες αργότερα, έμαθα πώς είχε κάνει λάβαρο της πολιτικής του εκστρατείας στα Μαστιχοχώρια την ίδρυση παιδικού σταθμού στο νέο κτήριο. Ανερυθρίαστα δήλωνε ότι ασκεί κοινωνική πολιτική με ξένα κόλλυβα και ενώσω, ακριβώς λόγω της ολοκλήρωσης ανέγερσης του κτιρίου, είχε υπογραφεί κρατικό διάταγμα μετατροπής του διθέσιου Νηπιαγωγείου σε ολοήμερο. «Ας μέναμε στα κρύα του λουτρού!»
Ποιος είναι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στους δυο αντιδημάρχους που ανήκουν στην πολιτική ελίτ των Μαστιχοχωρίων εκτός από την περιφρόνηση στο ταπεινό χαμομηλάκι της εκπαίδευσης που αντιπροσωπεύει για αρκετούς ο θεσμός του Νηπιαγωγείου.
Θα απαντούσα: Tα οικονομικά συμφέροντα και η έλλειψη λογοδοσίας. Παρακάτω θα επιχειρηματολογήσω για να τεκμηριώσω την απάντησή μου. Είναι άραγε 41 (σαρανταένα) τα παιδιά που μέτρησε ο Αντιδήμαρχος να αναμένουν την εγγραφή στον μελλούμενο παιδικό σταθμό; Γιατί στο Πυργί (διαμένω στο χωριό και γνωρίζω..) υπάρχουν 5(πέντε) παιδιά και στα διπλανά Αρμόλια 3(τρία). Όμως άλλο είναι το επίδικο ζήτημα και είναι ο κεντρικός πυρήνας αυτού εδώ του κειμένου: To 85% αυτών των μικρών παιδιών ανήκουν είτε σε αλλοδαπές είτε σε μικτές οικογένειες, με αλλοδαπή μητέρα. Σήμερα, όλη η επιστημονική κοινότητα έχει καταλήξει ότι τα παιδιά αυτών των οικογενειών πρέπει να προσέρχονται στο σχολείο αφού ήδη έχουν μάθει καλά την μητρική τους γλώσσα αλλιώς δεν θα μάθουν καμιά από τις δύο όπως έγινε με αρκετά Ελληνόπουλα των παιδικών σταθμών της Γερμανίας που εκείνη η περίοδος καθόρισε μόνιμα τη χαμηλή έκτοτε σχολική επίδοσή τους. Ίσως και οι δύο θέλουν σήμερα με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια: κάποιες μανάδες σκλάβες, εργαζόμενες έναντι πινακίου φακής στα συνεργεία καθαρισμού μαστίχας και μεθαύριο τα αναλφάβητα παιδιά τους να εργάζονται ως δουλοπάροικοι στις φυτείες μαστιχόδεντρων και στα αρδευόμενα καμποχώραφα των ολιγαρχών του Νότου. Απ’ την άλλη και μέχρι να πάνε σε ένα νηπιαγωγείο αντάξιο της ψωροκώσταινας θα πληρώνουν πανάκριβα τροφεία για μια απλή ιδρυματική φύλαξη. Γιατί, δυστυχώς, εδώ πρέπει να φανερώσουμε ένα καλά κρυμμένο μυστικό: Καμιά ανεπτυγμένη χώρα σήμερα, χώρα που σέβεται τους πολίτες της και τα μικρά παιδιά τους δεν τα παραχωρεί σε συμβασιούχους λίγων μηνών γιατί δεν μπορούν να δεθούν συναισθηματικά, (δεν θα συμβεί, όπως λένε οι επιστήμονες, το ευεργετικό φαινόμενο της ασφαλούς προσκόλλησης με τα παιδιά). Ο συνδυασμός εναλλασσόμενων υπαλλήλων με σύμβαση λίγων μηνών και παιδιών αλλοδαπών/μικτών οικογενειών που προσέρχονται με ατελή γνώση της μητρικής τους γλώσσας θα έχει σοβαρές παρενέργειες στο εκπαιδευτικό και οικονομικό μέλλον της Νότιας Χίου .
Πώς θα στηρίξει έμπρακτα η νέα Δημοτική αρχή τις ανάγκες των μικρών παιδιών; Πώς θα ενδυναμώσει τις οικογένειές τους;
Πρώτα, δεν πρέπει να υπονομεύεται ο θεσμός του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου Μαστιχοχωρίων. Λυπάμαι κύριε Αντιδήμαρχε, αλλά δεν μπορούμε να ξαναγυρίσουμε στην εποχή που προ-νήπια διένυαν μέσα στη βροχή εκατό μέτρα για να επισκεφθούν μια τουαλέτα κοινή με το Δημοτικό σχολείο. Είναι απαράδεκτο παιδαγωγικά 25 παιδιά να είναι από τις 7:30 μέχρι τις 3:30 σε μια αίθουσα λίγων τετραγωνικών χωρίς δυνατότητα προαυλισμού. Οπότε ο ενάρετος (και νομικά πιο συμφέρων…) δρόμος είναι να συνεχίζει το κτήριο του Ολοήμερου Νηπιαγωγείου να επιτελεί τη λειτουργία που αποφάσισε το Ελληνικό Κοινοβούλιο και ο Υπουργός Παιδείας.
Μια δεύτερη παρατήρηση επί του μελλούμενου παιδικού σταθμού στα Μαστιχοχώρια: πρέπει να βρεθεί κάποιος υπηρεσιακός τρόπος, προκειμένου για την στελέχωση του, ώστε η βρεφοκόμος να μην είναι ολιγόμηνης σύμβασης. Πρέπει, όταν κληθεί να αναλάβει τη μεγάλη αποστολή της, να μην νιώθει αναλώσιμη. Αντιθέτως πρέπει να καταστεί αναγκαία προϋπόθεση για την επιτυχή διεκπεραίωση αυτού του μεγαλεπήβολου σχεδίου η πολιτική δέσμευση ότι θα ανανεώνεται η σύμβασή της αν επαγγελματικά είναι επαρκής, ακόμα κι αν δεν διαθέτει καταγωγή ή περιουσία στα Μαστιχοχώρια. Η επάρκεια θα καθοριστεί από εξωτερικούς αξιολογητές και όχι από τα κομματικά γραφεία. Πολλοί καταφέρονται κατά της μονιμότητας. Εδώ, θα σας εκμυστηρευτώ την εξομολόγηση μιας άριστης Επιθεωρήτριας Δημόσιων Σχολείων η οποία στην αρχή της σταδιοδρομίας της βρέθηκε επικεφαλής δημοτικού παιδικού σταθμού σε πάμπλουτο-λόγω χορηγών Δήμο της χώρας. Όταν μετά από λίγα χρόνια επισκέφτηκε τον χώρο, διαπίστωσε ότι όλος ο πανάκριβος ξύλινος παιδαγωγικός εξοπλισμός, για τον οποίον είχε δαπανήσει αρκετά ταξίδια προς εντοπισμό του, ήταν ριγμένος άτακτα σε κάδους απορριμμάτων στην αποθήκη του Σχολείου. Και ο λόγος ήταν «η έλλειψη σταθερότητας στο προσωπικό» όπως μου αποκάλυψε.
Το εγχείρημα της δημιουργίας παιδικού σταθμού στα Μαστιχοχώρια πιστεύουμε, μετά την ανάλυση που προηγήθηκε, ότι είναι ουσιαστικά ένα διακύβευμα, ένας υψηλού ρίσκου στοιχηματισμός. Αποσπασματικές, πρόχειρες και ανεπεξέργαστες ρυθμίσεις όπως αυτές των δύο αντιδημάρχων δεν το βοηθούν. Ο Δήμος Χίου βρίσκεται εν μέσω βαθιάς οικονομικής κρίσης με άμεσο κίνδυνο να μην δύναται να πληρώσει τα λειτουργικά του κόστη (Chiospress 8/3/15: «Ο Δήμος Χίου δυσκολεύεται να αποπληρώσει 1,2 εκατομμύρια ευρώ ενταλματοποιημένες δαπάνες προς τρίτους») και φαίνεται αδύνατο να μπορεί να εξοπλίσει στοιχειωδώς ένα παιδικό σταθμό. Εκτός αν…ζητήσει από το Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Πυργίου τον δανεισμό του εξοπλισμού του που είναι αγορασμένος με θυσίες και αίμα. Και τι αίμα; «Δασκαλοαίμα»!!!
Χρειαζόμαστε την τοπική πολιτική ελίτ των Μαστιχοχώρων να νοιάζεται για τα σχολεία μας. Και όχι μόνο την ημέρα του αγιασμού και των θρησκευτικών τελετουργιών. Έχει μεγάλη πλάκα για ένα ξένο, χωρίς περιουσία και συγγενικούς δεσμούς με την αγροτική Νότια Χίο να κρυφακούει τους κομματάρχες στα χωριά τους να βυσσοδομούν για το διπλανό χωριό ή στην αίθουσα συνεδριάσεων να ανταγωνίζονται για τις εκατοντάδες κιλά μαστίχι που πουλούν-άσχετα αν δεν έχουν καθαρίσει εδώ και χρόνια ούτε κούκουδο. Όμως όλους, μας ενώνει πια το κοινό σχολείο. Ένα σχολείο που πρέπει να έχει δασκάλους και δασκάλες που μένουν κοντά στα παιδιά και στις οικογένειές τους. Ένα παράδειγμα: Φέτος, νεοδιόριστη νηπιαγωγός στο Ολοήμερο Νηπιαγωγείο Μαστιχοχώρων έψαχνε για μέρες κάποιο σπίτι στο Πυργί με νοίκι στο οποίο μπορούσε να ανταπεξέλθει(πρώτος μισθός της 850 ευρώ). Δεν βρήκε και κατέβηκε στη Χώρα όπου εργάζεται πια. Και έτσι το Νηπιαγωγείο έμεινε χωρίς δασκάλα μέχρι τον Γενάρη. (Η συνάδελφος που την αντικατέστησε έρχεται από τη…Βολισσό!) Το Πυργί, εδώ και λίγα χρόνια έχει γίνει προνομιούχος τόπος εγκατάστασης αλλοδαπών, οικονομικών μεταναστών, με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν σπίτια προς ενοικίαση. Αλλά εδώ είναι που χρειαζόμαστε την πολιτική παρέμβαση της τοπικής ελίτ. Πού έκπαλαι στα Μαστιχοχώρια, πάντα θα έβρισκε «τον χαμένο γάερο(γαϊδαρο) της φτωχιάς χήρας» και ένα δωμάτιο για την ξένη δασκάλα.αρκετά να δικαιολογήσουν την μνημειώδη φράση για εκείνους τους σπουδαίους άνδρες: «κατέλιπεν όνομα, εκδιηγήσασθαι επαίνους» (Σοφία Σειράχ.μδ',8)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου