Mε τη Νέα Δημοκρατία για την Ελλάδα της σταθερότητας του Κωστή Μουσουρούλη.

 

Έφτασε ξανά η κρίσιμη στιγμή. Την Κυριακή ψηφίζουμε στις πιο κρίσιμες εκλογές των τελευταίων δεκαετιών. Εκλογές που γίνονται εν μέσω της πιο μεγάλης κρίσης που έχουν γνωρίσει οι τελευταίες γενιές των Ελλήνων.

Η κρίση δεν έπεσε από τον ουρανό, ούτε γεννήθηκε σε μία μέρα. Είναι αποτέλεσμα πράξεων, λαθών και παραλείψεων δεκαετιών. Αλλά θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί.

Από το 2009, όταν ο Κώστας Καραμανλής εκείνο τον Σεπτέμβριο προειδοποιούσε ότι οι στιγμές είναι κρίσιμες. Θα μπορούσε να είχε ανακοπεί το 2010, όταν τον Ιούλιο ο Αντώνης Σαμαράς μιλούσε για ανάπτυξη και καλούσε την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να προχωρήσει στον συμψηφισμό των οφειλών στο Δημόσιο, να ξεκινήσει την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, να μην αυξηθούν οι φόροι. Θα μπορούσε να είχε περιοριστεί το 2011, όταν ο Πρόεδρός μας ζητούσε και πάλι μεταρρυθμίσεις και αλλαγή του αναπτυξιακού μοντέλου.

Δυστυχώς η αλήθεια και η υπευθυνότητα δεν εισακούστηκαν. Ακολουθήθηκε ο δρόμος του λαϊκισμού και της ανευθυνότητας, σπέκουλα πάνω στην οργή του κόσμου.

Σήμερα, δεν υπάρχουν πια εύκολες λύσεις. Ο ένας δρόμος μας κρατά μέσα στην Ευρώπη, εκεί που γίνονται και λάθη, αλλά εκεί ανήκουν πολιτισμένες χώρες και καμιά δεν διανοείται να εκδιωχθεί. Είναι ο δρόμος της αλήθειας, της ευθύνης, του ρεαλισμού, της ανάπτυξης. Ο δρόμος που πάντα επέλεγε η Νέα Δημοκρατία. Ο άλλος είναι ο δρόμος της δραχμής – της υποτιμημένης φυσικά δραχμής – ο δρόμος των βολικών ψευδαισθήσεων, σοσιαλιστικών ή πατριδοκάπηλων, και της παρακμής.

Περίμενα -και περιμέναμε όλοι μας- μέχρι και την τελευταία στιγμή από τον ΣΥΡΙΖΑ να μας πει επιτέλους πού θα βρει τα χρήματα για να κάνει πράξη όλα αυτά τα «θαυμαστά» που περιγράφει, αλλά δυστυχώς ακούσαμε αλληλοσυγκρουόμενες παλινωδίες. Θα τα αποκαλύψει άραγε από Δευτέρα, αν τυχόν βγει πρώτο κόμμα; Πιστεύω πως ναι, αλλά θα είναι επώδυνο. Γιατί οι ψευδοεπαναστατικοί πειραματισμοί αδιαφορούν για τις συνέπειες στους πολίτες και την πατρίδα. Ενδιαφέρονται μόνο για την επικράτηση ακόμη και επί ερειπίων. Γι’ αυτό τους έχει απορρίψει η υπόλοιπη οικουμένη. 

Στις 17 Ιουνίου είναι στο χέρι μας να ξεκινήσουμε την προσπάθεια για να κάνουμε και πάλι την Ελλάδα μας μια χώρα ισχυρή. Για να σταθεί όρθια και όχι παρίας της διεθνούς κοινότητας, ευάλωτη και απομονωμένη.

Έχω την πίστη ότι θα πράξουμε το σωστό για την πατρίδα μας.