Πέρασαν οκτώ χρόνια από την ημέρα που ο Γιώργος Περαντάκος, ο Γιώργος μας, στις 24 Αυγούστου 2013 έφυγε άδικα σε ηλικία 45 ετών προς την αιώνια ζωή, νικημένος από την επάρατο νόσο, αφήνοντας πίσω του συγγενείς, φίλους και συνεργάτες να θρηνούν για την πρόωρη φυγή του, μαθαίνοντας παράλληλα να ζουν μέσα από αυτήν.
Για όλους εμάς η πολιτιστική του του συνεισφορά, η καλλιτεχνική του δημιουργικότητα και η συνεχής ανιδιοτελής προσφορά του στον τόπο που αγάπησε, παραμένουν η αθάνατη παρακαταθήκη του.Όλοι μας θα θυμόμαστε πάντα το φωτεινό, το καλοσυνάτο, το ήρεμο και γαλήνιο πρόσωπο του, τα λίγα και μετρημένα λόγια του, τον ήπιο, τον αθόρυβο χαρακτήρα του και για πολύ καιρό ακόμα θα νοιώθουμε τη δροσιά και το χάδι της αύρα του.
Πριν πεθάνει έδωσε μία συνέντευξη στο περιοδικό Ορφέας και αναδημοσιεύουμε μερικά αποσπάσματα της. Στην συγκεκριμένη συζήτηση που είχε με το Γιώργο Περαντάκο το περιοδικό δεν μπορούσε να χαρακτηριστεί μια ακόμα συνηθισμένη συνέντευξη. Κι αυτό γιατί, ο Γιώργος Περαντάκος δεν είναι ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Ξέρει τι θέλει, ξέρει τι του γίνεται, έχει άποψη για πολλά διαφορετικά θέματα και την αιτιολογεί στο μεγαλύτερο βαθμό.Το κυριότερο όλων είναι πως είναι ο εαυτός του.
Μεγάλωσα σε ένα μικρό χωριό της Χίου, στην Καλαμωτή, που ουσιαστικά κάποτε ήταν το κέντρο του νοτίου μέρους του νησιού. Έτσι λοιπόν υπήρχαν ανέκαθεν σχολεία, όπου άνθισαν τα γράμματα και γενικά, η κοινωνία ήταν αρκετά αναπτυγμένη πνευματικά.Είχα την τύχη να μεγαλώσω με τραγούδια του Θεοδωράκη, του Χατζηδάκη, του Καλδάρα, του Τσιτσάνη,του Μάρκου και του Σαβόπουλου. Όλο αυτό με έβαλε στη μουσική πριν αρχίσω να μαθαίνω όργανο ή να ασχολούμαι με τη φωνή μου.Από παιδί αντιμετώπιζα τη μουσική με ένα δέος, με μια πολύ μεγάλη σοβαρότητα, με την οποία νομίζω θα έπρεπε να την αντιμετωπίζει ο καθένας. Οπότε, είναι αδύνατον να μην γυρνάω σε αυτούς τους δίσκους, Ο Χατζιδάκις είναι αστείρευτος, το ίδιο και ο Θεοδωράκης. Δε γίνεται να μην κοιτάς εκεί...Κοίτα την πλειοψηφία των δίσκων που βγαίνουνε τώρα και θα καταλάβεις.
Προσωπικά είμαι καλά, έχω βρει τις ισορροπίες μου, δόξα το θεό.Θέλω να είμαι υγιής και δεν εννοώ μόνο σωματικά.Θέλω να έχω την υγεία στην ψυχή μου. Καμμιά φορά οι αρρώστιες της ψυχής είναι ανίατες. Θέλω να προχωρήσουν τα πράγματα προς το καλύτερο, αλλά χωρίς μακροπρόθεσμα όνειρα.
Οι νέοι δεν πρέπει ποτέ να προδώσουν τα όνειρα τους. Δυστυχώς Ο Γιώργος Περαντάκος δεν ολοκλήρωσε τα όνειρα του φεύγοντας για την μουσική γωνιά στην γειτονιά των Αγγέλων σε ηλικία 45 ετών στις 24 Αυγούστου 2013. Κλείνοντας, Θα ήταν σκόπιμο να αναφερθώ πως το Ελληνικό τραγούδι χρειάζεται καλλιτέχνες σαν το Γιώργο Περαντάκο που να αγαπούν αυτό που κάνουν, με σκοπό να το εξελίξουν όσο περισσότερο μπορούν...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου