Ονοματοδοσία οδών στην Καλαμωτή και στην Κώμη

                                                      ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΚΑΛΑΜΩΤΗΣ

Στην Καλαμωτή την 1η Μαρτίου 2023,συνήλθε σε συνεδρίαση το Συμβούλιο Δημοτικής Κοινότητας Καλαμωτής μετά από πρόσκληση του Προέδρου του Συμβουλίου Θεοδοσίου Σταθόπουλου να συζητήσουν μεταξύ άλλων και το θέμα της ονοματοδοσίας οδών. Ο Πρόεδρος στην εισήγηση του τόνισε ότι η Κοινότητα Καλαμωτής έχει υποχρέωση να τιμήσει και να αναγνωρίσει την σημαντική συνεισφορά συγχωριανών μας που προσέφεραν με την δράση τους είτε στην Πατρίδα μας είτε στην γενέτειρα τους Καλαμωτή, να δοθούν τα ονόματα τους σε ανώνυμους οδούς στην Καλαμωτή και στην Κώμη ως ένδειξη ευγνωμοσύνης για την ανιδιοτελή προσφορά τους και να γίνουν φωτεινά  παραδείγματα για την νεότερη γενιά των συμπολιτών μας.

Στη συνέχεια πρότεινε να τιμηθούν

1} Ο Ιερολοχίτης Ιωάννης Καζάς στην οδό που οδηγεί από την πλατεία Κων, Βαμβακά προς το παντοπωλείο του Συνεταιρισμού Μαστιχοπαραγωγών Καλαμωτής με πέρας την οδό που οδηγεί στο Δημοτικό Σχολείο Καλαμωτής.

2}Ο Υπουργός Γεώργιος Μισαηλίδης στην οδό που κατέρχεται από την οδό προς το μονοπάτι του φυλάκιου του Προφήτη Ηλία  μέχρι την Αγία Μαρκέλλα στην Κώμη.

3}Ο Κωνσταντίνος Κοκκαλιάς στην  κάθετη της προηγούμενης οδού,η οποία διέρχεται μπροστά από την οικία της οικογένειας Κοκκαλιάς, έως την συμβολή της με την επόμενη οδό κάτω από τον Άγιο Ισίδωρο στην περιοχή Αγίας Μαρκέλλας στην Κώμη.

4}Ο Νικόλαος Χούλης στην οδό πίσω από τον παραλιακό δρόμο η οποί ξεκινά από το Δημοτικό ακίνητο δωρεά Νικολάου Χούλη  προς την Κοινότητα Καλαμωτής ως το πέρας του δρόμου δυτικά σύμφωνα με το ρυμοτομικό σχέδιο πόλεως Κώμης.

Το συμβούλιο αποφάσισε ομόφωνα να δοθούν τα ονόματα στις ανώνυμες οδούς Καλαμωτής, Κώμης στους 1} Ιερολοχίτη, Ιωάννη Καζά,2}Υπουργό, Γεώργιο Μισαηλίδη και στους δωρητές-  ευεργέτες της Καλαμωτής 3}Κωνσταντίνο Κοκκαλιά 4}Νικόλαο Χούλη.

Ιωάννης Καζάς .Είκοσι χρόνια από το θάνατο του.Ο Ιερολοχίτης που ύψωσε την σημαία της Απελευθέρωσης των Δωδεκαννήσων.

Γεννήθηκε το 1924 στην Καλαμωτή της Χίου. Ήταν το τέταρτο κατά σειρά παιδί, από τα πέντε του Κωστή και της Αγγερούς Καζά. Στις 14 Φεβρουαρίου 2013 συμπληρώνονται δέκα χρόνια από τον θάνατο του.

Ο Γιάννης Καζάς, βαπτισμένος με τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη, ήταν ο πραγματικός άνθρωπος με όλη τη σημασία της λέξεως. Ειλικρινής, τίμιος, ηθικός, εργατικός,άριστος οικογενειάρχης και προπάντων πατριώτης, αφού νεαρότατος παίρνει μέρος και μάλιστα με μεγάλη προσφορά στον τελευταίο παγκόσμιο πόλεμο,υπηρετώντας στον Ιερό Λόχο υπό τας διαταγάς του άλλου εκλεκτού Χιώτη,του Στρατηγού Γεωργίου Βορριά και ήταν παρόντες σε πολλές επιχειρήσεις του στρατού μας σε όλη την Ελλάδα και μάλιστα στα Δωδεκάνησα  όπου τιμήθηκε το 1995 από τον Δήμο Ρόδου στην επέτειο των 50 χρόνων από την απελευθέρωση των Δωδεκανήσων  ως ο Ιερολοχίτης που ύψωσε την σημαία της απελευθέρωσης εκείνη την ιστορική ημέρα.

Μετά το τέλος του πολέμου παραμένει και εργάζεται στην Ρόδο. Ήταν ιδρυτικό μέλος του Ναυτικού Ομίλου Ρόδου. Τα δύσκολα χρόνια που επακολούθησαν μετά τον πόλεμο, τον ανάγκασαν να αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον και το 1951 αναχωρεί στην Αμερική.
Το 1960 επιστρέφει στο χωριό και παντρεύτηκε την Δέσποινα Φραγκούλη πιστή σύζυγος μέχρι το τέλος του και μετά από λίγο καιρό αναχώρησαν  για την Αμερική, όπου απέκτησαν ένα γιό τον Μιχάλη, που με την σειρά του εκείνος τους χάρισε ένα εγγονάκι τον Γιάννη.

Επιστρέφουν από την Αμερική το 1974 για μόνιμη εγκατάσταση στο αγαπημένο τους χωριό.
Ο Γιάννης Καζάς που αγαπούσε το χωριό και τον τόπο του από τα παιδικά  και τα εφηβικά του χρόνια, δεν μπορούσε να σταθεί αδιάφορος στις τόσες ανάγκες του . Ενεργητικός και ανήσυχος πλησίασε την νεολαία του χωριού,και επανίδρυσε το 1ο Σύστημα Προσκόπων στην Καλαμωτή.

Η πλούσια δράση και οι ποικίλες δραστηριότητες, με Αρχηγό τον Γιάννη Καζά, θα μείνουν αξέχαστες στις μνήμες των Προσκόπων της εποχής εκείνης.Το παρών έδωσε και στη δημιουργία της χορωδίας του χωριού που με την καθοδήγησή του, στην εσπερινή ακολουθία της Μεγάλης Παρασκευής έψαλαν τα εγκώμια, σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στον κόσμο.
Η αναγνώριση του πλούσιου έργου του στην μικρή κοινωνία του χωριού  εξήρε την ημέρα της κηδείας του, ο Έφορος παλαιών Προσκόπων Χίου κος Μαθιούδης Γ. στον επίλογο του επικήδειου λόγου του, λέγοντας τα εξείς. Εμείς οι Πρόσκοποι της Χίου, είμεθα υπερήφανοι, που το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων,είχαμε ένα τέτοιο βαθμοφόρο του αναστήματος του Γιάννη Καζά.Μεγάλη η προσφορά του στον Προσκοπισμό των Μαστιχοχωρίων μετά την αποχώρηση των προκατόχων του, Επιτροπάκη, Παρθενίδη, Κανάριου, μέχρι πριν από λίγα χρόνια.
Γιάννη μας, θα είσαι πάντα ο πολικός αστέρας που θα μας καθοδηγεί, σε ότι ωραίο και υψηλό ιδεώδες.Καλό σου ταξίδι.........

Επισφράγισμα για το πλούσιο έργο που άφησε ο Γιάννης Καζάς ήταν ο επικήδειος λόγος των Προσκόπων του χωριού, που εκφώνησε ο Ξενοφών Ισιδ. Φραγκούλης.

Λένε ότι ο θάνατος δεν παλεύεται.Θάνατος όμως πραγματικός είναι η λησμονιά, κι αυτή τη νίκησες.
Ξεμπέρδεψες μαζί της νωρίς.
Τότε που, παιδιά ακόμα, μας πήρες απ΄το χέρι, Περπάτησες μαζί μας και μας άντρωσες.
Τότε που ομόρφυνες τις μέρες μας και τα βράδια μας με το παιχνίδι-την άσκηση, τις συμπαραστάσεις.
Τότε που μας έκανες υπερήφανους για αυτό που ήσουνα και γι΄αυτό που γινόμαστε-που μας μπόγιασες με την αγάπη για τον τόπο μας,τις ρίζες μας,την ιστορία μας.
Τότε που μάθαμε πως να κοροϊδεύουμε τους φόβους μας και να κερδίζουμε τον αυτοσεβασμό μας.
Τότε που σημάδεψες,με τη μορφή σου, ανεξίτηλα τη μνήμη μας.
Τώρα ότι κι αν μας πουν εμείς ξέρουμε ότι τον θάνατο το γέλασες.
Γιατί,ζεις μέσα στη μνήμη μας-στη συλλογική μνήμη-και στου καθενός χωριστά τις θύμισες.
Γιατί,τώρα που μεγαλώσαμε,μάθαμε να λέμε κι εμείς ιστορίες,για τη ζωή μας,τον τόπο μας τον τρόπο τον Ελληνικό-και στις ιστορίες μας αυτές έχεις το μερτικό σου.
Εμείς λοιπόν που μάθαμε,ξέρουμε ότι δεν έφυγες,μα ταξίδευσες.
Ταξίδευσες παίρνοντας μαζί σου ένα κομμάτι μας και αφήνοντας πίσω σου ένα κομμάτι για μας.
ΟΙ ΠΡΟΣΚΟΠΟΙ ΣΟΥ.

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΙΣΑΗΛΙΔΗΣ

Γεώργιος Μισαηλίδης, υπόδειγμα ανθρώπου, πολιτικού, και οικογενειάρχη, ήταν ο άνθρωπος που τίμησε την γενέτειρα του Καλαμωτή, είναι ο άνθρωπος, για τον οποίο νιώθουμε περήφανοι που είμαστε χωριανοί του.

 Ο Γεώργιος Μισαηλίδης γεννήθηκε στη Χίο. Ήταν το δεύτερο παιδί του Σταμάτη Μισαηλίδη, που ήταν γιατρός ένας άγιος άνθρωπος όπως τον αποκαλούσαν, που ποτέ δεν έπαιρνε λεφτά από Καλαμωτούση, αλλά επιπλέον τους έδιδε και τα φάρμακα δωρεάν και της Ελένης Μισαηλίδη το γένος Ράγκου, κόρης του Γεωργίου Ράγκου, που διετέλεσε πρόεδρος της Καλαμωτής επί δύο τετραετίες και ήταν εκείνος που άνοιξε το δρόμο Καλαμωτής Κώμης.

Με τέτοια κληρονομιά ξεκίνησε ο Γιώργος Μισαηλίδης το διάβα του σ' αυτή τη ζωή. Άριστος μαθητής δίδει εξετάσεις στην Ανωτάτη Εμπορική και στην Νομική Αθηνών. Πετυχαίνει και στις δύο. Αποφασίζει να ακολουθήσει τη Νομική. Μετά το πέρας των σπουδών του στην Αθήνα συνεχίζει στη Μ.Βρετανία, όπου και εξειδικεύεται στο Ναυτικό Δίκαιο.

Μέχρι το 1976 ασκεί το επάγγελμα του Δικηγόρου με μεγάλη επιτυχία. Η χρονιά αυτή αποτελεί σταθμό για τον Γιώργο Μισαηλίδη. Μια καινούργια πορεία αρχίζει. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής του εμπιστεύτηκε τη θέση του Γενικού Διευθυντή του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, όπου και παραμένει μέχρι το 1981. Εργάστηκε σκληρά και με μεγάλη επιτυχία.

Το 1981 μεταπηδά στην ενεργό πολιτική ζωή της χώρας και εκλέγεται σε πέντε συνεχόμενες αναμετρήσεις  (1981,1985, Ιούνιος 1989, Νοέμβριος 1989 και 1990 βουλευτής του Νομού Χίου).

Όλα αυτά τα χρόνια εργάσθηκε σκληρά για το καλό του τόπου και έδειξε ξεχωριστό ενδιαφέρον για θέματα του εμπορίου και της ναυτιλίας. Στις 13 Απριλίου 1990 ορκίζεται Υπουργός Αιγαίου επι Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Έτσι η Χίος ύστερα από  25 χρόνια αποκτά τον πέμπτο κατά σειρά Υπουργό της, μετά τους Παντελή Ροζάκη, Λεωνίδα Μπουρνιά, Νικόλαο Ζορμπά και Ισίδωρο Μαυριδόγλου. Το παιδί της γενιάς του 30, το μεγαλωμένο στην άμμο της Κώμης και στο γιαλό της Μπέλα Βίστας, με τη χιώτικη νοοτροπία και συμπεριφορά, βρέθηκε αγωνιζόμενος για το δικό του τόπο, για τους δικούς του ανθρώπους

Σημαντική ήταν η προσπάθεια του να βελτιώσει τις παροχές Υγείας στα νησιά του Αιγαίου. Έτσι το 1990 ξεκινά τις ιατρικές αποστολές στα νησιά που στερούνται οργανωμένων υπηρεσιών υγείας και προληπτικής ιατρικής. Αυτά ενδεικτικά για το πλούσιο και πολύπλευρο έργο του Γεωργίου Μισαηλίδη. Για τον πολιτικό, μα πάνω από όλα τον άνθρωπο, που αγάπησε τον τόπο του, το χωριό του, όσο και την οικογένεια του. Γιατί ο Γιώργος Μισαηλίδης δεν ήταν μόνο ένας επιτυχημένος επαγγελματίας και πολιτικός, μα και ένας επιτυχημένος οικογενειάρχης.

Παντρεύτηκε το 1957 την Αλίκη, το γένος Φραγκάκη, την ευγενέστατη και συμπαθέστατη Αλίκη που λάτρευε μέχρι την τελευταία του πνοή. Δημιούργησαν μαζί μία υπέροχη οικογένεια αποκτώντας δύο εξαιρετικά παιδιά, το Σταμάτη και τη Λένα, από τους οποίους απέκτησαν πέντε χαριτωμένα εγγόνια, που τα υπεραγαπούσαν.

Ο αείμνηστος, Γιώργος Μισαηλίδης θα είναι πάντα στο προσκήνιο της μνήμης μας και θα τον θυμόμαστε με αγάπη, συγκίνηση και ευγνωμοσύνη, για την αξιόλογη προσφορά του.

Κωνσταντίνος Κοκκαλιάς 1929 - 1991

Γεννήθηκε το 1929 στην Καλαμωτή της Χίου.

Η ανέχεια και οι στερήσεις της Κατοχής και τα δύσκολα χρόνια που επακολούθησαν σφυρηλάτησαν το χαρακτήρα του και βίωσαν μέσα του μια ρεαλιστική και σωστή θέση απέναντι στις αιώνιες αξίες της ζωής, κάτι που σημάδεψε καθοριστικά τη μετέπειτα συμπεριφορά και δράση του.
Το 1955 αναγκάζεται να αναζητήσει ένα καλύτερο μέλλον μακριά από το χωριό και την οικογένεια του.
Αρχικά απασχολείται στην εμπορική ναυτιλία, ενώ το 1958 αποβιβάζεται στην Αμερική όπου πρωτοεργάστηκε στους ελαιοχρωματισμούς κτιρίων.
Το 1960 αλλάζει επάγγελμα και απασχολείται ως υπάλληλος σε μεγάλη εταιρεία που εκμεταλλευόταν ηλεκτρονικά αυτοματοποιημένα μηχανήματα πώλησης τσιγάρων, καφέ και ψυχαγωγίας (μπιλιάρδα, ηλεκτρονικά παιχνίδια).
Εργατικός, επίμονος και διορατικός καθώς ήταν, κατορθώνει να γίνει μέτοχος μιας τέτοιας εταιρείας το 1963, ενώ τρία χρόνια αργότερα ιδρύει δική του επιχείρηση στον τομέα αυτόν.
Οι δραστηριότητες της εταιρείας του συνεχώς μεγάλωναν και επεκτείνονταν, ενώ μέρος των κερδών επένδυσε και επενδύει σε μετοχές οικοδο­μικών επιχειρήσεων, αγορές ακινήτων στην Αμερική, στην Αθήνα και αλλού.
Το 1973, σε ταξίδι του στη Χίο, γνώρισε και παντρεύτηκε την Έλλη Βαρβάκη, από τα Νένητα, και απέκτησαν δύο κόρες την Άρτεμη και την Καλλιόπη.
Ο Κωνσταντίνος Κοκκαλιάς, που αγαπούσε το χωριό και τον τόπο του από τα παιδικά και τα εφηβικά του χρόνια, δεν μπορούσε να σταθεί αδιάφορος στις τόσες ανάγκες του. Το 1984 εφοδιάζει το Πνευματικό Κέντρο της Καλαμωτής με έγχρωμη τηλεόραση, video και κάμερα λήψεως. Το 1987 προμηθεύει την Κοινότητα με απορριμματοφόρο αυτοκίνητο, ενώ το 1988 με δικά του έξοδα πλακοστρώνεται ο χώρος της Πλατείας, μπροστά από την Αγία Παρασκευή, και αγοράζεται ισόγειο κτίσμα στα βόρεια του ναού για τις τελετουργικές ανάγκες της Εκκλησίας. Την  μεγάλη του αγάπη για το χωριό την μετέφερε και στην οικογένεια του.Η οικογένεια του συμμετείχε κατά το ήμισυ στα έξοδα έκδοσης του βιβλίου "Λεύκωμα " 2006.
Για αρκετά χρόνια  επισκεπτόταν κάθε καλοκαίρι το χωριό και περνούσε μαζί με την οικογένεια του τις ολιγοήμερες διακοπές του στην Κώμη —στο ωραίο σπίτι που είχε κατασκευάσει στη δυτική πλευρά της παραλίας— συζητώντας με τους συγχωριανούς του τα προβλήματα του χωριού και αναζητώντας από κοινού λύσεις.
Ο Κωνσταντίνος Κοκκαλιάς πάντα ενδιαφερόταν και αγαπούσε την ιδιαίτερη πατρίδα του, την Καλαμωτή, στηρίζοντας τις αγαθοεργές διαθέσεις του για το χωριό στην ομόνοια, στη φιλαλληλία και στην αρραγή ενότητα των κατοίκων του και των απανταχού Καλαμωτούσων.
Έφυγε σχετικά νωρίς στις 21 Οκτωβρίου 1991

ΝΙΚΟΛΑΟΣ. Ι. ΧΟΥΛΗΣ 1906 - 1966. Ο μεγάλος Ευεργέτης της Καλαμωτής

Γεννήθηκε στην Καλαμωτή της Χίου το 1906.Σε ηλικία 20 ετών ήλθε στην Αθήνα, όπου εργάστηκε σε διάφορες επιχειρήσεις ως υπάλληλος.
Εργαζόμενος ως πλασιέ στην ΒΙΒΕΧΡΩΜ συνειδοποίησε τις τεράστιες δυνατότητες και  προοπτικές τού εμπορίου και κατόρθωσε να ανοίξει δικό του χρωματοπωλείο. Η διορατικότητα, η εξυπνάδα και η εργατικότητά του τον κατέστησαν έναν επιτυχημένο επιχειρηματία εξασφαλίζοντας του μεγάλα κέρδη, ενώ ταυτόχρονα τον βοήθησαν να επεκτείνει τις δραστηριότητές του και σε άλλους τομείς  όπως στην κατασκευή μεταλλικών επίπλων.
Πρόσχαρος, ενθουσιώδης και προσηνής καθώς ήταν, ενδιαφέρθηκε και πρόσφερε πολλά στο χωριό του,Η μεγάλη δωρεά που πρόσφερε στο χωριό του ήταν η ανέγερση ενός σύγχρονου Κοινοτικού Ιατρείου, πλήρως εξοπλισμένου για την παροχή υγειονομικής περίθαλψης στους πάσχοντες συγχωριανούς του καθώς και στους κατοίκους γειτονικών χωριών.Οι εργασίες ανέγερσης του νέου αυτού ιδρύματος άρχισαν το 1947, στη θέση που βρίσκεται σήμερα η νέα πλατεία του χωριού, και τελείωσαν το 1949.Η δαπάνη έφθασε το συνολικό ποσό των 400 χρυσών λιρών.
Το " Χούλειο Νοσοκομείο" όπως συνήθως λέγεται, αποτελούμενο από 5 αίθουσες και υπόγειους χώρους, στεγάζει το Αγροτικό Ιατρείο Καλαμωτής, ενώ από το 1954 φιλοξενείται σ' αυτό το Κοινοτικό Γραφείο.
Ο Νικόλαος Χούλης πέθανε στην Αθήνα το 1966.

Μιχάλης Γεωργίου Κανάριος

Εκδότης Masticnews