Τόση κατήχηση στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια για τη λειτουργία της αγοράς και τους αλάνθαστους κανόνες της, δεν έχει προηγούμενο ούτε ακόμη και στη λατινική Αμερική της δεκαετίας του '70. Τα αποτελέσματα αυτού του δόγματος τα ζούμε στη χώρα μας όπου η ανυπαρξία ρυθμιστικών και ελεγκτικών μηχανισμών επέτρεψαν, επιτρέπουν ή και διευκολύνουν ακόμα και σήμερα την ασυδοσία (όταν δεν υπάρχουν κανόνες) της λεγόμενης αγοράς.
Είναι πανθομολογούμενο πλέον, ότι τεράστια ευθύνη για την ύφεση της παγκόσμιας οικονομίας και την κατάρρευση των οικονομιών των λεγόμενων νότιων χωρών της Ευρώπης έχουν και οι τράπεζες με την αβάντα των ανεύθυνων κυβερνήσεων.
Το αξίωμα, όμως, της ελεύθερης οικονομίας, ότι οι επιχειρήσεις μικρές ή μεγάλες επιβραβεύονται ή τιμωρούνται από την αγορά παρατηρούμε ότι έχει εξαιρέσεις και μάλιστα υπέρ των συναυτουργών της χρεοκοπίας, δηλαδή των τραπεζών.
Συγκεκριμένα, η χρεοκοπημένη Ελλάδα, δηλαδή όλοι εμείς που έχουμε απολέσει το 60% των εισοδημάτων μας, άμεσα ή έμμεσα, καλούμαστε να πληρώσουμε και τις αθλιότητες και την ανεξέλεγκτη ασυδοσία των τραπεζών.
Με χρήμα από τις αιματηρές δανειακές συμβάσεις έχουν δεσμευθεί για τον μηχανισμό χρηματοπιστωτικής σταθερότητας των τραπεζών δεκάδες δις και έχουν ήδη εκταμιευτεί περισσότερα από 10 δισεκατομμύρια, από τα προσδοκώμενα δε 130 δις. της τελευταίας δανειακής σύμβασης, τα 40 θα πάνε πάλι για την ανακεφαλαιοποίησή τους, δηλαδή, στραγγίζει και χρεώνεται δυσβάστακτα ο μικρομεσαίος, ο μισθωτός και ο συνταξιούχος Έλληνας για να τη βγάλουν πάλι καθαρή οι συναυτουργοί της δημοσιονομικής κατάρρευσης.
Με άλλα λόγια, από τους «κανόνες» της ελεύθερης οικονομίας εξαιρούνται οι δήθεν υπηρέτες της, οι τράπεζες, οι οποίες ενώ όταν όλα πάνε καλά στην αγορά καρπώνονται τα τοκογλυφικά κέρδη, ενώ τις ζημιές από τις βλακείες διοικήσεων με συναίνεση των κεφαλών των συνδικαλιστών του κλάδου, τις πληρώνει ο λαός και μάλιστα χωρίς στο τέλος να έχει και δικαίωμα στις αποφάσεις τους, δηλαδή συμμετοχή στη διοίκηση.
Και δε φτάνει αυτό, τα κεφάλαια που παίρνουν από την Ε.Κ.Τ με 1% επιτόκιο ή τα κεφάλαια των 40 δις. που θα πάρουν αύριο από εμάς για τη στήριξή τους, μάς τα δανείζουν με επιτόκιο πάνω από 6%.
Με αυτόν τον παραλογισμό, τη ληστρική συμπεριφορά τραπεζών και κράτους που οδηγεί ή απειλεί τις περιουσίες σοβαρών ανθρώπων σε πλειστηριασμούς και την κοινωνική συνοχή σε διάλυση, θα ασχοληθεί κανείς από τους εκπροσώπους μας;
Χρειαζόμαστε τις τράπεζες; Φυσικά και τις χρειαζόμαστε, η καθημερινότητά μας είναι αλληλένδετη με την ύπαρξή τους, να ισχύουν όμως και γι' αυτές οι κανόνες της αγοράς που ισχύουν για όλες τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά, δηλαδή τα κέρδη δικά τους αλλά και οι ζημιές δικές τους.
Δίκαιο και αναγκαίο είναι άμεσα το κούρεμα των δανείων των μικρομεσαίων, μισθωτών, ανέργων και συνταξιούχων, ώστε να αντέξουν τα ασήκωτα, πλέον, βάρη που μας φόρτωσαν. Κάποιοι πρέπει να πάρουν πρωτοβουλίες, το εκλογικό σώμα θα το εκτιμήσει ανάλογα.
Σταύρος Γ. Μιχαηλίδη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου