Ξέγνοιαστα και χαρούμενα παιδικά καλοκαίρια

ΦΩΤΟ ΜΑΙΣΤΡΟΣ- ΦΩΤ.ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΑΜΩΤΗΣ

Κάθε καλοκαίρι, όπως και τώρα, σκέφτομαι με νοσταλγία πόσο όμορφα ήταν τα παιδικά μας καλοκαίρια. Μία αθώα, χαρούμενη και ξέγνοιαστη εικόνα που πλέον δεν ζούμε. Φταίει που μεγαλώσαμε και “σοβαρέψαμε”; Φταίει η γενικότερη κατάσταση της κρίσης και του Κορωνοϊού στην Ελλάδα που μας έχει κάνει μουντούς και καταθλιπτικούς; Φταίνε τα λεφτά που δεν υπάρχουν πλέον για τις “τρελές” διακοπές; Δεν ξέρω τι απ’όλα αυτά φταίει, ίσως λίγο απ’όλα μαζί. Όποιος και να είναι όμως ο λόγος, το αποτέλεσμα είναι ένα: η γεύση αυτών των χρόνων δεν ξανάρχεται.

Θυμάμαι τα καλοκαίρια που παίζαμε πιτσιρίκια όλη μέρα στην θάλασσα χωρίς σταματημό. Υπήρχε μια μαγική στιγμή τότε, όπου ένιωθες ότι ναι,τώρα,μπορείς να χαλαρώσεις πραγματικά

Η παραλία της Κώμης την δεκαετία του 60 ήταν εντελώς έρημη από κόσμο.,χωρίς ομπρέλες, τραπέζια και καθίσματα. Είμαστε  λίγοι αυτή που κάναμε μπάνιο στην παραλία. Απολαμβάναμε στην καυτή άμμο, τον ήλιο να σου καίει το γλυκό σου πρόσωπο και το βλέμμα σου να χορταίνει το απέραντο μπλε της θάλασσας και το γαλάζιο του ουρανού και να νιώθεις μια αίσθηση ηρεμίας να σε αγκαλιάζει από πάνω μέχρι κάτω Άλλες στιγμές χαλάρωσης ήταν οι βαρκάδες που κάναμε με τις βάρκες των ψαράδων. ΄

Όταν βράδιαζε ανάβαμε φωτιά στην παραλία και ακούγαμε τραγούδια με συνοδεία κιθάρας, για τους τυχερούς που είχαν στην παρέα κάποιον που ήξερε να παίζει και τελικά ξενύχτι μέχρι το πρωί. Βέβαια δεν ξεχνάμε ότι σε αυτές της νυχτερινές μας εξόδους στην παραλία γεννήθηκαν οι πρώτοι μας παιδικοί-εφηβικοί έρωτες και αυτή ήταν πάντα η ευκαιρία σου για να προσεγγίσεις την κοπέλα ή το αγόρι που σου άρεσε από την παρέα.

Ήταν ωραία χρόνια. Οι καλύτερες αναμνήσεις που θα μπορούσε να έχει κάποιος. 

.

ΦΩΤΟ ΜΑΙΣΤΡΟΣ-ΦΩΤ.ΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΑΜΩΤΗΣ

.