Καιάδας όχι μυθολογία, πραγματικότητα,του Σταύρου Μιχαηλίδη

Δεν είναι τυχαίο που στην μυθολογία μας (ίσως είναι και πραγματικότητα) αναφέρεται ο Καιάδας, το βάραθρο όπου για την διατήρηση της ευγονικής οι Σπαρτιάτες πετούσαν τα ανάπηρα βρέφη.

Αφορμή να σας απασχολήσω ήταν η επικοινωνία μου σήμερα με την Πρόεδρο του Συλλόγου ατόμων με νοητική υστέρηση. Ήθελα να μάθω τις προϋποθέσεις για να φιλοξενηθεί στο εν λόγω Ίδρυμα κάποιο άτομο με σοβαρά προβλήματα.

Αυτό που προέκυψε με δυο λόγια είναι ότι κρατική μέριμνα δεν υπάρχει, ευρωπαϊκά προγράμματα για χρηματοδότηση των συλλόγων γονέων που φροντίζουν αυτά τα άτομα δεν υπάρχουν, κρατικός οργανισμός για την φιλοξενία και φροντίδα δεν υπάρχει, υπάρχουν μόνο γονείς καρφωμένοι στο σταυρό του μαρτυρίου τους.

Το άλλο που προέκυψε, ένεκα των προαναφερομένων αδυναμιών, είναι ότι για να γίνει δεκτός ένας άνθρωπος με τέτοιου είδους προβλήματα στο «Διονυσίειο» Κέντρο φροντίδας (σύλλογος γονέων είναι) αφού διαπιστωθεί το μέγεθος του προβλήματος ώστε να «καταταχθεί» στο ανάλογο επίπεδο αναγκών, οι γονείς ή οι κηδεμόνες καλούνται να καταβάλουν καθημερινά το ποσό των 40 με 50 ευρώ για την σίτιση, προστασία, φροντίδα κλπ.

Και αν δεν υπάρχει η δυνατότητα καταβολής του χρηματικού ποσού; Απάντηση: δεν μπορεί να γίνει δεκτό.

Για να μην αδικήσω κανέναν και προκριμένου να σας περιγράψω πιο σωστά την κατάσταση σκέφτηκα να αναζητήσω πληροφορίες στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Α(να)σφάλισης του κυρίου Κατρούγκαλου. Εντόπισα ότι υπάρχει Γενική Γραμματεία Πρόνοιας, πίνακας τηλεφώνων κλπ..

Ξεκίνησα τα τηλέφωνα στα τμήματα που μου φάνηκαν αρμόδια. Με όσους μίλησα για να πληροφορηθώ για την κρατική δομή πρόνοιας αυτής της κατηγορίας ατόμων, δήλωναν αναρμόδιοι και με παρέπεμπαν σε άλλον. Ο δέκατος αναρμόδιος μου είπε .... περιμένετε να σας συνδέσω με το «δελτίο τύπου (;;;;)» αυτοί θα σας ενημερώσουν κατάλληλα.. Ακόμα είμαι στην αναμονή!!!

Αν δεν είναι αυτή η χώρα ένας σύγχρονος Καιάδας τότε τι είναι;

Το τραγικότερο είναι ότι όσοι δεν αντιμετωπίζουμε τέτοιο πρόβλημα προσπερνούμε αυτές τις καταστάσεις (ίσως από άλλα βάσανα) μάλλον αδιάφορα.

Μπορεί κάποιος φορέας ή εντεταλμένος να μας πει τι είδους κρατική φροντίδα υφίσταται για αυτά τα άτομα;

Σταύρος Γ. Μιχαηλίδης

Υποναύαρχος (ε.α.)