Έφυγε ο Μιχάλης Καλλέργης του Κωνσταντίνου.

Έφυγε σε ηλικία 83 ετών o Kαλλέργης Μιχάλης του Κωνσταντίνου, συνταξιούχος Δάσκαλος. Η κηδεία του έγινε στην Αθήνα στον Ιερό Ναό του κοιμητηρίου στη Νέα Σμύρνη και την παρακολούθησαν πολλοί συγγενείς και φίλοι της οικογένειας, που προσευχήθηκαν για την ανάπαυση της ψυχής του.Μεταξύ των παρευρισκομένων ήταν ο Βουλευτής και Αντιπεριφερειάρχης Χίου κ.Σταμάτης Κάρμαντζης και ο Δημοτικός Σύμβουλος Π.Φαλήρου κ.Σταμάτης Καμαριάς. Ο Μιχάλης Καλλέργης ήταν άνθρωπος με αγνή καρδιά και ευγένεια ψυχής. Ο θάνατος του πλήγωσε όλους όσοι τον γνώριζαν, όλους όσοι τον αγαπούσαν. Λάτρευε τα παιδιά του, τα εγγόνια του και το δισέγγονο του. Σε όλους προσέφερε απλόχερα τη ζεστασιά του γέλιου του και τη δροσιά της ψυχής του Ήταν καλόκαρδος και αγαπητός με αισθήματα αγνά και πηγαία. 

Είχε σε υψηλό βαθμό ανεπτυγμένο το αίσθημα της αξιοπρέπειας και της τιμής. Τα τελευταία χρόνια καρτερικά αντιμετώπιζε το πρόβλημα υγείας του,έχοντας δίπλα του την αγαπημένη σύζυγο του. Στην σύζυγο του, στα παιδιά του καθώς και στις οικογένειες των,στην αδελφή του και στους συγγενείς εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια. Ας είναι αιωνία η μνήμη του και αναπαυμένη η ψυχή του. Επικήδειους λόγους, εκφώνησαν ο Δημοτικός Σύμβουλος Π.Φαλήρου κ.Σταμάτης Καμαριάς, που αποχαιρέτησε τον Δάσκαλο του και συνάδελφο του, με λόγια που συγκίνησαν τους παρευρισκομένους. Και ο εκδότης των masticnews γαμπρός του εκλιπόντος, Κανάριος Μιχάλης, Κοινοτικός Σύμβουλος Καλαμωτής τον αποχαιρέτησε για το αιώνιο ταξίδι του.

 ......................................

 Πολυαγαπημένε μας πατέρα. Δύσκολο το έργο μου σήμερα, να πρέπει να πώ εγώ τα λόγια του αποχαιρετισμού, αλλά ταυτόχρονα και μια ευκαιρία να εκφράσω δημόσια την μεγάλη αγάπη και εκτίμηση μου προς εσένα. Ξέρω πολύ καλά ότι αυτό που κάνω τώρα,είναι ενάντια στον χαρακτήρα και στην προσωπικότητα σου. 

Γι΄αυτό θα προσπαθήσω το ύστατο χαίρε, να είναι όσο το δυνατό πιο σεμνό,όπως ιδιαίτερα ταπεινός ήσουν σε όλη σου την ζωή. Έκτο παιδί μιάς πολυμελούς οικογένειας, ξεκίνησες την ζωή σου από το αγαπημένο σου χωριό την Καλαμωτή, παίρνοντας τις σωστές βάσεις και τελειώνοντας το Δημοτικό Σχολείο κατέβηκες στην πόλη της Χίου,που σε πολύ δύσκολους καιρούς για σένα κατάφερες με την θέληση,την επιμονή σου και την αγάπη σου για τα γράμματα να τελειώσεις το Γυμνάσιο.

Στη συνέχεια η εισαγωγή σου στην Ακαδημία σου ανοίγει νέους ορίζοντες, για ένα καλύτερο αύριο, για σένα και την οικογένεια σου, που με την επιτυχία σου τους έκανες υπερήφανους. Το πέρασμα σου ως Δάσκαλος στα χωριά της Χίου, και ιδιαίτερα στο αγαπημένο σου χωριό, και στη συνέχεια σε σχολεία της Αθήνας, οι μαθητές σου μόνο καλά λόγια έχουν να πουν για σένα. Αυτό που μου έχει μείνει σε συζητήσεις μαζί τους είναι το ότι δεν θα ξεχάσουν την μεταδοτικότητα σου, το χαμόγελο σου, την ζωντάνια σου και αυτό που σ΄έκανε να ξεχωρίζεις, τα αστεία σου, συνοδευόμενα πάντα με ένα διάχυτο γέλιο που πλημμύριζε τον καθένα τους με οικειότητα και ζεστασιά.Όσο αυστηρός και αν έδειχνε, άλλο τόσο καλός ήσουν, γι΄αυτό και σε κάθε τιμωρία η αγάπη των μαθητών σου μεγάλωνε γιατί ήξεραν πόσο σωστός ήσουν. 

Το άκουσμα του θανάτου σου στο χωριό, βύθισε σε πένθος τους συγγενείς και λύπησε πολύ την κοινωνία της Καλαμωτής. Ευτύχισες να καμαρώσεις και τα τρία σου παιδιά,τα οποία έδωσαν στην ζωή σου πέντε εγγόνια και ένα δισέγγονο. Πριν μερικά χρόνια ήρθες αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα υγείας που σε καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι.Το αντιμετώπισες με περισσό θάρρος και θαυμαστή αξιοπρέπεια.Σε όλη την δοκιμασία και τον αγώνα που έδινες για το πρόβλημα υγείας σου, στάθηκε δίπλα σου,στάθηκε κάθε λεπτό στο πλευρό σου με ανυπέρβλητη τρυφερότητα και φροντίδα η αγαπημένη σου σύζυγος Βάσω. 

Ανεξίτηλα θα μείνει στη μνήμη μου το τελευταίο καλοκαίρι που πέρασες στην αγαπημένη σου Κώμη, την στιγμή που για πρώτη φορά όλοι η οικογένεια σου ήταν γύρο σου στη βεράντα του σπιτιού σου και την απέραντη ευτυχία σου την αποθανάτισε η φωτογραφία που τράβηξα. Ένιωθες υπερηφάνεια για όλα τα παιδιά σου, για τα εγγόνια σου και για το δισέγγονο σου που τα αγαπούσες με ένα τρόπο μοναδικό, ολότελα δικό σου. Έφυγες απότομα και το ποτήρι για μας είναι πολύ πικρό. Έφυγες για το μεγάλο ταξίδι αλλά πάντοτε θα σε θυμόμαστε και θα σε νοιώθουμε ανάμεσα μας. Κληρονομιά μας άφησες την καλοσύνη σου,,την εντιμότητα σου,το σεβασμό για τους άλλους και την υπερηφάνεια της ψυχή σου. 

Από την γειτονιά των Αγγέλων που βρίσκεσαι τώρα,ξέρουμε ότι μας βλέπεις και χαμογελάς. Νοιώθουμε ευλογημένοι που σε είχαμε στη ζωή μας. Η παρακαταθήκη που αφήνεις πίσω σου θα φυλαχθεί από όλους μας και θα σε θυμόμαστε πάντα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Αττικής που θα σε σκεπάσει σε λίγο και ας δίνει ο θεός μας βάλσαμο παρηγοριάς στην σύζυγο σου,στα παιδιά σου,στα εγγόνια σου, στο δισέγγονο σου , στην αδελφή σου και στους συγγενείς. ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ.