Είναι
περιττό να σημειώσω εξ αρχής το γεγονός ότι το κοινοβούλιο είναι,
πρέπει να είναι, ο ναός της δημοκρατίας κλπ. αυτονόητα πράγματα για μια
σοβαρή κοινωνία.
Ο
ελληνικός λαός αφήνει για τέσσερα χρόνια σχεδόν εν λευκώ στους
εκπροσώπους του, τους βουλευτές, τη ζωή του, την τύχη της πατρίδας του,
την ευημερία του και δια του συντάγματος (άρθρα 59-60) προσδοκά ο
βουλευτής να ασκεί τα καθήκοντά του με όρκο, υπεύθυνα και κατά
συνείδηση.
Ωστόσο,
δεν ξέρω αν έχουμε συνειδητοποιήσει το χάλι της Βουλής. Ιδίως τα
τελευταία χρόνια μα και με ένταση το τελευταίο διάστημα, ο ελληνικός
λαός έχει καταστεί θεατής ενός άθλιου θεάτρου με πρωταγωνιστές
βουλευτές.
Αντί
για πρωτοβουλίες βουλευτών που θα προάγουν την ζωή μας, ακούμε για
αθλιότητες μελών του κοινοβουλίου. Καθημερινά τα ΜΜΕ δίνουν στοιχεία
καταχρήσεων και απιστίας τέως ή εν ενεργεία πολιτικών, με το υβρεολόγιό
τους που έχει αντικαταστήσει τον πολιτικό λόγο και την πολιτισμένη
αντιπαράθεση στην ολομέλεια ή στις επιτροπές όπως αυτή για την περίπτωση
Παπακωνσταντίνου. Γινόμαστε θεατές πιστολέρο, παρακολουθούμε τις
εργασίες της Βουλής με άδεια έδρανα, μένουμε άναυδοι με τη στημένη
βιομηχανία τροπολογιών για την εξυπηρέτηση ημετέρων, με τα μισθολόγια
των υπαλλήλων και την οικογενειοκρατία στις προσλήψεις τους, με τις
παράνομες καταθέσεις βουλευτών στο εξωτερικό, με τις απαράδεκτες ασυλίες
και τα σκανδαλώδη προνόμιά τους και αυτές τις ημέρες με την κ. Ρεπούση
να επιχειρεί πάλι να μας «επιμορφώσει» ιστορικά κλπ..
Συνειδητοποιώντας
αυτό το χάλι, ήρθε στο νου μου ο ακόλουθος μύθος του Πρωταγόρα: Ο Δίας
επειδή φοβήθηκε για το γένος των ανθρώπων ότι με την πορεία που έχει θα
εξαφανισθεί, στέλνει τον Ερμή να φέρει στους ανθρώπους την αιδώ και τη δικαιοσύνη
για να αποτελούν οδηγό προόδου και αληθινού πολιτισμού. Ρωτάει λοιπόν ο
Ερμής το Δία με ποιόν τρόπο θα δώσει τη δικαιοσύνη ……. να τις μοιράσω
σε όλους (πάντας νείμω); Σε όλους, είπε ο Δίας και όλοι να έχουν μερίδιο
…. και βέβαια να θέσεις εκ μέρους μου νόμο, εκείνον που δεν μπορεί να
συμμετάσχει στην αιδώ και τη δικαιοσύνη να τον σκοτώνουν ως αρρώστια της
πόλης ….
Ας συγκρίνουμε!!
Πόσο
πιο χαμηλά θα πέσει ακόμα το κοινοβούλιο; Πόσο ελπιδοφόρα μπορεί να
αναμένει ο λαός σημάδι ανασύνταξης με τέτοια κεντρική πολιτική
συνείδηση;
Η απάντηση είναι απλή, όταν αποκτήσουμε δική μας!
Σταύρος Μιχαηλίδης
Υποναύαρχος (ε.α) Λ.Σ
Δημοτικός Σύμβουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου