Α Π Ο Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Μ Ο Σ στον κυρ - Γιάννη, από τον Σταμάτη Βαρλά

Πρωινό της 26ης Ιουλίου, ανήμερα της Αγίας Παρασκευής, οδεύω προς τη Καλαμωτή, για να παραβρεθώ στο πανηγύρι της Αγίας Παρασκευής, όταν ακούω στο ραδιόφωνο ότι έφυγε ο πρώην Δήμαρχος Γιάννης Μπουμπάρης . ΄Ηταν μια είδηση αναπάντεχη και πολύ δυσάρεστη, που σκίασε την ευχάριστη και πανηγυρική αυτή μέρα για μας τους Καλαμωτούσους.

Ο κυρ- Γιάννης δεν ήταν μόνο ένας ξεχωριστός αιρετός, ένας πετυχημένος Δήμαρχος, που άφησε έργο και δημιούργησε σχολή στη Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Γι’ αυτή την πλευρά του μίλησαν κι έγραψαν πολλοί. Εγώ θέλω να σταθώ στον άνθρωπο Γιάννη Μπουμπάρη. ‘ Ενας χαρακτήρας και μια προσωπικότητα που δεν συναντάς εύκολα στις μέρες μας. Δεν χρειαζόταν να έχεις στενές σχέσεις μαζί του για να σε κάνει να νοιώθεις φίλος του, για να νοιώθεις άνετα και ευχάριστα όταν τον συναντούσες.

Η συζήτηση και ο διάλογος μαζί του ήταν όχι μόνο ευχάριστος, αλλά ουσιαστικός, μεστός, γόνιμος, που σε έβαζε σε σκέψη, σου δημιουργούσε προβληματισμό και σε έκανε σοφώτερο. Ακόμη και το χιούμορ του ή το αστείο του, είχε το στόχο του, σου άφηνε κάτι………

Δεν ήμουν από τους  κολλητούς του, ούτε από τους παρατρεχάμενους του. Είχα όμως την ευτυχία - στα χρόνια της ανάμειξης μου στα κοινά και στα πολιτικά πράγματα του τόπου μας - να συμπορευτώ μαζί του, να συνεργασθώ μαζί του, αλλά κυρίως να συνομιλώ και να διαλέγομαι μαζί του. Κάθε φορά που τον συναντούσα, χαιρόμουν να συζητώ μαζί του, ν’ ακούω τη γνώμη του, ν’ αναλύω την άποψη του και να κλέβω από τη σοφία του.

 Με το ήθος του, την ευγένεια του, τη σοβαρότητα που τον διέκρινε και τη βασιμότητα των

επιχειρημάτων του, σε κέρδιζε και σε έκανε εύκολα οπαδό της άποψης του.

Δεν ήθελε ποτέ να επιβάλει τη γνώμη του, ούτε επεδίωκε να καπελώσει, ήθελε μόνο να σε πείσει, γιατί δεν είχε κόμπλεξ, δεν είχε κακία, ήταν έντιμος, δίκαιος και βαθειά δημοκρατικός. Πίστευε στον ΄Ανθρωπο και υπηρετούσετην κοινωνική δικαιοσύνη και την ουσιαστική Πρόοδο. Στενοχωριόταν για τα κακώς κείμενα και σε κάθε ευκαιρία στηλίτευε τον καιροσκοπισμό, τον τυχοδιωκτισμό, τους καρεκλάκιδες και τα τρωκτικά της πολιτικής ……………….

Ο κυρ Γιάννης ήταν μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα, απ’ αυτές που έχει ανάγκη ο τόπος μας, ιδιαίτερα στους δύσκολους καιρούς που περνάμε.

Δυστυχώς τον χάσαμε και η Χίος δίκαια πενθεί. Συλλυπούμαι βαθύτατα τους οικείους του, των οποίων τη θλίψη ας μετριάσει η δικαιολογημένη υπερηφάνεια για τον ΄Ανθρωπο τους, για το έργο και το όνομα που άφησε, για την πλούσια παρακαταθήκη του, την οποία εύχομαι ν’ ακολουθήσουν οι νεώτεροι.

Θα τον θυμάμαι πάντα με αγάπη.

ΣΤΑΜΑΤΗΣ ΒΑΡΛΑΣ

ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ