Στη Βουλή των αψεγάδιαστων. - ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΝΑ ΕΧΟΥΝ... ΧΡΕΗ .

Τον είχα το φόβο εξ’ αρχής. Ήξερα ότι η Μαρία Σταυρινούδη είναι φτιαγμένη από τέτοια δομικά υλικά, πρόσφορο έδαφος για να κατασπαραχθεί απ’ την ατέλειωτη υποκρισία των Μέσων. Κάπου εδώ κρίνονται τα πάντα. Θα πεισμώσει απ’ την (και κακόβουλη) κριτική και θα βγάλει τον καλύτερο της εαυτό, χρήσιμο σ’αυτή τη φάση για τον τόπο, ή θα την πάρει τελείως από κάτω, θα παρασυρθεί απ’ την ανεξέλεγκτη δημοσιότητα και θα μετατραπεί σε καρικατούρα της κεντρικής πολιτικής σκηνής;
Έχει, από όσο τη γνωρίζω, την ικανότητα να διακρίνει ότι δυο δρόμοι ανοίγονται μπροστά της.
Κατηγορήθηκε για το μπούστο της απ’ τους σεμνότυφους. Όσους ταράζονται στη θέα μιας γυναίκας που προσέχει τον εαυτό της και όταν δεν τους παίρνει κανείς μυρωδιά σερφάρουν ώρες ατελείωτες σε ηλεκτρονικές σελίδες πορνογραφικού περιεχομένου. Λοιδορήθηκαν οι 293 ψήφοι της, λες κι εκείνη επέβαλε την εκλογή της. Αθώο το εκλογικό σύστημα, που επιτρέπει στις συγκυρίες να οδηγούν στα κοινοβουλευτικά έδρανα ακόμα κι όσους ελάχιστα χαίρουν της εμπιστοσύνης του εκλογικού σώματος.
Το κορυφαίο; Είναι κατάμαυρη στον Τειρεσία,επαγγελματικά αποτυχημένη, άρα πως μπορεί να σώσει μια χώρα που βουλιάζει; Όσοι επιχείρησαν να ξεχωρίσουν απ’ το κατακάθι της ρυπογόνας κριτικής εκεί εστίασαν τα βέλη τους.

Οι αναμάρτητοι

Στην Ελλάδα του 2014, των αμέτρητων επιχειρηματικών αστοχιών, η επαγγελματική αποτυχία θεωρείται ακόμα στίγμα που θα πρέπει να συνοδεύει εσαεί. Σχεδόν το 1⁄2 των επιχειρήσεων αδυνατούν να εκπληρώσουν τις κάθε λογής υποχρεώσεις τους, γιατί ασφαλώς έφταιξαν αλλά και γιατί έμπλεξαν στα γρανάζια ενός οικονομικού συστήματος εχθρικά διακείμενου στην επιχειρηματικότητα. Ποιοι το οικοδόμησαν; Οι ατσαλάκωτοι. Οι αστέρες του επιχειρείν, μαζί με τις κορυφές της δημοσιοϋπαλληλίας. Κι αν στο παρεάκι τους τύχει να πέσει κανένας απ’ τους άλλους, τους αποτυχημένους, είναι κίνδυνος θανάσιμος να παρασύρει στην ασθένεια του κι όλους τους υπόλοιπους επιτυχημένους επιχειρηματικά Έλληνες. Η μέγιστη υποκρισία, μεγαλύτερη κι απ’ τη σεμνοτυφία του μπούστου.
Η Μαρία Σταυρινούδη πράγματι θα κριθεί από το έργο της. Η τύχη της χαμογέλασε και την έστειλε απρόσμενα σε μια θέση που την ονειρεύτηκαν πολλοί, ίσως πιο άξιοι από εκείνη.
Στις πολλές της επαγγελματικές απόπειρες δεν φάνηκε, η αλήθεια, ικανή να επιπλεύσει.
Είχε όμως ένα ελαφρυντικό, που λίγοι της το αναγνωρίζουν. Ξεκινούσε συνήθως με το κεφάλι βουτηγμένο στις παλαιότερες υποχρεώσεις, αναγκασμένη να καλύπτει οικονομικά κενά παλαιότερων χρήσεων. Παράγοντας από μόνος του αποτρεπτικός για να σταθεί στα πόδια του κάθε καινούργια αρχή. Ποτέ όμως δεν το έβαλε κάτω. Άνετα θα μπορούσε να πάρει το καπελάκι της και να τραβή−
ξει για άλλες πολιτείες, διαγράφοντας μονοκοντυλιά από μόνης της τις πιεστικές υποχρεώσεις σε Τράπεζες και τρίτους. Όχι μόνο δεν το έκανε, είχε το θάρρος – θράσος να εκθέτει τον εαυτό της σε υποψηφιότητες δημοσίων θέσεων, εν γνώσει της ότι αναζωπυρώνει συζητήσεις γύρω από το πρόσωπο της. Κάθε άνθρωπος δικαιούται μια δεύτερη,ίσως και τρίτη και τέταρτη ευκαιρία. Η Μαρία Σταυρινούδη πιθανά έχει υπερβεί το συγκεκριμένο αριθμητικό όριο. Ας μην κριθεί ούτε για
το μπούστο της, ούτε για τον αριθμό των ψήφων της, ούτε για το κάθε λογής μαύρισμα της. Ας κριθεί – κι αυτό θα γίνει σύντομα, όπως φαίνεται – για την ικανότητα της να μεταφέρει στη Μονή των ατσαλάκωτων, την ελληνική Βουλή, τον καημό των τσαλακωμένων. Αυτόν που ουδέποτε ακούστηκε εκεί μέσα.π.Π.