Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία
Σήμερα, 3 Δεκέμβρη για τα ΑμεΑ είναι μέρα αγώνα και όχι μέρα «οίκτου» και φιλοφρονήσεων για τα ΑμεΑ. Σε συνθήκες κρίσης, τα ΑμεΑ και οικογένειές τους βρίσκονται σε οριακό σημείο. Καταλαβαίνει ο καθένας ότι κάποιος που αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα υγείας, βρίσκεται κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο αν δεν κινδυνεύει άμεσα ακόμα και η ίδια του η ζωή.
ΚΡΙΣΙΜΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΜΕ
Επιβεβαιώνεται η εκτίμησή μας για τα Κέντρα Πιστοποίησης Αναπηρίας ότι λειτουργούν σαν πραγματικά σφαγεία και όχι για τον εντοπισμό δήθεν των «μαϊμού αναπήρων». Στην πράξη, κόβουν ποσοστά αναπηρίας, ώστε να κόβονται αναπηρικές συντάξεις, επιδόματα, δωρεάν παροχές Χιλιάδες φάρμακα δεν καλύπτονται καθόλου από τα Ταμεία. Φαρμακερές «συμμετοχές» έχουν επιβληθεί σε φάρμακα που χρησιμοποιούν χρονίως πάσχοντες π.χ. καρκινοπαθείς. Όλο και περισσότεροι ασθενείς από φτωχές οικογένειες αναγκάζονται να σταματούν τα φάρμακά γιατί δεν έχουν να πληρώσουν ούτε τις συμμετοχές τους. Οι ανασφάλιστοι αυξάνονται ραγδαία.
Χιλιάδες παιδιά με αναπηρία με το τελευταίο πολυνομοσχέδιο, υποχρεώνονται να πάνε στο γενικό σχολείο, χωρίς υποδομές, κατάλληλο εκπαιδευτικό, ειδικό και βοηθητικό προσωπικό, με κίνδυνο να το μετατρέψουν σε Καιάδα.
Ο αποκλεισμός των νησιωτών από την Ηπειρωτική Ελλάδα γίνεται ολοένα και πιο έντονος, με περικοπές στα δρομολόγια των πλοίων και τις αυξήσεις στα εισιτήρια, τα δε αεροπλάνα αποκλείονται, λόγω κόστους, την ίδια στιγμή που υπάρχουν προκλητικές φοροαπαλλαγές και κρατικές χρηματοδοτήσεις - Η κατάσταση θα χειροτερέψει μέσα στο 2014 με τις πληρωμές στα νοσοκομεία, τα χαράτσια σε πετρέλαιο, στα ακίνητα, τη διακοπή του ΕΚΑΣ στους κάτω των 65 ετών κ.λπ. Με πρόσχημα τις «δημοσιονομικές ανάγκες», αξιοποιώντας και τον ΚΕΒΑ θα χρησιμοποιηθούν τα λεγόμενα οικονομικά κριτήρια ή τη λειτουργικότητα και σαν βάση το ποσοστό αναπηρίας 80% αφήνοντας δεκάδες χιλιάδες ανάπηρους και χρόνιους πάσχοντες χωρίς και αυτό το πενιχρό επίδομα των 300 ευρώ ή την αναπηρική σύνταξη, αλλά και χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ ΓΙΑ ΟΣΑ ΖΟΥΜΕ;
Ο ανάπηρος και ο χρονίως πάσχων αντιμετωπίζεται από το κράτος και τα ασφαλιστικά Ταμεία σαν κόστος, σαν βάρος και όχι σαν ένας άνθρωπος που χρειάζεται επιπρόσθετη φροντίδα και προστασία. Οι δημόσιες υπηρεσίες Υγείας ολοένα υποβαθμίζονται για να στέλνεται πελατεία στις ιδιωτικές δομές που κερδίζουν έδαφος στην «αγορά της Υγείας».
Είναι συνειδητή πολιτική επιλογή η δραστική υποχώρηση της κρατικής ευθύνης και χρηματοδότησης στην Υγεία. Πρόκειται για τον τομέα εκείνο που η ΕΕ και οι ελληνικές κυβερνήσεις θεωρούν προνομιακό για το ξεπέρασμα της κρίσης. Είναι ενδεικτικό πως ο ΕΟΠΥΥ αγόρασε το 2012 υπηρεσίες Υγείας από ιδιωτικές κλινικές και διαγνωστικά κέντρα που κόστισαν 832 εκατ. και 432 εκατ. ευρώ αντίστοιχα (στοιχεία του ΕΟΠΥΥ). Σχεδόν όσο είναι το σημερινό έλλειμμά του!
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΟΠΛΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ
Η αλληλεγγύη μέσα στον αγώνα είναι απαραίτητη για να τον συνεχίσουμε! Δεν έχει καμία σχέση με την ψευτοφιλανθρωπία, τη δράση των διάφορων ΜΚΟ, την επετεία ή την πρόθεση να ανακυκλώνουμε τη φτώχια όπως μέσα από διάφορα προγράμματα επιδιώκει το κράτος και διάφορες ΜΚΟ. Μέσα από τους συλλόγους μας να οργανώσουμε την έμπρακτη υλική και ψυχολογική αλληλεγγύη ώστε να σταθούμε στα πόδια μας να απαιτήσουμε ό,τι έχουμε ανάγκη. Γυρίζουμε την πλάτη, απομονώνουμε τους φασίστες, δολοφόνους της Χρυσής Αυγής που ονειρεύονται στειρώσεις και Καιάδες για τα ΑμεΑ την ίδια ώρα που επιδιώκουν να μας μετατρέψουν σε ντεκόρ «ανθρωπιάς» για τη φασιστική τους δράση.
ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ
Σήμερα υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες έρευνας και παραγωγής αποτελεσματικών και ποιοτικών φαρμάκων, υπάρχει δυνατότητα ανάπτυξης σύγχρονης φαρμακοβιομηχανίας με πολυάριθμο εξειδικευμένο εργατικό και επιστημονικό δυναμικό, σύγχρονο δίκτυο και μέσα για έγκαιρη και ασφαλή μεταφορά των φαρμάκων παντού. Σήμερα θα μπορούσαν να καλυφθούν οι εκπαιδευτικές ανάγκες των ΑμεΑ, να ζούμε με αξιοπρέπεια οι ίδιοι και οι οικογένειές μας. Οι διαχωρισμοί στο φάρμακο και στην υγεία είναι ανεπίτρεπτοι. Θα μπορούσε να λυθεί η μετακίνησή μας από τα νησιά προς την ηπειρωτική Ελλάδα με ασφάλεια και
Η πραγματικότητα μιλάει από μόνη της: Για την κρίση δεν ευθυνόμαστε εμείς ούτε οι οικογένειές μας. Το χρέος δεν το δημιουργήσαμε εμείς ούτε οι οικογένειές μας αλλά τα υπέρογκα κέρδη των καπιταλιστών. Μόνο αν η πλειοψηφία του λαού μας, οι εργαζόμενοι κάνουν κουμάντο στον πλούτο που οι ίδιοι παράγουν, θέσουν όλες τις δυνατότητες της επιστήμης και της τεχνολογίας προς όφελος της υγείας και όχι των κερδών θα μπορέσουμε εμείς και οι επόμενες γενιές να απολαύσουμε ουσιαστικά το αγαθό της υγείας. Μόνο αυτή η πλειοψηφία μπορεί να εξασφαλίσει κάτι τέτοιο και σε καμία περίπτωση οι μεγάλες βιομηχανίες με τα τεράστια συμφέροντά τους, που πουλούν και αγοράζουν την υγεία μας όπως όλα τα εμπορεύματα. Μόνο τότε θα διαγράψουμε με απόφαση μας το χρέος στο όνομα του οποίου καλούμαστε και εμείς να πληρώσουμε τα σπασμένα.
Μόνο τότε θα καταργηθεί στην πράξη και οριστικά το καθεστώς όποιος έχει πληρώνει και ζει, όποιος δεν έχει πεθαίνει. Δεν έχουμε άλλα περιθώρια: ή αυτοί ή εμείς.
ΟΛΟΙ ΜΕ ΨΗΛΑ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ
ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου