« Υπέρτατη ιδεολογία, είναι η σωτηρία του τόπου. Μας ενώνουν τα μεγάλα
και το αύριο, κάποιοι ζουν στους εφιάλτες του χθες, δεν θα αφήσουμε να μας διαιρέσουν
τα μικρά και το παρελθόν. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πετύχουμε»…..
Πολύ σωστά επιτρέψετε μου να τονίσω
Κε Προέδρε, μόνο που σας διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό και απαραίτητο συστατικό
αυτής της φιλοσοφίας. Σας διαφεύγει προφανώς, ότι για να έχει πιθανότητες επιτυχίας
αυτή η καινούργια αρχή, πρέπει να γίνει πρωτίστως με πιο ριζοσπαστικές πολιτικές
και νέα πρόσωπα που θα έχουν εμπεδωμένη αυτή τη φιλοσοφία, ριζωμένα στο DNI τους την εντιμότητα και
την ηθική και σε κάθε περίπτωση την έξωθεν καλή μαρτυρία.
- Σας διαφεύγει Κε Πρωθυπουργέ, ότι τα τελευταία 33 χρόνια αυτά τα δυο πολιτικά
κόμματα που αποτελούν την συγκυβέρνηση, επέφεραν την πολιτική, ηθική και οικονομική
χρεοκοπία του τόπου με μικρότερη ή μεγαλύτερη ευθύνη.
- Λησμονείτε, ότι ουδέποτε στο παρελθόν η αποστροφή του μεγάλου κοινού
προς το πολιτικό σύστημα ήταν και είναι τόσο καταλυτική όσο σήμερα.
- Ξεχνάτε πως το γρασίδι που πατάτε Εσείς και ο Κος Βενιζέλος είναι ξερό-κατάξερο και μια σπίθα φτάνει
για να αρπάξει φωτιά..
Για να υλοποιηθεί αυτό που είπατε
στο νέο υπουργικό συμβούλιο Κε Πρόεδρε, πρέπει να λειτουργήσετε Εσείς ως Πρωθυπουργός
της χώρας και όχι ως αρχηγός της πληγωμένης Ν.Δ και ο Κος Βενιζέλος όχι ως αρχηγός
του καταβαραθρωμένου κινήματος, αλλά ως εταίρος πλήρους ανάληψης της ευθύνης
για το εδώ που φτάσαμε.
Γνωρίζετε βέβαια, πως για να
οικοδομηθεί κάτι καινούργιο, διαφορετικό και σταθερό χρειάζονται απαραίτητα καινούργια
υλικά, άφθαρτα και αγνά που δεν θα προκαλούν την κοινωνία από την ευθύνη τους
στην υφιστάμενη κατάρρευση.
Ίσως σας διέφυγε στην αγωνία να υπάρχει
σταθερή κυβέρνηση και να μην προσφύγουμε πάλι σε εκλογές, καθαρή αυτοκτονία, να
κάνατε έστω και ως εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες μέλη του υπουργικού συμβουλίου
τους Κους Ρουσσόπουλο, Βουλγαράκη, Παυλίδη, Αλογοσκούφη κ.λ, όπως σας διέφυγε
να ζητήσετε επιτακτικά από τον Κο Βενιζέλο πως δεν έπρεπε να προτείνει τους Κ.Κ
Χρυσοχοίδη, Γεννηματά, Χριστοφυλλοπουλου κ.λ που προκαλούν στο άκουσμα τους και
μόνο.
Εύχομαι, επιθυμώ και θα χαρώ να διαψευσθώ
τούτη την τόσο κρίσιμη για τον τόπο ώρα. Την ώρα δυστυχώς που τα κατεψυγμένα σπέρματα
των μαυραγοριτών ζωντανεύουν, που το πιο περιθωριακό fan club των βετεράνων
γερμανοτσολιάδων αποκτά συνταγματική νομιμότητα, την ώρα που ο φασιστικός αυταρχισμός
βαφτίζεται αντίδοτο στην σπατάλη και διαφθορά και την ώρα που κατευθυνόμενες καρικατούρες
συνωστίζονται στον ιστό της εξουσίας, σίγουρα δεν είναι η ώρα για να ψάχνουμε καινούργιους
Γκλέζους να κατεβάσουν την Γερμανική σημαία, αν και είμαι βέβαιος πως θα βρεθούν
πολλοί εθελοντές.
Αυτή την ώρα Κ. Πρωθυπουργέ το ζητούμενο
είναι να μην αφήσετε να αρχίσει να έρπει η ίδια φιγούρα της πρώτης κατοχής, αυτής
που αφήνει πίσω της εκείνο το γλοιώδες, διάφανο αποτύπωμα του σαλιγκαριού. Το κορυφαίο
έργο του Δ. Ψαθά δεν είναι δέσμιο της επικαιρότητας του, μην το καταστήσετε δραματικά
επίκαιρο.
Αυτή την ώρα Κ Προέδρε δώστε την
δυνατότητα στη νέα γενιά πολιτικών να
« δώσουν φως από την φλόγα τους
κι ας είναι ένα ταπεινό λυχνάρι» όπως έλεγε ο Γ. Δροσίνης.
Aυτά γιατί το νέο σχήμα της κυβέρνησης μοιάζει με τοπίο
στην ομίχλη που δεν μπορείς να εντοπίσεις ούτε στίγμα, ούτε ραχοκοκαλιά, ούτε
το ιδεολόγημα του.
Ένας ακόμα θίασος βασισμένος σε
κομματικές ισορροπίες εκατέρωθεν, που κλήθηκε επί σκηνής να παίξει ένα θεατρικό
έργο σε τεντωμένο σχοινί. Και θέατρο (όπως έλεγε ο Ι. Καμπανέλης) είναι ένα « μεγαλοφυές
ψεύδος» που μας ανεβάζει ψηλά για να συναντήσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Κλείνοντας, επιτρέψετε μου Κ. Πρόεδρε
να υπενθυμίσω και να συγκρίνω με την ευκαιρία του συνεδρίου της Ν.Δ το χθες με
το σήμερα για προβληματισμό.
Μάιος 1979 Α συνέδριο Χαλκιδικής. Εισήγηση του Κωνσταντίνου
Καραμανλή που γίνεται παμψηφεί αποδεκτή για ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό ως ιδεολογία
της Ν.Δ που σημαίνει, « αναγνώριση της ελευθερίας της αγοράς με την ρυθμιστική παρέμβαση
του κράτους, χάριν της κοινωνικής δικαιοσύνης».
Ιούνιος 2013 Θ συνέδριο Αθήνας.
Στην οικονομικά ασφυκτιούσα και κοινωνικά καθημαγμένη σημερινή συγκυρία, μια
αναδρομή στις επιλογές του ιδρυτή της θα ήταν πιστεύω πολύ χρήσιμη και πολλαπλά
αποτελεσμα Στην πρώτη του ομιλία στο νέο υπουργικό
συμβούλιο ο Κος Πρωθυπουργός είπε.
« Υπέρτατη ιδεολογία, είναι η σωτηρία του τόπου. Μας ενώνουν τα μεγάλα
και το αύριο, κάποιοι ζουν στους εφιάλτες του χθες, δεν θα αφήσουμε να μας διαιρέσουν
τα μικρά και το παρελθόν. Δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να πετύχουμε»…..
Πολύ σωστά επιτρέψετε μου να τονίσω
Κε Προέδρε, μόνο που σας διαφεύγει κάτι πολύ σημαντικό και απαραίτητο συστατικό
αυτής της φιλοσοφίας. Σας διαφεύγει προφανώς, ότι για να έχει πιθανότητες επιτυχίας
αυτή η καινούργια αρχή, πρέπει να γίνει πρωτίστως με πιο ριζοσπαστικές πολιτικές
και νέα πρόσωπα που θα έχουν εμπεδωμένη αυτή τη φιλοσοφία, ριζωμένα στο DNI τους την εντιμότητα και
την ηθική και σε κάθε περίπτωση την έξωθεν καλή μαρτυρία.
- Σας διαφεύγει Κε Πρωθυπουργέ, ότι τα τελευταία 33 χρόνια αυτά τα δυο πολιτικά
κόμματα που αποτελούν την συγκυβέρνηση, επέφεραν την πολιτική, ηθική και οικονομική
χρεοκοπία του τόπου με μικρότερη ή μεγαλύτερη ευθύνη.
- Λησμονείτε, ότι ουδέποτε στο παρελθόν η αποστροφή του μεγάλου κοινού
προς το πολιτικό σύστημα ήταν και είναι τόσο καταλυτική όσο σήμερα.
- Ξεχνάτε πως το γρασίδι που πατάτε Εσείς και ο Κος Βενιζέλος είναι ξερό-κατάξερο και μια σπίθα φτάνει
για να αρπάξει φωτιά..
Για να υλοποιηθεί αυτό που είπατε
στο νέο υπουργικό συμβούλιο Κε Πρόεδρε, πρέπει να λειτουργήσετε Εσείς ως Πρωθυπουργός
της χώρας και όχι ως αρχηγός της πληγωμένης Ν.Δ και ο Κος Βενιζέλος όχι ως αρχηγός
του καταβαραθρωμένου κινήματος, αλλά ως εταίρος πλήρους ανάληψης της ευθύνης
για το εδώ που φτάσαμε.
Γνωρίζετε βέβαια, πως για να
οικοδομηθεί κάτι καινούργιο, διαφορετικό και σταθερό χρειάζονται απαραίτητα καινούργια
υλικά, άφθαρτα και αγνά που δεν θα προκαλούν την κοινωνία από την ευθύνη τους
στην υφιστάμενη κατάρρευση.
Ίσως σας διέφυγε στην αγωνία να υπάρχει
σταθερή κυβέρνηση και να μην προσφύγουμε πάλι σε εκλογές, καθαρή αυτοκτονία, να
κάνατε έστω και ως εξωκοινοβουλευτικές προσωπικότητες μέλη του υπουργικού συμβουλίου
τους Κους Ρουσσόπουλο, Βουλγαράκη, Παυλίδη, Αλογοσκούφη κ.λ, όπως σας διέφυγε
να ζητήσετε επιτακτικά από τον Κο Βενιζέλο πως δεν έπρεπε να προτείνει τους Κ.Κ
Χρυσοχοίδη, Γεννηματά, Χριστοφυλλοπουλου κ.λ που προκαλούν στο άκουσμα τους και
μόνο.
Εύχομαι, επιθυμώ και θα χαρώ να διαψευσθώ
τούτη την τόσο κρίσιμη για τον τόπο ώρα. Την ώρα δυστυχώς που τα κατεψυγμένα σπέρματα
των μαυραγοριτών ζωντανεύουν, που το πιο περιθωριακό fan club των βετεράνων
γερμανοτσολιάδων αποκτά συνταγματική νομιμότητα, την ώρα που ο φασιστικός αυταρχισμός
βαφτίζεται αντίδοτο στην σπατάλη και διαφθορά και την ώρα που κατευθυνόμενες καρικατούρες
συνωστίζονται στον ιστό της εξουσίας, σίγουρα δεν είναι η ώρα για να ψάχνουμε καινούργιους
Γκλέζους να κατεβάσουν την Γερμανική σημαία, αν και είμαι βέβαιος πως θα βρεθούν
πολλοί εθελοντές.
Αυτή την ώρα Κ. Πρωθυπουργέ το ζητούμενο
είναι να μην αφήσετε να αρχίσει να έρπει η ίδια φιγούρα της πρώτης κατοχής, αυτής
που αφήνει πίσω της εκείνο το γλοιώδες, διάφανο αποτύπωμα του σαλιγκαριού. Το κορυφαίο
έργο του Δ. Ψαθά δεν είναι δέσμιο της επικαιρότητας του, μην το καταστήσετε δραματικά
επίκαιρο.
Αυτή την ώρα Κ Προέδρε δώστε την
δυνατότητα στη νέα γενιά πολιτικών να
« δώσουν φως από την φλόγα τους
κι ας είναι ένα ταπεινό λυχνάρι» όπως έλεγε ο Γ. Δροσίνης.
Aυτά γιατί το νέο σχήμα της κυβέρνησης μοιάζει με τοπίο
στην ομίχλη που δεν μπορείς να εντοπίσεις ούτε στίγμα, ούτε ραχοκοκαλιά, ούτε
το ιδεολόγημα του.
Ένας ακόμα θίασος βασισμένος σε
κομματικές ισορροπίες εκατέρωθεν, που κλήθηκε επί σκηνής να παίξει ένα θεατρικό
έργο σε τεντωμένο σχοινί. Και θέατρο (όπως έλεγε ο Ι. Καμπανέλης) είναι ένα « μεγαλοφυές
ψεύδος» που μας ανεβάζει ψηλά για να συναντήσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Κλείνοντας, επιτρέψετε μου Κ. Πρόεδρε
να υπενθυμίσω και να συγκρίνω με την ευκαιρία του συνεδρίου της Ν.Δ το χθες με
το σήμερα για προβληματισμό.
Μάιος 1979 Α συνέδριο Χαλκιδικής. Εισήγηση του Κωνσταντίνου
Καραμανλή που γίνεται παμψηφεί αποδεκτή για ριζοσπαστικό φιλελευθερισμό ως ιδεολογία
της Ν.Δ που σημαίνει, « αναγνώριση της ελευθερίας της αγοράς με την ρυθμιστική παρέμβαση
του κράτους, χάριν της κοινωνικής δικαιοσύνης».
Ιούνιος 2013 Θ συνέδριο Αθήνας.
Στην οικονομικά ασφυκτιούσα και κοινωνικά καθημαγμένη σημερινή συγκυρία, μια
αναδρομή στις επιλογές του ιδρυτή της θα ήταν πιστεύω πολύ χρήσιμη και πολλαπλά
αποτελεσμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου