Mνημόσυνο

Τα δάκρυα έτρεχαν ασταμάτητα από τα μάτια των αγαπημένων της παιδιών, του συζύγου της και των υπολοίπων συγγενών, στο μνημόσυνο για τις 40 ημέρες από τον άδικο χαμό της Βέτας.
Την Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2013, στην Εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου στο Παλαιό Φάληρο, τα πρόσωπα όλων ήταν σκυθρωπά, καθώς κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει, ότι η Βέτα χάθηκε τόσο άδικα.....Ήταν όλοι τους εκεί, συγγενείς, φίλοι, Καλαμωτούσοι της Αθήνας και από το χωριό, συγκλονισμένοι από την απώλεια της Βέτας, προσευχήθηκαν για την ανάπαυση της ψυχής της.
Η πεθερά της την αποχαιρέτησε με ένα Καλαμωτούσικο μοιρολόι.

Κάπου και κάπου να βρεθεί κάπου και που να λάχει
η νύμφη με την πεθερά τέτοια αγάπη ν΄αχει

Πως θα πλώσω το σχοινί και πως θα το μαζέψω της
νύφης μου το θάνατο πείτε μου πως θα αντέξω.

Θα φράξω τον Ξερόκαμπο θα φράξω την Φανούση
γιατί δεν θα έλθεις πια εσύ να πάμε στον Μαγγούση.

Ας είναι αιωνία η μνήμη της και αναπαυμένη η ψυχή της.