Πάμε, αλήθεια για Χριστούγεννα;

του  Σ. Γ. Μιχαηλίδη

Διάβηκα την απλωταριά και άλλους δρόμους τις τελευταίες ημέρες μεταξύ 11 και 12 το μεσημέρι και ειλικρινά τρόμαξα. Δεν κυκλοφορούσε ψυχή, σκόρπιοι άνθρωποι, βιαστικοί και μάλλον κατηφείς

.

Δύο φίλοι που διατηρούν κατάστημα, όταν τους ρώτησα για την κίνηση στην αγορά μου απάντησαν με απόλυτη φυσικότητα, μάλλον με κυνικό ρεαλισμό, ότι η κίνηση στην αγορά της Χίου τους τελευταίους μήνες είναι εικόνα που απαντάτε μόνο σε διηγήσεις μυθιστορημάτων εποχής απόλυτης ένδειας.

Οπωσδήποτε, υπάρχει μεγάλη οικονομική στενότητα αφού από κάθε σπιτικό έχει αφαιρεθεί σημαντικό ποσοστό εισοδήματος και οι πιο αδύναμες οικονομικά οικογένειες δοκιμάζονται και θα δοκιμαστούν πιο σκληρά κατά πως φαίνεται τους επόμενους μήνες. Όμως, έχω την υπόνοια ότι κάποιοι κύκλοι με την σύμπραξη των αθηναϊκών ΜΜΕ, προσπαθούν να εξαφανίσουν και το τελευταίο ίχνος αντίστασης και αντίδρασης προκειμένου να αντιμετωπίσουμε ψύχραιμα την κατάσταση.

Έχω την άποψη ότι χρειάζεται από σήμερα η δραστηριοποίηση, η προετοιμασία, η παρέμβαση των κοινωνικών και πολιτικών φορέων της Χίου για τη στήριξη των πιο αδύναμων ομάδων το επόμενο διάστημα. Αναρωτιέμαι, επιπλέον, αν υπάρχει κάποιο σχέδιο για να τονώσει λίγο την κατάσταση, να βελτιώσει την ψυχολογία μας, να πάρουμε μπρος, να κινηθούμε, να δώσουμε μια νότα σιγουριάς και αισιοδοξίας στον κόσμο που παρακολουθεί αμήχανος και φανερά ανήσυχος.

Την κατάσταση του νησιού και την αδυναμία που εμφανίζει σήμερα να επιδείξει και να αναπτύξει τις δυνατότητές του, την αντιληφθήκαμε για άλλη μια φορά από το θέαμα που εμφάνισε η Χίος τις ημέρες που μεγάλος αριθμός γειτόνων μας επισκέφθηκε. Η παραλία της Χίου, το δυνατό σημείο κάθε νησιού, ήταν εργοτάξιο ξηλώματος των θερινών καλυμμάτων και τραπεζιών και τα σκουπίδια ξέχειλα στην πόλη παντού εξ αιτίας της απεργίας των εργαζομένων στους Δήμους. Οι αξιολύπητοι αυτοί άνθρωποι που επέλεξαν τον τόπο μας να περάσουν τις ολιγοήμερες διακοπές τους, γύριζαν γύρω-γύρω δείχνοντας, ότι περίμεναν απελπισμένα να περάσουν οι ώρες να φύγουν. Η εικόνα της πόλης μας είναι βέβαιο ότι επιβαρύνει το θυμικό μας.

Ο Νοέμβρης τελειώνει, σε λίγες ημέρες έχουμε Χριστούγεννα, δεν λέω να γίνουμε Λονδίνο ή Αμβούργο, αλλά έλεος! δεν υπάρχει ίχνος έγνοιας για τον εμπορικό κόσμο και κατ’ επέκταση για όλους μας; Πότε θα στολισθεί η πόλη, πότε θα βάλει τα καλά της να δείξει χαρούμενη για να μας προσελκύσει; Έχει προγραμματισθεί κάτι, ειδικά γι’ αυτή τη δύσκολη περίοδο για να μας παρακινήσει να βγούμε από τα σπίτια μας, να κυκλοφορήσουμε στους δρόμους, να χαζέψουμε τις βιτρίνες, να ακούσουμε λίγη μουσική, να ανταλλάξουμε μια ματιά με φίλους, να χαρούνε τα παιδιά μας, να ξεφύγουμε από τις σκέψεις, να φύγει λίγο η κατήφεια και ο φόβος από τα πρόσωπά μας;

Το καλοκαίρι ξοδεύτηκαν τόσα χρήματα σε εκδηλώσεις αμφίβολης ποιότητας. Αλήθεια, περιμένω να ακούσω το εορταστικό πρόγραμμα του Δήμου και της Νομαρχίας για τις φετινές δύσκολες γιορτινές ημέρες, ώστε, να τονωθεί η αγορά και η ψυχολογίας μας.

Κάτι τελευταίο, αγαπητοί κύριοι: πριν παραδώσετε τις «Αρχές» δε φροντίζετε να κατεβάσετε τους διακόπτες στους αναμεταδότες των αθηναϊκών καναλιών για δυο-τρεις εβδομάδες, να προλάβουμε να έρθουμε στα «ίσια» μας πριν τα Χριστούγεννα, πριν μας τρελάνουν;