Σήμερα, ερχόμαστε στη Βουλή των Ελλήνων, σαράντα χρόνια μετά την αποκατάσταση
της Δημοκρατίας στη χώρα.
Σαράντα χρόνια μετά τα τραγικά γεγονότα της Κύπρου, τα οποία οδήγησαν στην εισβολή και στην κατοχή ενός μεγάλου μέρους του νησιού που εξακολουθεί να είναι υπό κατοχή.
Σαράντα χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, για την οποία οι μεγαλύτερες γενιές, πολλοί από εσάς, είδαν αφανείς ήρωες, αγωνιστές οι οποίοι κράτησαν την ανωνυμία τους, να κατοχυρώνουν στην πράξη τη Δημοκρατία για την ελληνική κοινωνία.
Είδαν αγωνιστές να στερούνται την ελευθερία τους για τα πιστεύω τους, για τους αγώνες τους, για την ανάκτηση της Δημοκρατίας στην Ελλάδα, για να μπορέσει ξανά αυτή η χώρα να βρει την ευρωπαϊκή της προοπτική.
Είδαν, οι μεγαλύτερες γενιές, αυτούς τους κόπους και τις θυσίες να επιβεβαιώνονται και να δικαιώνονται, μέσα από μία μακρά περίοδο δημοκρατικής ομαλότητας για τη χώρα.
Σήμερα, όμως, θα ήθελα να απευθυνθώ από το Βήμα της Ολομέλειας της Βουλής των Ελλήνων στους συνομήλικές μου, τους πιο μικρούς ή τους λίγο πιο μεγάλους από εμένα, που δεν έζησαν δικτατορία, πόλεμο ή εμφύλιο πόλεμο, που δεν έζησαν τις φρικτές εικόνες των βασανιστηρίων, που δεν έζησαν αυτές τις δύσκολες στιγμές των βασανιστηρίων. Σε όσους έζησαν δεδομένη τη Δημοκρατία στη χώρα, δεδομένο το δικαίωμα στην ελευθερία της άποψης, δεδομένη την κοινωνική ανοδικότητα.
Θα ήθελα, λοιπόν, να απευθυνθώ σε αυτόν τον νέο άνθρωπο των είκοσι ή των τριάντα ή ακόμα και των σαράντα ετών που έζησε από την αρχή αυτό το οποίο κατέκτησαν οι προηγούμενες γενιές για εμάς και για τους επόμενους.
Θα ήθελα να απευθυνθώ σε αυτόν τον νέο άνθρωπο, ο οποίος σήμερα βιώνει ο ίδιος και άλλα μέλη της οικογένειάς του το δύσκολο, το μαύρο φάσμα της ανεργίας. Να του πω ότι αυτή η γενιά που μεγάλωσε με τη Δημοκρατία ως δεδομένο, δεν θεώρησε ως λαϊκισμό τη θεσμική κατοχύρωση της ισότητας των φύλων με το νέο Οικογενειακό Δίκαιο.
Αντιθέτως, θεώρησε δεδομένο ότι η μητέρα και ο πατέρας του είναι ίσοι, θεώρησε δεδομένο ότι ο ίδιος, η συμμαθήτριά του, ο φίλος ή η φίλη του είναι ίσοι ενώπιον του νόμου με το νέο Οικογενειακό Δίκαιο που πέρασε τη δεκαετία του ’80.
Δεν θεώρησε λαϊκισμό την κατοχύρωση των κοινωνικών δικαιωμάτων σε αυτή τη χώρα, ούτε τη σύνταξη του γέροντα αγρότη παππού του ή της γερόντισσας γιαγιάς του, που ήταν ανασφάλιστοι και δεν είχαν κανένα δικαίωμα στα γηρατειά.
Ένας νέος άνθρωπος σήμερα δεν θεωρεί κρατισμό το να έχει το δικαίωμα να πάει στα κέντρα υγείας ή στα γενικά νοσοκομεία της χώρας, γιατί το ΕΣΥ δεν το θεώρησε κρατισμό. Δεν θεώρησε κρατισμό την ασφάλιση των εργαζομένων, τη δημόσια και δωρεάν παιδεία σε αυτή τη χώρα, από το νηπιαγωγείο έως το Πανεπιστήμιο.
Δεν θεώρησε κρατισμό την ισχυρή Τοπική Αυτοδιοίκηση του πρώτου και του δευτέρου βαθμού.
Δεν θεώρησε κρατισμό την αξιοκρατία σε αυτή τη χώρα, το ΑΣΕΠ και τις Ανεξάρτητες Αρχές, που εκσυγχρόνισαν το δίκαιό μας και μας ενέταξαν στον ευρωπαϊκό νομικό πολιτισμό.
Ναι, όπως είπε και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, αυτή η Δημοκρατία πέρασε από σαράντα κύματα. Όλα αυτά τα σαράντα χρόνια, όμως, έκαναν πιο ισχυρούς τους θεσμούς. Έκαναν πιο ισχυρή τη δημοκρατική συνείδηση του Έλληνα πολίτη.
Στο τέλος αυτής της μεγάλης πορείας είμαστε εμείς οι ίδιοι, οι Έλληνες πολίτες, που διαφυλάττουμε τη Δημοκρατία σε αυτή τη χώρα.
Δεν έγιναν όλα σωστά σε αυτόν τον κύκλο της Μεταπολίτευσης. Δεν έγιναν, όμως, και όλα λάθος. Αυτό πρέπει να είναι σαφές μήνυμα.
Δεν είναι λύση ο φασισμός, οι σειρήνες του μίσους και του νεοναζισμού.
Λύση είναι η περισσότερη Δημοκρατία, είναι η πιο ισχυρή Ελλάδα στην Ευρώπη, με διαφορετικές προτεραιότητες, με διαφορετική προοπτική για την ευρωπαϊκή κοινωνία.
Ο πολιτικός κόσμος της χώρας, το δημοκρατικό τόξο της χώρας πρέπει να πει «όχι στο διχασμό και στον λαϊκισμό των εύκολων λύσεων και των εύκολων δρόμων για να βγούμε από την κρίση, ναι στην ενότητα και στην ορθή λογική».
Η κρίση δεν ήταν συνέπεια της Δημοκρατίας και της κοινωνικής ανοδικότητας. Δεν ήταν συνέπεια του ότι ο γιος του αγρότη μπορεί να γίνει δικηγόρος ή γιατρός. Ήταν συνέπεια λαθεμένων επιλογών, τις οποίες έχουμε υποχρέωση εμείς να τις διορθώσουμε.
Έχουμε υποχρέωση να θωρακίσουμε θεσμικά τη χώρα, όχι μόνο για να βγούμε από την κρίση, αλλά, κυρίως, για να μην ξαναμπεί στην κρίση αυτή η χώρα, να μην ξαναζήσουν
την ίδια κρίση οι επόμενες γενιές.»
ΒΙΝΤΕΟ
https://www.youtube.com/watch?v=NO2CTzEjL3o
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου