του Σεβ. Μητροπολίτον Χίου κ. κ. ΔΙΟΝΥΣΙΟΥ
Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι ασφαλώς περίοδος πένθους. Παραδόξως, όμως, ή 'Εκκλησία μας τήν εγκαινιάζει μέ αισθήματα χαράς. Τήν Κυριακή τών Βαϊων, ή όποία αποτελεί τό κατώφλι τής Μ. Εβδομάδας, δίδει τόν τόνο τό αποστολικό ανάγνωσμα; «Χαίρετε έν Κυρίω πάντοτε πάλιν έρώ, χαίρετε». Άλλά καί τήν Μεγάλη Πέμπτη τό βράδυ Θά άκούσωμε στήν ακολουθία τών Παθών τού Κυρίου, όπου εύρισκόμεθα στό κορύφωμα τού πόνου τών πιστών, στό πρώτο Ευαγγέλιο, τόν χαροποιό λόγο τού Κυρίου; «Ταύτα λελάληκα ύμίν, 'ίνα ή χαρά ή έμή έν ύμίν μείνη καί ή χαρά ύμών πληρωθή». Γιά νά φθάσουμε, έν συνεχεία, στό Μέγα Σάββατο τό πρώϊ καί νά άκούσωμε άπό τό στόμα τού Κυρίου τό «Χαίρετε». Τό στοιχείο τής χαράς δέν λείπει ούτε τήν Μεγάλη `Εβδομάδα άπό τά αισθήματα καί τά ψάλματα τών όρθοδόξων χριστιανών. Καί τούτο, γιατί ό Χριστιανισμός, πού είναι θρησκεία τής ειρήνης καί τής αγάπης είναι καί ή θρησκεία τής χαράς. «Στις κορυφαίες στιγμές της ή χαρά είναι θρησκευτικής φύσεως...Στήν χαρά ύπάρχει ή έννοια τής ακτινοβολίας...». Αύτή είναι μιά διαπίστωση συγχρόνου ανθρώπου τών γραμμάτων. 'Ας ένωθούμε μέ τόν Λυτρωτή Χριστό, γιά νά είμεθα δοχεία χαράς καί εστίες ακτινοβολίας χαράς.
Η Μεγάλη `Εβδομάδα έφθασε. Μιά γλυκειά αγωνία καί δίψα καίει καί πάλι τίς ψυχές μας: νά ρουφήξουμε έφέτος, όσο μπορούμε περισσότερο, άπό τή ζωντανή πηγή, πού ανοίγεται μπροστά μας. Νά πλησιάσουμε περισσότερο στή Γεθσημανή, νά σταθούμε πιό κοντά στόν Σταυρό. Νά πάμε κι έμείς στή σιγαλιά τής Νύχτας, μέ τόν Νικόδημο καί τόν 'Ιωσήφ, νά τούς βοηθήσουμε στήν Αποκαθήλωση, νά κοπιάσουμε κι εμείς, γιά νά είσέλθη ό Μέγας Νεκρός - «καί ζών εις τούς αϊώνας»-όχι πιά στό μνημείο, «ό ήν λελατομημένον έκ πέτρας», άλλά στήν καρδιά μας, τής όποίας ό μοναδικός πόθος καί θησαυρός της καί μεγάλη της χαρά θά είναι ό Εσταυρωμένος 'Ιησούς.
'Εάν κι έμείς θέλουμε νά είμαστε αληθινοί οπαδοί τού 'Εσταυρωμένου, άς μή λησμονήσωμε ποτέ αυτό τό συνταρακτικό μάθημα τού Σταυρού. Στήν καθημερινή ζωή, όταν μάς προσβάλλουν, όταν μάς φέρωνται άδικα καί σκληρά, άς μήν σπεύδουμε νά κάνουμε αντίποινα.
Πρέπει νά τό καταλάβουμε, πώς δέν είναι δυνατός όποιος άπαντά μέ γροθιά στή γροθιά.
Δέν μπορεί νά λέγεται οπαδός τού Χριστού όποιος άπαντά στήν ύβρι μέ ύβρι, στό θυμό μέ θυμό, στήν περιφρόνηση μέ περιφρόνηση, στήν κακία μέ κακία.
Τό μεγαλείο δέν βρίσκεται ποτέ στήν εκδίκηση βρίσκεται μόνο στήν Αγάπη.
Ο Σταυρός τού Χριστού είναι ή μεγαλύτερη απόδειξη τής άλήθειας αυτής. Τίς `Άγιες αυτές ήμέρες, πού έρχονται, άς φέρουμε στή μνήμη μας πώς Εκείνος φέρθηκε σέ παρόμοιες συνθήκες καί άς Τού ζητήσουμε τήν χάρη καί τήν δύναμή Του, νά μπορούμε κι έμείς άπό καρδίας νά συγχωρούμε ειλικρινά, νά αγαπάμε ακόμη καί τούς έχθρούς μας.
Η Μεγάλη `Εβδομάδα έφθασε. Μιά γλυκειά αγωνία καί δίψα καίει καί πάλι τίς ψυχές μας: νά ρουφήξουμε έφέτος, όσο μπορούμε περισσότερο, άπό τή ζωντανή πηγή, πού ανοίγεται μπροστά μας. Νά πλησιάσουμε περισσότερο στή Γεθσημανή, νά σταθούμε πιό κοντά στόν Σταυρό. Νά πάμε κι έμείς στή σιγαλιά τής Νύχτας, μέ τόν Νικόδημο καί τόν 'Ιωσήφ, νά τούς βοηθήσουμε στήν Αποκαθήλωση, νά κοπιάσουμε κι εμείς, γιά νά είσέλθη ό Μέγας Νεκρός - «καί ζών εις τούς αϊώνας»-όχι πιά στό μνημείο, «ό ήν λελατομημένον έκ πέτρας», άλλά στήν καρδιά μας, τής όποίας ό μοναδικός πόθος καί θησαυρός της καί μεγάλη της χαρά θά είναι ό Εσταυρωμένος 'Ιησούς.
'Εάν κι έμείς θέλουμε νά είμαστε αληθινοί οπαδοί τού 'Εσταυρωμένου, άς μή λησμονήσωμε ποτέ αυτό τό συνταρακτικό μάθημα τού Σταυρού. Στήν καθημερινή ζωή, όταν μάς προσβάλλουν, όταν μάς φέρωνται άδικα καί σκληρά, άς μήν σπεύδουμε νά κάνουμε αντίποινα.
Πρέπει νά τό καταλάβουμε, πώς δέν είναι δυνατός όποιος άπαντά μέ γροθιά στή γροθιά.
Δέν μπορεί νά λέγεται οπαδός τού Χριστού όποιος άπαντά στήν ύβρι μέ ύβρι, στό θυμό μέ θυμό, στήν περιφρόνηση μέ περιφρόνηση, στήν κακία μέ κακία.
Τό μεγαλείο δέν βρίσκεται ποτέ στήν εκδίκηση βρίσκεται μόνο στήν Αγάπη.
Ο Σταυρός τού Χριστού είναι ή μεγαλύτερη απόδειξη τής άλήθειας αυτής. Τίς `Άγιες αυτές ήμέρες, πού έρχονται, άς φέρουμε στή μνήμη μας πώς Εκείνος φέρθηκε σέ παρόμοιες συνθήκες καί άς Τού ζητήσουμε τήν χάρη καί τήν δύναμή Του, νά μπορούμε κι έμείς άπό καρδίας νά συγχωρούμε ειλικρινά, νά αγαπάμε ακόμη καί τούς έχθρούς μας.
+Χ. Δ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου