Έφυγε για το μεγάλο ταξίδι ο Ισίδωρος Καζάς του Κων/νου από την Καλαμωτή

 

Έφυγε πλήρης ημερών στην Αθήνα ο Ισίδωρος Καζάς του Κων/νου, συνταξιούχος του Δημοσίου  σε ηλικία 97 ετών από την Καλαμωτή.  

Η εξόδιος ακολουθία θα γίνει την Τρίτη 25 Νοεμβρίου 2025 και ώρα 3,30.μ.μ.στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στην Καλαμωτή.  Παρακαλούνται όσοι τιμούν  την μνήμη του να τον συνοδεύσουν στην τελευταία κατοικία του και να προσευχηθούν  για την ανάπαυση της ψυχής του. 

Με  υπομονή και καρτερία αντιμετώπισε τα προβλήματα υγείας του πολλά χρόνια, έχοντας συνέχεια δίπλα του την σύζυγο του και τα παιδιά του που τον φρόντιζαν.

Ο Ισίδωρος Καζάς γεννήθηκε το 1928 στην Καλαμωτή, ήταν το πέμπτο παιδί του Κωστή Καζά και της Αγγερούς Καζά που δεν βρίσκονται πλέον στην ζωή. Στους δύσκολους τότε καιρούς κατάφερε με την θέληση και την επιμονή του να τελειώσει το Γυμνάσιο στη Χίο. Μετά την στρατιωτική του θητεία διορίστηκε στο Δημόσιο Ταμείο Χίου.

Ο Ισίδωρος υπηρέτησε με ευσυνειδησία και εργατικότητα 35 χρόνια στο Δημόσιο Ταμείο, στη Χίο, στη Σύρο και στην Αθήνα, από όπου συνταξιοδοτήθηκε και επέστρεψε στην αγαπημένη του Καλαμωτή. Ο θάνατος του βύθισε στη θλίψη την οικογένεια του και τους φίλους του. Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος αισθήματα, ειλικρινής, τίμιος, ηθικός, άριστος οικογενειάρχης.

Παντρεμένος με την Κυριακή Κανάριου έφτιαξαν μία όμορφη οικογένεια. Απέκτησαν δύο κόρες και ευτύχισε να καμαρώσει τα παιδιά του και τα εγγόνια του.

Αγαπημένε μου θείε. θα μείνεις για πάντα μες στις καρδιές μας.

Από την ζεστή αγκαλιά του πατέρα σου, της μητέρα σου και των αδελφών σου στη γειτονιά των Αγγέλων που βρίσκεσαι τώρα, ξέρουμε ότι μας βλέπεις και χαμογελάς. Νοιώθουμε ευλογημένοι που σε είχαμε στη ζωή μας.

 Η παρακαταθήκη που αφήνεις πίσω σου θα φυλαχθεί από όλους μας και θα σε θυμόμαστε πάντα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα της Καλαμωτής που θα σε σκεπάσει και ας δίνει ο Θεός μας βάλσαμο παρηγοριάς στην σύζυγο σου, στα παιδιά σου, στα εγγόνια σου, στα ανήψια σου και στους συγγενείς 

Η μνήμη του θα μείνει ζωντανή στη σκέψη μας.

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ θείε, εύχομαι ο  Θεός να σε αναπαύσει στην αγκαλιά Του και να δίνει στην οικογένεια σου δύναμη και κουράγιο.

.

ΑΙΩΝΙΑ Η ΜΝΗΜΗ ΣΟΥ

O Μορφωτικός Σύλλογος Πυργίου «Γεώργιος Θεοτοκάς» ξεκινάει μαθήματα Σκακιού

 

O Μορφωτικός Σύλλογος Πυργίου «Γεώργιος Θεοτοκάς» ξεκινάει μαθήματα Σκακιού από την Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2025 και κάθε Κυριακή ώρα 11-1. Εκδήλωση ενδιαφέροντος στο τηλέφωνο 6949841939 ή σε οποιοσδήποτε μέλος του Συλλόγου.

Γιατί η Χίος πρέπει να χωρισθεί σε τρεις Δήμους, του Μιχάλη Κανάριου

 

Αναδημοσιεύω την ανάρτηση που έκανα πριν οκτώ χρόνια την Τετάρτη 11 Οκτώβρη 2017,αλλά δυστυχώς δεν έγινε τίποτα.

Οι δύο αυτοδιοικητικές μεταρρυθμίσεις. του Καποδίστρια και του Καλλικράτη έγιναν προφανώς για δύο λόγους.

α.να μειωθούν τα έξοδα της διοικητικής λειτουργίας του κράτους και

β. να αυξηθεί η αποτελεσματική των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών της Περιφέρειας.

Με την λογική της σύγχρονης ανάπτυξης το κράτος έδωσε προτεραιότητα στις υποδομές και η οικονομία ξεπέρασε τα όρια των τοπικών κοινωνιών. Ειδικά οι συγκοινωνίες ένωσαν τους χώρους που αποτελούσαν τους παράλληλους μικρόκοσμους της επαρχίας.

 Οι παλαιοί Δήμοι δεν διέθεταν ούτε την τεχνογνωσία, ούτε τα χρήματα, ούτε τον εξοπλισμό για έργα μεγαλύτερης κλίμακας. Όμως η ορθότητα των πολιτικών επιλογών δεν κρίνεται μόνο από την ορθολογική λογική αλλά και από την πείρα. Γιαυτό η πολιτική αποτελεί μία συνεχή λειτουργία και όχι δέσμη εφάπαξ λύσεων.

Η πείρα απέδειξε τελικά, ότι τα οφέλη από την γεωγραφική επέκταση των Δήμων στα όρια των παλαιών Νομών ωφέλησαν μόνο τα κεντρικά ταμεία του κράτους το οποίο περιόρισε τα έξοδα του αλλά εζημίωσε τις αναπτυξιακές προοπτικές της περιφέρειας.

Είναι άλλο πράγμα η τοπική αυτοδιοίκηση και άλλο η περιφερειακή κρατική διοίκηση. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι πρώτα απ΄όλα ο στυλοβάτης της κοινωνικής συνοχής της κάθε τοπικής κοινωνίας. Ασκεί πρώτα απ΄όλα κοινωνικό ρόλο, ενθαρρύνει την συνεργασία του τοπικού πληθυσμού και αυξάνει το ενδιαφέρον των ντόπιων για συμμετοχή στα κοινά.

Η ανάπτυξη δεν είναι κατά πρώτο λόγο θέμα κεντρικών γραφείων αλλά ενδιαφέρον και ευθύνη για την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της κάθε τοπικής κοινωνίας.

Η Χίος μας είναι μια δυναμική κοινωνία με πολλές ανεκμετάλλευτες ευκαιρίες, που περιμένουν της τοπικές  συνεργασίες για να ξεκινήσει η αξιοποίηση τους. Η έννοια του αρχαίου ελληνικού Δήμου μόνο στα όρια των τοπικών κοινωνιών μπορεί να λειτουργήσει.

Γι αυτούς του λόγους και με την πείρα που έχω αποκτήσει ως αυτοδιοικητικός και εκδότης τοπικής ηλεκτρονικής εφημερίδας κρίνω ότι η δημιουργία τριών Δήμων θα δώσει νέα ώθηση στην ανάπτυξη του τόπου μας που τόσο το έχει ανάγκη.

Μιχάλης Κανάριος του Γεωρ.

Τέως Κοινοτικός Σύμβουλος

Κοινότητας Καλαμωτής

Επίσης αναδημοσιεύω άρθρο του Καθηγητή Ηλία Φιλιππίδη για το ίδιο θέμα,στην ανάρτηση που έκανα την Τετάρτη 11 Οκτωβρίου 2017

Τρείς Δήμοι για τη Χίο, του Παν/κού Καθηγητή Κοινωνιολογίας Ηλία Φιλιππίδη

Ένα βασικό αξίωμα της κοινωνιολογίας λέει: ό,τι προέρχεται εκ των άνω, αντιπροσωπεύει το κράτος και ό,τι προέρχεται εκ των κάτω, αντιπροσωπεύει την κοινωνία.

Ασφαλώς οι δύο αυτοί πόλοι της υποστάσεως του κάθε κράτους αλληλοσυμπληρώνονται αλλά η χρυσή τομή της ισορροπίας κατανομής της μεταξύ τους ευθύνης είναι ένα διαχρονικό ζητούμενο, το οποίο πρέπει να επαναπροσδιορίζεται και να αξιολογείται ανάλογα με τις εξελίξεις. Επίσης ο επαναπροσδιορισμός αυτής της ισορροπίας δεν πρέπει να γίνεται μονομερώς εκ μέρους του κράτους αλλά κατόπιν διαλόγου με τις Τοπικές κοινωνίες.

Η δομή του κράτους μας χαρακτηρίζεται δυστυχώς από έντονο έλλειμμα δημοκρατικότητας. Δύο λόγοι αφορούν το θέμα μας:

α. το έλλειμμα συμμετοχής των πολιτών και της κοινωνίας στις πολιτικές διαδικασίες λήψεως των αποφάσεων που μας αφορούν και

β. το έλλειμμα αποκεντρώσεως στην σχέση κέντρου και περιφέρειας. Είναι άλλο πράγμα η Τοπική αυτοδιοίκηση και άλλο η διοικητική αποκέντρωση. Αυτό που υπάρχει σήμερα στην Ελλάδα είναι περισσότερο διοικητική αποκέντρωση. Αυτή την έννοια έχουν οι δύο      « αυτοδιοικητικές » μεταρρυθμίσεις « Καποδίστριας » και                                   « Καλλικράτης ».

Αποτέλεσμα του δημοκρατικού ελλείμματος του Ελλαδικού κράτους είναι:

α. η ανικανότητά μας  να αξιοποιήσουμε τα πολλά και ανεκμετάλλευτα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας και

β. το έλλειμμα συνεργασίας των πολιτών στο πλαίσιο της κάθε Τοπικής κοινωνίας. Ο συγκεντρωτισμός  της εξουσίας αναπαράγει τον ατομοκεντρισμό και την ιδιοτέλεια των Ελλήνων και όχι την συνεργασία, την εμπιστοσύνη και την προσφορά στο σύνολο, όπως παλαιά στις ελληνικές κοινότητες.

Έχοντας γνωρίσει το όμορφο νησί της Χίου και ιδιαίτερα μέσα από την εμπειρία του Λαϊκού Πανεπιστημίου Καλαμωτής, βρίσκω πολύ σωστή την πρόταση για τον χωρισμό του νησιού σε 3 Δήμους.

Η ανάπτυξη της Ελλάδας σήμερα, ακόμη και λόγω της κρίσεως, απαιτεί πολλαπλές ταχύτητες, με παράλληλες ποιοτικές πρωτοβουλίες χαμηλού κόστους. Αυτές μόνο από την ενεργοποίηση των Τοπικών κοινωνιών μπορούν να προέλθουν.

Αυτό δυστυχώς που δεν έχει γίνει κατανοητό στην Ελλάδα, είναι ότι η ανάπτυξη προέρχεται πρωταρχικώς εκ των κάτω. Αυτό λέει η αρχή της επικουρικότητας: ό,τι δεν μπορεί να κάνει ο δήμος, το αναλαμβάνει ο νομός. Ό,τι δεν μπορεί να κάνει ο νομός, το αναλαμβάνει η περιφέρεια. Ό,τι δεν μπορεί να κάνει η περιφέρεια, το αναλαμβάνει το κράτος.

Ας γίνει η Χίος ένα τέτοιο δημιουργικό παράδειγμα δημοτικής ανασυγκροτήσεως με βάση την πανάρχαια παράδοση του ελληνικού κοινοτισμού, στον οποίο ο Ελληνισμός οφείλει τόσο την διάρκειά του, όσο και την δημιουργικότητά του.

Αθήνα, 10 Οκτωβρίου 2017                                                                                     

Ηλίας Φιλιππίδης                                                                                                     

Παν/κός καθηγητής κοινωνιολογίας

filippidis103@yahoo.gr

Εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας του Γιώργη Γερόλυμπου με τίτλο: «Καλαμωτή: ένα μεσαιωνικό χωριό της Χίου», που θα γίνουν τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2025 στις 18:30,

 

Το Ίδρυμα Παναγιώτη & Έφης Μιχελή καλεί στα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας του Γιώργη Γερόλυμπου με τίτλο: «Καλαμωτή: ένα μεσαιωνικό χωριό της Χίου», που θα γίνουν τη Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2025 στις 18:30, στην Αίθουσα Εκθέσεων και Εκδηλώσεων του Ιδρύματος Μιχελή, στην Λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας 79, στην Αθήνα.

Το Ίδρυμα Μιχελή, για περισσότερα από 40 χρόνια, υποστηρίζει τη μελέτη της αισθητικής και αναδεικνύει κάθε φορά επίκαιρα θέματα που είτε εντάσσονται αμιγώς στο γνωστικό της πεδίο, είτε προκύπτουν μέσα από τον διάλογο με την αρχιτεκτονική και τη φιλοσοφία της τέχνης. 

Η περίπτωση του μεσαιωνικού χωριού της Καλαμωτής στη Χίο είναι μοναδική όχι μόνο διότι συνδυάζει το αρχιτεκτονικό με το ιστορικό ενδιαφέρον αλλά διότι ταυτόχρονα το παράδειγμά της συνοψίζει πολλούς από του σύγχρονους προβληματισμούς σχετικά με τη διατήρηση και ανάδειξη της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και τους τρόπους που καλούμαστε να τη διαχειριστούμε στον 21ο αιώνα.   

Το λεύκωμα που συνοδεύει την έκθεση παρουσιάζει τον τόπο μέσα από το μοναδικό βλέμμα του φωτογράφου Γιώργη Γερόλυμπου, και είναι  χωρισμένο σε 4 θεματικές ενότητες, όπως άλλωστε και οι φωτογραφίες της έκθεσης: από ψηλά (κατόψεις), οικισμός, άνθρωποι και δέντρα. Στόχος της έκδοσης είναι να αποτελέσει την αφορμή για επανεκκίνηση μιας ουσιαστικής συζήτησης της επιστημονικής κοινότητας και της κοινωνίας σχετικά με την αισθητική των ιστορικών οικισμών και του αποτυπώματός τους στο παρόν αλλά και στο μέλλον.    

 

[…] Έπειτα από μία εβδομάδα που περπάτησα το χωριό πάνω κάτω απ’ άκρη σ’ άκρη, κάνοντας λήψεις των δρόμων του που άλλες φορές οδηγούν σε κάτι αναπάντεχο και άλλες φορές πουθενά, φωτογραφίζοντας τους ανθρώπους που ονομάζουν αυτό τον τόπο σπίτι τους, πετώντας ψηλά από πάνω και καταγράφοντας τη ρυμοτομία του και, τέλος, εστιάζοντας με προσοχή, από χαμηλά, στην τυπολογία των μαστιχόδεντρων, ένα αβίαστο συμπέρασμα προέκυψε στη σκέψη μου: τη γαλήνη που ένιωσα ερχόμενος σε αυτό τον τόπο την αναγνώρισα σε κάθε εικόνα που είδα μέσα από φακό μου. Γαλήνη στη ρυμοτομημένη γεωγραφία του χωριού, γαλήνη στους ήσυχους δρόμους του, γαλήνη στα πρόσωπα των ανθρώπων που γνώρισα και μου επέτρεψαν να κρατήσω την εικόνα τους και, τέλος, γαλήνη στα αιώνια δένδρα που βρήκα μπροστά μου, δένδρα που δεν φύονται πουθενά αλλού. Ένιωσα ότι αυτοί οι δρόμοι, αυτά τα κτίσματα και κυρίως αυτοί οι άνθρωποι, όπως τα μαστίχια, δεν μπορούν να απαντηθούν πουθενά αλλού στον κόσμο. […]   Γ.Γ.

 

Γιώργης Γερόλυμπος (Παρίσι, Γαλλία 1973) Σπούδασε Φωτογραφία στην Αθήνα και Αρχιτεκτονική στη Θεσσαλονίκη, ολοκληρώνοντας μεταπτυχιακές σπουδές και διδακτορική διατριβή στην Μεγάλη Βρετανία. Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Fulbright και μέλος της Ελληνικής συμμετοχής στην Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής στη Βενετία το 2012 και εκ νέου το 2014. Από το 2006 και για μία δεκαετία υπήρξε ο επίσημος φωτογράφος της κατασκευής του Κέντρου Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος σε αρχιτεκτονική του Renzo Piano. Το 2020 επιλέχθηκε από το Μουσείου του Λούβρου για να αναλάβει τη φωτογράφιση για το επίσημο βιβλίο του Μουσείου στο Abu Dhabi έργο του Jean Nouvel. Το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο «Ορθογραφίες» εκδόθηκε από τις εκδόσεις Yale University και παρουσιάστηκε στο ΜοΜΑ της Νέας Υόρκης.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΕΚΘΕΣΗΣ

Διάρκεια έκθεσης: 24 Νοεμβρίου – 22 Δεκεμβρίου 2025

Ώρες λειτουργίας:

Τρίτη, Πέμπτη και Παρασκευή: 12:00–20:00

Τετάρτη: 11:00–16:00

 

Η γαλήνη ως αρχιτεκτονική: Ο Γιώργης Γερόλυμπος στην Καλαμωτή της Χίου

Υπάρχουν τόποι που δεν φωτογραφίζονται, μοιάζουν να σε κοιτούν και αυτοί, σε υποβάλλουν σε μια σιωπηλή συμφωνία εμπιστοσύνης. Η Καλαμωτή της Χίου είναι ένας τέτοιος τόπος. Ένα μεσαιωνικό χωριό φτιαγμένο από το φως και την υπομονή, που δεν ενδιαφέρεται να γίνει γραφικό, αλλά να παραμείνει ζωντανό.Ο διεθνούς φήμης φωτογράφος και αρχιτέκτονας Γιώργης Γερόλυμπος, από τους σημαντικότερους Έλληνες της γενιάς του, αφιερώνει στη μεσαιωνική Καλαμωτή ένα ολόκληρο εικαστικό δοκίμιο, μια μελέτη πάνω στη σχέση του ανθρώπου με τον χώρο και της μνήμης με το βλέμμα. Το λεύκωμα από τις εκδόσεις Μέλισσα συνοδεύει έκθεση (24 Νοεμβρίου - 22 Δεκεμβρίου) που παρουσιάζεται στο Ίδρυμα Παναγιώτη & Έφης Μιχελή, που για περισσότερα από σαράντα χρόνια λειτουργεί ως τόπος στοχασμού για την αισθητική και τη φιλοσοφία της τέχνης.

Η Καλαμωτή δεν είναι απλώς ένα καλοδιατηρημένο μαστιχοχώρι. Είναι ένα οικοσύστημα γεωμετρίας και ζωής: δρόμοι που οδηγούν στο πουθενά, σπίτια δεμένα το ένα με το άλλο σαν αλυσίδα, σκιές που πέφτουν συμμετρικά πάνω στις προσόψεις. Ο Γερόλυμπος δεν αναζητά το τουριστικό κάδρο· δεν απομονώνει, δεν εξωραΐζει. Φωτογραφίζει με την ακρίβεια ενός αρχιτέκτονα και τη στοχαστικότητα ενός ποιητή σαν να μετράει τον χρόνο με το φως.

Τόσο το βιβλίο όσο και η έκθεση χωρίζονται σε τέσσερις ενότητες: Από ψηλά, Οικισμός, Άνθρωποι, Δέντρα. Από τις εναέριες κατόψεις που μοιάζουν με χειρόγραφα του 14ου αιώνα, μέχρι τα πορτρέτα των κατοίκων και τα μαστιχόδεντρα που στρίβουν το σώμα τους προς τον ήλιο, το βλέμμα του φωτογράφου συλλαμβάνει κάτι πιο ουσιαστικό από την ομορφιά: τη συνέχεια.

Στα πρόσωπα των ανθρώπων βλέπει κανείς τη φυσική ευγένεια εκείνων που γνωρίζουν ότι δεν είναι περαστικοί, αλλά κρίκος μιας μακράς αλυσίδας. Στα δέντρα, την επιμονή μιας φύσης που επιβιώνει χωρίς να παραπονιέται.

«Έπειτα από μία εβδομάδα που περπάτησα το χωριό πάνω κάτω απ’ άκρη σ’ άκρη», γράφει ο Γερόλυμπος στο κείμενο του λευκώματος, «η γαλήνη που ένιωσα την αναγνώρισα σε κάθε εικόνα που είδα μέσα από τον φακό μου».

Η φράση αυτή θα μπορούσε να λειτουργήσει ως υπότιτλος του έργου του συνολικά: από το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος που φωτογράφισε με προσκυνηματική συνέπεια επί δέκα χρόνια, μέχρι το Louvre Abu Dhabi του Jean Nouvel, που του ανέθεσε την επίσημη φωτογραφική απεικόνιση του μουσείου. Πάντα η ίδια εμμονή: να καταγράψει τη σχέση του ανθρώπου με τον χώρο που τον καθορίζει: είτε αυτός είναι ένα κτίσμα, είτε ένα νησί, είτε ένα κλαδί μαστιχόδεντρου.

Στην Καλαμωτή, ο φακός του μοιάζει να αποδέχεται την απουσία κάθε δραματικότητας. Είναι σαν να ανακαλύπτει μια ελληνική σιωπή που δεν είναι παθητική αλλά στοχαστική.Η φωτογραφία εδώ δεν «τεκμηριώνει» αλλά συλλογίζεται. Αυτό το βλέμμα, τόσο ήρεμο και ακριβές, λειτουργεί σχεδόν πολιτικά υπενθυμίζοντας ότι η κληρονομιά δεν είναι κάτι που σώζουμε, αλλά κάτι που μας συγκρατεί.

Το έργο του Γερόλυμπου δεν είναι μια ακόμη άσκηση νοσταλγίας. Είναι μια πρόταση για το πώς μπορεί να υπάρξει η Ελλάδα του 21ου αιώνα: λιγότερο εορταστική, περισσότερο συνειδητή. Ίσως γι’ αυτό το φως της Καλαμωτής, έτσι όπως το βλέπουμε μέσα από τον φακό του, μοιάζει πιο βαθύ, πιο ώριμο.

Το ψωμί ως <p>Πηγή: <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr">iefimerida.gr</a> - <a target="_blank" href="https://www.iefimerida.gr/politismos/epiloges-shedio-minas-2026">Οι ζύμες του Βatard, η μεσαιωνική Καλαμωτή, το σχέδιο του Minas για το 2026: Οι επιλογές της Κατερίνας Ι. Ανέστη - iefimerida.gr</a></p>

Ο Καλαμωτούσης, Κώστας Τριαντάφυλλος έτρεξε στον 42ο Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθήνας

Ο Κώστας Τριαντάφυλλος, Δημοτικός Σύμβουλος, τ. Βουλευτής Χίου, και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του ΣΕΓΑΣ, έτρεξε στον 42ο Αυθεντικό Μαραθώνιο Αθήνας στα 10χλμ κι έζησε για μια ακόμη φορά τη μαγεία του τερματισμού στο Παναθηναϊκό στάδιο, την οποία αποτύπωσε στο προφίλ του στο Facebouk και δημοσιεύουμε .

Μα θα το τρέξεις το δεκάρι;

Θα το τρέξω, για το νησί μας, που, φέτος, δοκιμάζεται σκληρά.

Έτσι, χωρίς πολλή προετοιμασία (για αυτό και ο χρόνος δεν ήταν καλός), και πάντοτε με τις συμβουλές του Ioannis Petris , βρέθηκα στην αφετηρία, μαζί με χιλιάδες (κανονικούς) δρομείς αλλά και πολίτες, που απλά βγήκαν να περπατήσουν και να χαρούν την πόλη, που κάθε χρόνο τέτοια εποχή βάζει τα καλά της για να μας υποδεχθεί.

Τί είναι αυτό που κινεί τόσες χιλιάδες να κάνουν μαζί αυτήν την διαδρομή;

Είναι η χαρά του αγώνα; Είναι η πρόκληση να ξεπεράσεις τον εαυτό σου, τα όρια σου, τις αντοχές σου, να ξεπεράσεις τελικά την αδράνεια; Να εντάξεις ένα πιο υγιή τρόπο ζωής στην καθημερινότητά σου; Είναι η μόδα;

Είναι, ίσως, το γεγονός ότι συμμετέχοντας, έστω στο δεκάρι ή στο πεντάρι αυτού του Αυθεντικού Μαραθωνίου των Αθηνών, τιμάμε αυτούς που πέρασαν, έτρεξαν, αγωνίστηκαν πριν από μας αλλά και αυτούς που θα έρθουν, θα τρέξουν θα περάσουν; Τιμάμε τον αγώνα των Μαραθωνομάχων για τον ελεύθερο κόσμο;

Ή ίσως στέλνουμε ο καθένας και η καθεμιά από εμάς και όλοι μαζί, ένα χωριστό μήνυμα Ειρήνης, όπως ο Γρηγόρης Λαμπράκης, στη μνήμη του οποίου διεξάγεται, από το 1983, ο Αυθεντικός (Κλασικός) Μαραθώνιος των Αθηνών;

Ίσως, τελικά, σε έναν κόσμο, που μας προορίζει να περνάμε την ζωή μας σε μια καρέκλα, κοιτώντας μια οθόνη, όλοι εμείς, περπατώντας ή τρέχοντας σε όλη ή σε μέρος της αυθεντικής διαδρομής, στέλνουμε ένα μήνυμα αντίστασης: Συνεχίζουμε να κινούμαστε άρα υπάρχουμε…

Στο τέλος, το μοναδικό συναίσθημα του τερματισμού στο Καλλιμάρμαρο, πάντοτε θα μας επιβραβεύει...

40/Μνημόσυνο της Μαρίας Κων. Καϊμάκη στην Καλαμωτή

Την Κυριακή 16 Νοεμβρίου 2025 θα πραγματοποιηθεί το 40/νθήμερο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής της Μαρίας Κων. Καϊμάκη , στον Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής στην Καλαμωτή και καλούνται όλοι όσοι τιμούν την μνήμη της, όπως παρευρεθούν, για να προσευχηθούμε όλοι μαζί στον Παντοδύναμο να δώσει στην ψυχή της την αιώνια ανάπαυση.

Η Μαρία υπήρξε μια άριστη σύζυγος. παντρεύτηκε τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καϊμάκη  με τον οποίο απέκτησαν δύο κόρες την Αργυρώ  και την Κυριακή, τα οποία τα στήριξαν, τα δίδαξαν στις αρχές του ήθους, της ευπρέπειας και της ευγένειας φτιάχνοντας τις δικές τους οικογένειες που της χάρισαν εγγόνια και δισέγγονα.

Ή Μαρία ήταν καλόκαρδη και αγαπητή με αγνά αισθήματα και ευγένεια ψυχής. Ήταν σεμνή και καλοπροαίρετη, χαμογελαστή και κεφάτη με αισιόδοξη διάθεση για τη ζωή και τους ανθρώπους. Χαρακτηριστικό της ήταν το γλυκό χαμόγελο της και η ευχάριστη παρουσία της.

Αιωνία η μνήμη της.

Δωρεά στο Γυμνάσιο Καλαμωτής

Αφορμή στην σημερινή ανάρτηση είναι η ευγενική προσφορά του Χριστόφορου Καπή και της Μαρίας Μπιρλή, στην δωρεάν αναβάθμιση των εγκαταστάσεων του Γυμνασίου Καλαμωτής, στο ευχαριστήριο που μας έστειλε και δημοσιεύσαμε  η Γυμνασιάρχης Αργυρώ Νεοχωρούση, και ανέφερε την δωρεά του ξυλουργού Χριστόφορου Καπή και της Μαρίας Μπιρλή ιδιοκτήτριας καταστήματος χρωμάτων και οικοδομικών υλικών.

Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Χριστόφορος δείχνει την αγάπη και την ευαισθησία για το χωριό προσφέροντας ανιδιοτελώς στις ανάγκες των συλλόγων, Φίλων Φιλαρμονικής Ορχήστρας  και στον Προοδευτικό Όμιλο Καλαμωτής

Με πάθος για την τέχνη της ξυλουργικής και την δέσμευση για την ποιότητα, ο Χριστόφορος κατασκευάζει χειροποίητα κλασικά έπιπλα στα Μαστιχοχώρια και όχι μόνο που συνδυάζουν την κομψότητα με τη λειτουργικότητα. Από καναπέδες και πολυθρόνες μέχρι κρεβάτια και άλλες μοναδικές δημιουργίες, φτιαγμένα με προσοχή στη λεπτομέρεια και με τα καλύτερα υλικά.

 Το ίδιο ισχύει και για την Μαρία  Μπιρλή δείχνοντας την αγάπη και την ευαισθησία της για την Καλαμωτή, προσφέροντας ανιδιοτελώς στις ανάγκες των συλλόγων.

Το κατάστημα υης Μαρίας ιδρύθηκε το 2000 και είναι μια καθαρά οικογενειακή επιχείρηση στ' Αρμόλια της Χίου.

Σκοπός της επιχείρησης  είναι η εξυπηρέτηση των κατοίκων της περιοχής πάντα με σεβασμό και αξιοπιστία στο πρόσωπο τους. Η άριστη εξυπηρέτηση των πελατών είναι προτεραιότητα, με το προσωπικό να είναι πάντα πρόθυμο να βοηθήσει και να συμβουλεύσει.

Η γκάμα των προϊόντων είναι πλούσια και καλύπτει τις ανάγκες τόσο του επαγγελματία όσο και του ιδιώτη καταναλωτή.  

Η πράξη τους αυτή αποτελεί παράδειγμα κοινωνικής ευαισθησίας και έμπρακτης αγάπης προς τη νέα γενιά.

Ευχαριστήριο από το Γυμνάσιο Καλαμωτής

 

Η Επέτειος για τα 113 χρόνια της Απελευθέρωσης της Χίου από τον τουρκικό ζυγό στην Καλαμωτή

 

Η επέτειος για τα 113 χρόνια της Απελευθέρωσης της Χίου από τον τουρκικό ζυγό εορτάστηκε και φέτος με την απαιτούμενη μαγαλοπρέπεια στην Καλαμωτή, ως ελάχιστος φόρος τιμής σε εκείνη την γενιά που έδωσε τα πάντα για να μας εξασφαλίσει την ανεξαρτησία και την ελευθερία.                   

Στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής τελέστηκε η δοξολογία παρουσία όλων των Αρχών, μαθητών και αρκετών κατοίκων της Καλαμωτής . Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε Δασκάλα του Δημοτικού Σχολείου Καλαμωτής  Ακολούθησε επιμνημόσυνη δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο των πεσόντων.

 Στην συνέχεια έγινε απαγγελία  ποιημάτων από μαθητές του Δημοτικού Σχολείου και τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή στη μνήμη των ενδόξων νεκρών και εψάλει ο Εθνικός 'Υμνος.

Η παρουσία της χορωδίας του Προοδευτικού Ομίλου Καλαμωτής έδωσε μια ξεχωριστή νότα στο Ηρώο των πεσόντων αδελφών μας. Ακολούθησε παρέλαση των μαθητών του Δημοτικού και Νηπιαγωγείου, παρουσία των επισήμων. Το πρόγραμμα της εορτής συνεχίστηκε με εθνικούς χορούς στην πλατεία Βαμβακά, από μαθητές του Δημοτικού Σχολείου.