Γεννήθηκε στην Καλαμωτή το 1908, φοίτησε στο Γυμνάσιο Αρρένων Χίου και σπούδασε μαθηματικός στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Μετά τις στρατιωτικές υποχρεώσεις του, εργάστηκε στο Γυμνάσιο Αρρένων μέχρι το 1942. Στη συνέχεια υπηρέτησε για δέκα συνεχή έτη στο Λιβάνειο Γυμνάσιο Καρδαμύλων.
Τα επόμενα τρία χρόνια υπηρέτησε στο Γυμνάσιο Βροντάδου, όπου και εκεί η προσφορά, το ήθος και οι γνώσεις του σφράγισαν την τοπική κοινωνία. Άνθρωπος απλός, της παρέας, της φιλοσοφικής συζήτησης και τον καλαμπουριού, δεν άργησε να συνδεθεί με όλους. Οι απόφοιτοι του Σχολείου τον τίμησαν επανειλημμένως. Στην Καλαμωτή έρχεται το 1955 και παραμένει μέχρι το 1963. Η προσφορά του όλα αυτά τα χρόνια στο χωριό υπήρξε ανεκτίμητη. Άνθρωπος με μεγάλη εγκυκλοπαιδική μόρφωση, με μεταδοτικότητα αλλά και χιούμορ, με μεγάλη αγάπη για τα παιδιά και τους συγχωριανούς του, έκανε το δύσκολο μάθημα των μαθηματικών το αγαπημένο μάθημα των μαθητών. Διάνθιζε το μάθημα με φιλοσοφικά αποφθέγματα, με ιστορίες και χιούμορ, πιο πολύ ως φιλόσοφος παρά ως μαθηματικός. Αποτέλεσμα, πολλοί μαθητές του να κατευθυνθούν στις Θετικές επιστήμες.
Μάζευε τούς πιο αδύνατους μαθητές και τους έκανε επαναλήψεις στην περίοδο των εξετάσεων. Συχνά συνόδευε τους αποφοίτους στην Αθήνα για να προετοιμαστούν για τις εισαγωγικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο. Αγαπούσε πολύ τα παιδιά και τα βοηθούσε με κάθε τρόπο. 'Ηταν ευτυχισμένος να βλέπει τούς μαθητές του να πετυχαίνουν στη ζωή.
Αλλά δεν ήταν αγαπητός μόνο στους μαθητές του. Στο καφενείο, στην ταβέρνα, στη γειτονιά τον περιστοίχιζαν άνθρωποι κάθε ηλικίας, γιατί ήξεραν ότι είχε κάτι να τους πει.
Πρωτοστάτησε στην ίδρυση Κοινοτικής Βιβλιοθήκης και Μορφωτικού Συλλόγου του οποίου υπήρξε ο πρώτος πρόεδρος. Λόγω της μεγάλης του μορφώσεως είχε την ικανότητα να αναπτύσσει διάφορα θέματα, παιδαγωγικά, κοινωνιολογικά αλλά και καθαρά επιστημονικά, όπως «Ιστορική καταγωγή του Πάσχα και οι αστρονομικοί προσδιορισμοί του», «Κλασικά και σύγχρονα μαθηματικά» και πολλά άλλα τα οποία με ενδιαφέρον παρακολουθούσαν οι συγχωριανοί αλλά και από τα γύρω χωριά, διότι τα έλεγε τόσο εκλαϊκευμένα που ήταν κατανοητά σε όλους. Αναρίθμητες ήταν και οι πανηγυρικές ομιλίες του για τις εθνικές εορτές και για τους ευεργέτες της Καλαμωτής.
Συνέβαλε στην έκδοση της εφημερίδας «ΝΕΟΝ ΦΩΣ», της οποίας και επόπτευε την ύλη, όπως και στο ανέβασμα πολλών Θεατρικών παραστάσεων.
Παντρεύτηκε την Ηλέκτρα Παρθενίδη, με την οποία απέ κτησε δύο εξαίρετα παιδιά, το Γιώργο και τη Λίτσα.
Απ' όπου κι αν πέρασε, Καρδάμυλα, Βροντάδο, Καλαμωτή, Αθήνα, άφησε ανεξίτηλη τη σφραγίδα του. Αγάπησε και αγαπήθηκε πολύ, έδωσε πολλά και εισέπραξε πολλά. Παντού τον τίμησαν και τον θυμούνται με αγάπη. Πολλοί από τους σημερινούς επιστήμονες του χωριού αλλά και της Χίου υπήρξαν μαθητές του.
Πηγή: "Γυμνάσιο Καλαμωτής 1950 – 2010. Εξήντα χρόνια πνευματικής και πολιτιστικής προσφοράς στη Νότια Χίο" , Γ.Ι. Δαμαλά
Το 1961 ήμουν στην ογδόη του εξαταξίου Γυμνασίου Καλαμωτής όταν ο Θεόδωρος Γαλάτουλας μπήκε στη τάξη κρατώντας μία εφημερίδα. Δεν άρχισε την παράδοση του μαθήματος αλλά όπως συνήθιζε πολλές φορές άρχισε να μας διαβάζει το πρώτο ταξίδι ανθρώ...που στο διάστημα με τον ρώσσο Γκαγκάριν, αναπτύσσοντας την θεωρία περί διαστημικών σκαφών. Αυτό θυμήθηκα όταν είδα την αναφορά σας στον καθηγητη Θ. Γαλάτουλα και μου έφερε πίσω μνήμες του τι μας πρόσεφερε, πόσους δρόμους μας άνοιξε, όχι μόνο για να γνωρίσουμε και να μάθουμε τα μαθηματικά αλλά και για να τα αγαπήσουμε. Ήταν ο δικός μας Θόδωρος, ο καθηγητής μας, ο καλόκαρδος άνθρωπος που με το δικό του τρόπο διδασκαλίας μας βοηθούσε όλους και ιδιαίτερα τους αδύνατους μαθητές. Μας γοήτευε με την ειλικρίνειά του, την ανθρωπιά του, την απλότητά του. Ως δάσκαλος μας δίδαξε τη ζωή, ως καθηγητής τα μαθηματικά, ως φίλος τη καλοσύνη. Δεν θα σε ξεχάσω ποτέ !
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΕΦΑΝΟΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΔΗΣ